Arranged Future → YoonMin (ÇEVİRİ)

8 Sneaky

Arranged Future

Yazar: inuko678

"Ben açarım Jiminnie," Yoongi kendisini yerden kaldırırken erkek arkadaşına söyledi. "Teşekkürler hyung," küçük olan banyodan seslendi. Yoongi kapıyı açar açmaz apartmanın içine sürüklendiğini hissetti, "Ne oluyor be?" tökezleyip yere kapaklanmak üzereyken sordu. Dengesini sağladığında kendisini çekiştirenin kim olduğuna baktı, gözleri şok ve biraz da korkuyla büyürken mırıldandı, "Baba."

Babası tüm gerçekliğiyle erkek arkadaşının kapısının eşiğinde durmuş ona bakıyordu. Yüzü sinirden kıpkırmızı kesilmişti. Babasını gönderemeden Jimin ortaya çıkarak sordu, "Hyung, kapıdaki kimmiş?" Yoongi Jimin'in meraklı bakışlarının babasına ulaşmasını engellemek için bir adım kenara kaydı. Bay Min iki şeyi not etti: Oğlu üstsüzdü ve Jimin, eşiyle kendisinin, geçen sene Yoongi'ye aldıkları kazağı giyiyordu. Parçaları birleştirmesi bir nano saniyesini aldı ve ulaştığı sonuç yalnızca öfkesini biraz daha artırdı.

"Telefonunu açmamana şaşmamalı," kapının önünden çekilip apartman dairesinden içeri girerken oğluna alayla gülümsedi, "Bu çöp parçasını becermekle çok meşgulsün anlaşılan." "Whoa, baba sakin ol," Yoongi erkek arkadaşının önüne geçti. "Yah bana sakin olmamı söyleme Yoongi, sabahtan beri seni arıyorum ve elbette cevap vermiyorsun. Şimdi nedenini biliyorum," babası parmağını oğlunun gözüne sokarken söyledi.

Yoongi güçlükle yutkundu, babası neden bu kadar sinirliydi? O bir çocuk değildi, babasından gelen her aramayı yanıtlaması gerekmiyordu, her şeyden öte, kendisinin de yapacak işleri vardı. Jimin'in tırnaklarının omzuna hafifçe battığını hissetti, korkmuş muydu? "Baba neden bu kadar kızgınsın?" Babasının elini gözünün önünden çekerken sordu, korkusu azalıyor ve yerini merak duygusuna bırakıyordu.

"Bu özel olarak tartışılması gereken bir konu, evcil hayvanının önünde değil," babası Jimin'i bir insan olarak görmezken hırladı, "Hazırlan ve benimle evde buluş. Hemen," emretmesiyle birlikte babası topuklarının üstünde dönerek apartmandan çıktı, kapı arkasından gürültüyle kapandı.

"Evcil hayvan mı?" Yoongi iğrenmiş bir surat ifadesiyle tekrar etti, babasının bazı zamanlar ne kadar saygısız olabildiğine inanamıyordu. "Baban cidden korkutucu," Jimin mırıldanarak kollarını erkek arkadaşının boynuna doladı. "İyi misin?" büyük olanın omzunun üstünden sordu. Yoongi kıkırdadı ve kafasını salladı, bu çocuk bazen fazla düşünceli oluyordu, "Bunu benim sana sormam gerekirdi," küçüğün boynundaki kollarını çözerken söyledi.

Jimin omuz silkerek cevap verdi, "Oh ben iyiyim, bana bağırmıyordu." "Bak ben böylesine kaba davrandığı ve izinsizce içeri daldığı için onun adına özür dilerim. Evini nasıl bulduğunu bile bilmiyorum, ona asla adresi vermemiştim," Yoongi kaptığı ilk tişörtü üstüne geçirirken konuştu. Jimin'in yüzü soldu, aklına bir ihtimal geliyordu ama bunu seslendirmemeyi seçti. Yanılıyor olmak için dua etti. "Meselenin en derinine ineceğim," büyük olan devam etti, erkek arkadaşının ani değişimini fark etmemişti. "Daha sonra geleceğim Jiminnie," Yoongi küçük olanın alnını öptü, ceketiyle ayakkabılarını giydi ve birkaç saniye önce babasının çarptığı apartman kapısından çıktı.

"Umarım mektubu burası yerine oraya göndermemişlerdir," Jimin kendi kendine mırıldandı.

---------------------------

Yoongi adımlarını babasının ev ofisine yönlendirdi, yaşlı adamın nerede olacağını tam olarak biliyordu. Kendisini bekleyen ebeveynlerinin ikisini de görmek için içeri girdi. "Bizi nasıl bu şekilde utandırabilirsin Yoongi?" babası sakince sordu. Bu gerçekten de bir saatten az bir süre önce erkek arkadaşının evine dalan adam mıydı?