Kırmızı Pelerinli Kız ( askıda)

Bölüm 4

Açıklamayı en sona atıyor direk hikayeye geçiyorum .

"Sende farklı bir şeyler var Kırmızı."

Yine gözleri dalmıştı. Dakikalardır büyük bir kayaya bakıyordu, gözlerini kırpmamıştı.

"Nasıl farklı şeyler ?" dedi kız başını kaldırıp Kurt'a çevirirken.
"Sürekli dalıp gidiyorsun." dedi Kurt.
Kız gülümsedi.
" Sadece kafam biraz karışık. Düşünüyorum"
Kurt oturduğu kayadan zıplayıp kızın önüne geldi. Yine de aralarında mesafe bıraktı. Hava normalde olması gerekenden daha serindi.

"Ne düşünüyorsun ?" diye sordu Kurt sakince.

Kız ayağa kalktı ve ormanın içine doğru yürümeye başladı. Köye giden yolun tam tersine ilerliyordu. Ellerini göğsünde kavuşturmuştu. Etraf çok sessizdi. Bir ürperti boynundan girip sırtına doğru ilerledi kızın ve titremesine sebep oldu.

"Üşüdün." dedi Kurt.

"Üşüdüm." diye cevapladı kız. Ama arkasını dönmedi. Kurt kızın peşinden geliyordu. Daha önce bu yolu hiç görmemişti kız. Nereye gittiğini bilmiyordu. Neden yürüdüğünden emin değildi. Kurt peşinden geliyordu. Bu yüzden daha da sessiz geldi her yer ve kendini daha küçük hissetti her zamankinden. Normalde hiç hissetmediği gibi farklıydı bu gün. Çünkü birini görmüştü. Soluk bir ruh görmüştü önceki gün ama şimdi arkasından bir Kurt yürüyordu.

Sonra kız arkasını döndü. Kurt ile göz göze geldiler ve ikisi de durdu.

"Sen kimsin ?" diye sordu kız sonunda.

Kurt bu soru karşısında gülümsedi. Sanki her şeyi biliyor gibiydi. Sanki hep böyleydi ve sanki hep bir oyun halindeydi. Sadece ikisinin oynadığı özel bir oyun.

"Bilmiyor musun ?" diye karşılık verdi Kurt. "Halbuki sana gösterdim. " diye devam etti ve başını iki yana salladı.

Hemen yanlarındaki geniş gövdeli ağacın altına geçti Kurt."Gel." dedi. "Sırtıma bin."

Kız itiraz etmedi. Saniyeler içinde ağacın tepesindelerdi.

Buradan manzara kesinlikle daha güzel görünüyordu. Bu gece ay yarımdı. Çok yüksek bir ağaç olmalıydı, ormanın epey uzak noktaları bile görünüyordu. Alabildiğine ağaç vardı etrafta ve oldukça uzaktaki Mor Dağ manzaranın sınırıydı.

"Güzel manzaraları nerede bulacağını iyi biliyorsun." dedi kız başını Kurt'a çevirirken. Ama dalların arkasında durduğu için göremedi onu.

"Kesinlikle." diye onayladı Kurt.

"Ormanda yalnız başına çok vakit geçiriyor olmalısın." diye bir tahmin yürüttü kız.

"Eskiden böyle değildi." diye cevapladı Kurt. "Her şey o kadar farklıydı ki." diye devam etti. Sonra dalların arasından çıkıp kızın oturduğu dala oturdu. Aralarındaki mesafe korunuyordu.

Kız karşısında yine Kurt'u görmeyi bekliyordu ama işte yine o adam oturuyordu yanında. İki elini vücudunu destekleyecek şekilde dala koymuştu ve başını kaldırmış gökyüzünü izliyordu. Siyah saçları şimdi daha uzun görünüyordu.

"Bu sen misin ?" diye sordu kız şaşkınlığını gizleyemeyerek. Gözleri irileşmiş bir şekilde karşısındaki adama bakıyordu. "Nasıl ?" diye sordu sonradan.

"Hep böyleydi. " diye cevapladı adam. Hala gökyüzüne bakıyordu.

"Neden bu şekilde yaşıyorsun ?" diye sordu kız . "Neden insanların arasına karışmıyorsun ?"

Adam başını kıza çevirdi. Sanki aradaki mesafe birden azaldı ve kız adamı her zamankinden yakın hissetti kendine. En başından beri oradaydı sanki.

"Çünkü ait olduğum yer orası değil." dedi adam.

"Nereye aitsin ? " diye sordu kız.

"Bu akşam fazla meraklısın Kırmızı." diye cevapladı adam. Sesi duygusuzdu.Bir süre sessizlik oldu. Eskisinden daha yakınlardı. Ve ikisi de bu durumdan rahatsız değildi.

"Ait olduğum bir yer vardı. Ama artık orada yokum." dedi adam bir süre sonra. 

"Hep bilmece gibi konuşuyorsun." deyip güldü kız. Adam şaşkınlıkla kızın gülüşüne bakakaldı. Ama kız bu bakışı görmedi.

Bir süre daha sessizce oturup gökyüzünü izlediler. Ardından ağaçtan indiler. Geç olmuştu. Kız köyün girişine kadar adamla birlikte yürüdü. Sonra evine gitti. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hikaye fikirlerinin aklıma gelişi güzel de bitirmekte hep zorlanmışımdır. Kuruyorum aklımda ama anı yaşıyorum sadece bu yüzden oluyor sanırım. Ama madem bu kadar kişi istemiş ve merak etmiş, devamını getireceğim bu hikayenin. Yazmak için özel müziklerim de var. Hikayenin kendine özgü bir atmosferi olması için o kadar uğraşıyorum ki ^_^ Çünkü bu anları kafamda yaşarken belli bir atmosferi oluyor. Onu yansıtabilsem ,okurken daha çok zevk alacaksınız . İşte bakalım tecrübe bunlar hep... 

Şarkıyı da vereyim dinlemek isteyenlere. Bu bölümün çoğunu bu şarkı ile yazdım - ekte de var - 

  https://youtu.be/pskF0piAeVs 

Okuduğunuz için teşekkür ederim.