Lief dagboek...

Deel 14

Wolfs:
De hele Ponti ligt overhoop. De koelkast is leeg en al het eten in de kasten is ook weg. Ik ren boven, naar eva's kamer. Haar kamer is leeg, al haar kleren zijn weg! Ook al haar schoenen. Dan kijk ik in haar spaarpot. Er zat bijna 1000 euro in maar, Hij is leeg.... Ze is vertrokken.... Maar ze heeft geld mee. Dat betekent tenminste dat ze geen einde aan haar leven wil maken. Maar echt ergens naartoe wil. Maar waar naar toe?

Marion:
Als ik net bezig ben met thee in te schenken gaat de deurbel. Ik loop naar de deur en doe open. In het deurgat staat Eva, ze ziet er verslagen uit. Ook heeft ze een grote tas in haar hand. Ze wil haar mond opendoen om iets te zeggen maar ze barst in huilen uit. Ik trek haar tegen mij aan. 'Het is al goed' sus ik. Ik leid haar naar binnen. Ze gaat op de bank zitten en ik rijk haar een kopje thee aan. Ze staart levenloos in haar kopje. Ze zegt niets, maakt geen geluiden en haar ogen staan emotieloos. 'Wat is er, Eef?' Vraag ik. Ik krijg geen antwoord. Ze begint zacht te snikken. 'Het is goed, Eef. Je hoeft het niet te vertellen'. Ze kijkt met betraande ogen op. 'Nee, het is niet goed. Het is helemaal niet goed en het komt nooit meer goed'.