Lief dagboek...

Deel 20

Eva:

De eigenaar van het mobiele telefoon is: Rav Thomson. Rav is een gevaarlijke moordenaar. Hij speelt slim. Rav huurt andere mensen om zijn vuile klusjes te klaren. Wie moet Levi uitschakelen van Rav? Waarom stapte Levi op mij af? Moet hij mij soms uitschakelen? Wat heb ik mis gedaan in de ogen van Rav. Ik pak mijn mobiel en ik scrol naar Wolfs nummer. Ik druk op het groene telefoontje. Hij gaat over en er word opgenomen.
'Wolfs, je moet mij helpen. Rav... Rav zit achter mij aa-'
Rustig Eef, wat is er?
'Rav Thomson zit achter mij aan. Hij heeft iemand ingehuurd om mij te vermoorden'.
Waarom?
'Ik weet het niet!'
Waar ben je nu?
'In Amsterdam, op het Leidse plein'.
Kom nu naar Maastricht, naar de Ponti!
'Oké!'

Ik verbreek de verbinding. Ik ren naar mijn auto en gooi mijn koffer achterin. Ik scheur weg. Terug naar Maastricht. Terug naar de Ponti. Na een paar uur komt de Ponti weer in zicht. Ik parkeer de auto en pak mijn koffer uit de achterbak. Ik loop naar de voordeur en klop aan. Ik had namelijk mijn sleutel achter gelaten. Wolfs doet open en ik omhels hem. 'Het spijt me. Het spijt me dat ik weg ben gegaan. Het spijt me dan ik je in de steek heb gelaten....' fluister ik. 'Het is mijn schuld. Ik, Ik had je dagboek niet mogen lezen. En er dan zeker niet mogen liegen....' 'Ik vergeef je alleen als je mij ook vergeeft'. Hij knikt. 'Hoe kan ik nou zo'n lieve en mooie vrouw als jij niet vergeven?' fluistert hij. Ik grinnik. Ik kijk omhoog, recht in zijn stralende ogen. Ik breng mijn gezicht dichterbij de zijnde. Ik plant mijn lippen op de zijne. Aan het begin lijkt Wolfs overdonderd. Even ben ik bang dat hij het niet wil. Dat gevoel verdwijnt als hij met zijn tong toestemming vraagt. Die toestemming geef ik. Onze tongen raken in elkaar verstrengelt. De zoen wordt verbroken en ik kijk op. Recht in zijn ogen. En grijns eigenwijs. Net zoals bij Levi. Levi...