Lief dagboek...

Deel 22

Eva:

Ik grijp naar het staafje en kijk in het kleine vakje. Ik slik. Ik ben zwanger..... Van wie? Verdomme! Van Levi natuurlijk. Shit, wat moet ik doen? Ik slik nog een keer. Hoe moet ik dit aan Wolfs vertellen? Ik zit peinzend op de bank. Wat moet ik doen? Op dat moment loopt Wolfs de Ponti binnen. Ik slik.....

Wolfs:

Ik loop de Ponti in. Eva zit op de bank en staart voor zich uit. In haar hand heeft ze een wit staafje. Een zwangerschapstest... 'Eva?' spreek ik haar aan. Ik wijs naar het staafje. Ze slikt hoorbaar. Ze kijkt mij met betraande ogen aan. 'Ik.... Ik.... ben zwanger. Van.... Levi' snikt ze. Ik loop naar haar toe en ga voorzichtig naast haar zitten op de bank. Ik neem haar voorzichtig tegen mij aan. 'Ssssht' sus ik haar. 'Het komt goed'. Ze schudt haar hoofd. 'Nee, het komt niet goed. Ik ben zwanger van Levi! Ik zou het niet kunnen verdragen. Elke keer als ik in mijn kinds ogen kijk, zal ik denken aan Levi. Zal ik denken aan de klootzak, die mij wil vermoorden..... En het kind, het kind zal nooit veilig zijn. Als ik het kind vertel over Levi zal mijn, mijn kind altijd over zijn schouder moet kijken of Levi er niet loopt of is. Om hem te vermoorden. Maar ik zou het ook niet kunnen achterhouden. Ik zal aan het kind vertellen, omdat die recht heeft op de waarheid. Omdat die recht heeft om te weten wie zijn vader is, om te weten hoe hij is ontstaan'.