Afleiding III

Deel 26

Blij dat hij eindelijk thuis was sloot Maikel de deur achter zich. Hij dumpte zijn tas in de hoek en trok zo snel mogelijk zijn jas en schoenen uit. Gelijk liep hij door naar de slaapkamer waar hij direct in bed kroop. Hij drukte Lilly een kus op haar wang en voelde dat haar wangen nat waren van het huilen. 'Hé, ben je nog wakker?' hij streelde haar haren uit haar gezicht.
'Nee.' Zei ze zacht. Muis strekte zich uit en ging weer liggen, tegen Lilly haar buik aan. Maikel boog verder over zijn vriendin heen zodat hij het beestje kon aaien.
'Pas jij goed op mama en de baby?' zei hij glimlachend.
'Maikel, ga slapen.' Bromde Lilly.
'Wat is er schat?' wilde hij weten en hij kroop dicht tegen haar aan.
'Ga gewoon slapen. Alsjeblieft zeg.' ze schudde hem van zich af.
'Ik wil gewoon weten wat er met je is, voordat ik ga slapen.' Zei hij rustig en lang bleef het stil.
'Niets.. Ga nou maar slapen.' Lilly draaide zich om en gaf hem een kus. Ze voelde hoe Muis over haar heen kroop en ze nestelde zich tussen hun twee in, dicht bij Lilly haar buik. 'En ze past héél goed op ons.' Zei ze zachtjes en hij glimlachte. 'Ik voel me alleen..' zei ze eerlijk.
'Je bent toch niet alleen schat.'
'Ja. Ik heb een baby in m'n buik en ik heb een kat die er constant boven op ligt..' knikte ze en ze veegde haar tranen weg.
'Ik ben er toch.'
'Je bent er nooit. Je bent alleen maar werken, en school en chillen met je vrienden áls je eens niet bent werken..' ze haalde haar schouders op. 'Ik ben er ook nog.' Het bleef even stil.
'Ik wist niet dat je je zo voelde..'
'Het maakt ook niet uit.' Lilly deed zich stoerder voor dan dat ze zich voelde. 'Maar dan weet je wat er is.' ze draaide zich weer om en direct ging Muis achter haar aan. 'Slaap lekker.'
'Slaap lekker.' Opnieuw gaf Maikel haar een kus. Hij wilde er over praten, maar wist dat zij het niet wilde op dit moment. 'We praten er morgen over, goed?'
'Oké.' Knikte ze en ze trok de deken verder over zich heen.

Met een dekentje over zich heen getrokken zat ze op de bank. Eva zette een kop thee voor haar neer en ging naast haar zitten. Vermoeid legde ze haar hoofd tegen de schouder van haar moeder. 'Dankjewel.' Zei ze zachtjes.
'Tuurlijk, weet je toch.' Met een glimlach streelde ze over haar hand. 'En ik heb deze meegenomen, daar vroeg je toch om van de week?' ze gaf haar dochter het fotoboek en knikkend ging Lilly weer rechtop zitten.
'Dit was denk ik de leukste vakantie.' Vond ze. 'Niet dat de andere minder leuk waren.. Maar deze was anders.. Ofzo.'
'Ik snap wat je bedoeld.' Knikte Eva. 'Onze huwelijksreis.' Glimlachte ze en Lilly sloeg het boek open. 'Youna nog zo ieniemienie..' ze lachte samen.
'Gaat snel hè..' knikte Eva. 'Zo ieniemienie was jíj voor mij gisteren ook nog.'
'Ja tuurlijk.'
'Wacht maar af Li..' ze glimlachte en rustig bladerde ze het boek door. Het boek vol goede en mooie herinneringen. 'Toen was alles nog makkelijk hè?' het bleef even stil en uiteindelijk knikte Lilly.
'Ik wist wel dat het moeilijk zou worden.. Maar niet dat het zo zou zijn..'
'Hoe dan?' ze haalde haar schouders op.
'Zo eenzaam..' zei ze en ze kreeg tranen in haar ogen.
'Hoezo eenzaam?'
'Gewoon.. Maikel is er nooit..'
'Heb je daar al met hem over gesproken?' ze haalde haar schouders op en Eva gaf haar een zakdoekje.
'Soort van..'
'Niet dus?'
'Ik heb het hem wel verteld vannacht.. toen hij thuis kwam. Maar ik was te moe om het er over te hebben.'
'Wel goed dat je het hebt verteld.. Dan weet hij er van.'
'Ja maar vervolgens is hij wel al weer weg voordat ík wakker ben.'
'Hij moest werken?' ze knikte.
'Ik ben gewoon niet belangrijk voor hem.' Haar moeder keek haar lang aan en Lilly werd er lichtelijk nerveus van. 'Wat.'
'Hij daar is belangrijk voor hem.' Eva wees naar haar buik. 'En daarna jij. Dan zijn werk.'
'Ja, ja. Ik stel me aan dus.'
'Dat zeg ik niet schat. En ik zeg ook niet dat er niets moet veranderen want Maikel werkt ook echt veel. Te veel misschien. Maar ik denk dat hij ook verwacht dat je begrijpt waarom.'
'Dat doe ik ook wel..'
'Hij heeft ook wel leukere dingen te doen af en toe.' Ze glimlachte.
'Ja. Met mij.' Het bleef even stil. 'Is het dan voor hem ook niet eenzaam?'
'Ik denk het wel.. Hij zal je echt wel heel erg missen schat. Het is belangrijk dat jullie samen tijd voor elkaar maken. Niet alleen hij en niet alleen jij.' Lilly knikte. 'Is hij laat thuis vandaag?'
'Laat.. Hij zou nog naar Stan gaan, die had hem nodig.'
'Stuur hem een berichtje, dat je graag wil dat hij een beetje op tijd thuis komt omdat je met hem wil praten.'
'Ik wil hem niets verplichten..'
'Doe het nou maar. Anders doe je het nooit meer.' Lilly dacht even na en besloot het toch maar te doen, ze wist dat haar moeder gelijk had. 'Hij is om zeven klaar, dan komt hij gelijk..' las ze voor.
'Dat is mooi. Dan kom je er ook niet meer onderuit.' Glimlachte Eva.
'Kijk deze foto dan.' Lachte Lilly en ze draaide het fotoboek. 'Jij en papa vliegend door de lucht.' Ze kon zich nog herinneren hoe haar ouders samen het zwembad in waren gesprongen toen ze de foto had gemaakt.
'Ga je mee de meisjes ophalen?' vroeg Eva terwijl ze op haar horloge keek.
'Meisjes?' Lilly dronk haar glas leeg en legde het fotoboek weg waarna ze op stond.
'Ik dacht dat Amy een week van ons werd verbannen omdat Angelique er is?' lachte ze.
'Ze is een dagje met Fleur weg, dus ze eet gezellig bij ons zo.' Glimlachte Eva en ze pakte haar sleutels.