SOĞUK

1.Bölüm ''BAŞLANGIÇ"

Çok güzel bir çocukluk geçirmiştim aslında. Tabi 14 yaşına kadar. 14 lü yaşlarımın sonuydu sanırım. Bir gün annem işten eve gelmişti tabi bende heyecanla bekliyorum, hemen gelsinde sarılayım diye. Ama o gün öyle olmadı. Zil çalmıştı, koşar adım kapıyı açmaya gittim çünkü annemi çok özlemiştim. Kapıyı açmamış olmayı diledim. Sanki karşımda gördüğüm kadın annem değildi. Makyajı dağılmıstı, iğrenç kokuyordu, ayakta zor duruyordu ve kahkaha atıp duruyordu. Korkmuştum biraz ama yinede gidip sarılmayı denedim. Ama beni itti. Sarılmama izin vermedi. Gözlerim dolmuştu, öylece anneme kırgın gözlerle bakıyodum. Tam arkamı dönüp gidicekken babam geldi, şaşkınlıkla bir annem olucak o kadına bir de bana bakıyordu. Sonra kendine gelip annemi içeri çekti ve "bu halin ne" diye bağırdı. Bende sadece onları izliyordum, diyecek bir şeyim yoktu ne diyebilirdim ki? Bağırışıp durmuşlardı o gün işte. Pek te hatirlamak istediğim bir gün degil. O günden sonra annem yine eve o halde gelmeye başlamıştı ve en sonunda boşandılar. O kadın şuan nerede ne yapıyor bilmiyorum bilmek te istemiyorum, yoğun bir nefret duygusu var içimde. Şükür ki babam hep yanımda, daha da yakın olduk o kadin gittikten sonra. Birbirimize sahip çıktık. Pek arkadaş edinen bir tip değilim sadece üç tane çocukluk arkadaşım var o kadar. Esila Melih ve Burak. En yakınlarım onlar işte. Onlar ve babamdan başka kimsem de yok. Yeni taşındık istanbul'a babam yaşadığımız eski şehirden bunalmıştı çünkü. Biz taşınınca arkadaşlarımda gelmek istediler İstanbul'a. İlk önce böyle bir şeyin gerek olmadığını, boşuna düzenlerini bozmamalarını söyledim ama dinlemediler tabi. Aileleriyle konuşup ikna ettiler ailelerini. Melih ve Burak arka sokağımızda bir ev tuttular. Esila da bizim evde kalıcak. Önce aileleri de gelmek istemişti ama işleri yüzünden gelemediler. Şuan yeni evimizdeyim. Ev harika gerçekten. Çok güzel ve büyük bir mutfağı var, aynı şekilde çok büyük bir salonu. Ortak tuvalet ve banyosu da bu katta. Üst katta 4 tane oda var. Her odanın kendine özel tuvalet ve banyosu da var ama koridorun sonunda ortak tuvalet ve banyo da var. Güzel bir de bahçesi var. Bahçenin arka tarafında salıncağı var. Güzel bir ev işte. İyi hissediyorum burada kendimi. İki gün sonra okullar açılıyor. Lisedeki son senem artık. Birazdan okula kayıt olmaya gideceğiz ve hazırım. Üstümde siyah ve yazılari beyaz olan bir tişort altımda siyah bir pantolon var. Babam"Hadi kızlar hazırsanız çıkalım"diye seslenince Esila da kendi odasından çıktı ve birlikte aşağı indik. Burak ve Melih kendi arabalarıyla gidiceklermiş o yüzden onları beklemeden yola çıktık. Esila müzik dinliyordu, bende onun omzuna yaslandım."Kızım kalksana ya geldik" Esila'nın cırlamasıyla kalktım. Biraz gözlerimi dinlendirmeyi düşünüyordum ya ne ara uyuyakalmışım."Ne cırlıyorsun kızım kalktım işte"diyince göz devirip"Hadi çabuk ol Gece" diyip arabadan indi. Bende indim hemen. Okul çok büyük ve güzeldi. Büyük harflerle "SOYKAN KOLEJİ" yazıyor okulun girişinde. Bahçesi kocaman, Esila'yla resmen kilitlenmiş gibi okula bakıyorduk. Arkamdan biri kafama vurunca bağırıp arkama döndüğümde arkamda sırıtan bir Melih vardı. Aman ne hoş. "Ne yapıyorsun be gerizekalı" diyip göz devirerek önüme döndüm ama hala gülme sesleri geliyor. Bu sefer babam da dahil hepsi gülmeye başlamış. Dik dik bakıyordum ama sonra bende gülmeye başladım. Babam "Hadi yeter bu kadar bir an önce kayıt olun iki gün sonra okul var" diyince hepimizin moral bozuldu tabi. Sızlana sızlana okulun içine girdik.

Bölümü beğendiyseniz votelemeyi ve görüşlerinizi yazmayı unutmayin. Bir sonraki bölumde görüşmek üzere.