Gizli Kapı

2.BÖLÜM

İşte heyecanlı bölümüm geliyooor:))Size sözümü tutucağımı söylemiştim.Umarım bu bölümü beğenirsiniz.
İYİ OKUMALAR:))

Medya: Isabelle

2. BÖLÜM

"O ses benim hayatımı bitiren sesdi. O ses benim en karanlık kabuslarımın sesiydi."
Julia korkudan olduğu yere kilitlendi. Çığlık atmak istiyordu ama başaramıyordu. Arkasını döneceğinde ise neler olacağını biliyordu. Julia'nın hatırlarında yabancı olmayan kişinin kendisine yaklaştığını nefesinden anlıyor, gözlerinin ensesinde gezindiğini hissediyordu.
Sonunda cesaretini toplayıp yavaşça arkasını döndüğünde en son 5 yıl önce görmüş olduğu kişi karşısında duruyordu. ALLİSON.

Ağzı açık kalmıştı." Allison! Sen beş yıldır nerdeydin?!" diye bağırdı. Hem mutlu, hem şaşkın, hem de kızgındı Julia.Ona sarılsa mı? Yoksa
yanağına bir tane geçirse mi? bilemedi. Sonunda Allison rahatsız edici sesizliği bozarak" o konu uzun hikaye. Hem sana anlatma zorunluluğum da yok. Ben buraya seni almak için geldim." dedi. Julia daha fazla öfkelenmişti. Onun söylediği her söz şaka gibiydi.
"Nasıl bana anlatma zorunluluğun yok! Neden beni almaya geldin?!"
Julia kendini sakinleştirmeye çalıştı, Ama olmadı. Sonunda Alisson'nun yanağına bir tane geçirdi. Alisson bunu beklemiyordu. Vuruşun etkisiyle geri sendeledi. Kafasını kaldırdığında ise gözleri öfkeden parlayan Julia'yı gördü.
"İşte bu bardağı taşıran son damlaydı." dedi Alisson ve Julia'yı kolundan tutup sürüklemeye başladı. Julia öfkeyle kolunu çekiştiriyor ama işe yaramıyordu. Alisson çok güçlüydü. Ona karşı direnmek imkansızdı. Aniden kolunu çekmeyi başaran Julia kapıya koşmaya başladı.
Alisson hemen ondan daha hızlı olarak onun önüne geçti."Arkadaşının hayatını kurtarmak istersemiyor musun? İsabelle benim elimde eğer ona değer veriyorsan benimle GELECEKSİN!"
Julia olduğu yere kilitlendi. Alisson az önce İsabelle'nin kendisinin elinde mi olduğunu söylemişti? Yoksa o mu yanlış duymuştu?
Birden bir fırtına koptu dışarıda rüzgar kapalı kapıyı açarak duvara hızla çarptı. Julia arkasını döndüğünde Alisson onun gözlerinin şimşek mavisine dönüştüğünü ve ellerinde çakan yıldırımlar olduğunu gördü.Julia ne yaptığını bilmiyordu ama umrunda da değildi.Elini bir hareketiyle Alisson'nu geriye attı.
" Sen İsabelle'in adını bile ağzına alma!"dedi öfkeyle. " NERDE SÖYLE!!"
demesiyle dışradıda bir şimşek çaktı.
Alisson azda olsa şaşırmıştı." O olduğunu biliyordum. Tam da tahmin ettiğim gibi!" diye bağırdı.Julia Alisson'nun şifreli konuşmalarına daha çok sinirlenerek, onu odanın diğer köşesine attı. " İSABELLE'İN NERDE OLDUĞUNU SÖYLE! YOKSA..."
" YOKSA NE" diye bağırdı Alisson. " Ne yaparsın beni havasız bir poşetin içinde mi boğarsın!" Julia onun azda olsa haklı olduğunu düşünmeden edemedi.Alisson bunu anlayıp sinsi bir sırıtış attı. Julia tam şimşeğini onun kalbine atacakken. Arkadan birisi tam kalbinin hizasında sırtına sertçe vurdu.
Julia ne olduğunu anlayamadan sırtüstü yere kapaklandı.Tam bilincini yitirmeden arkasındakini seçebiliyordu. Uzun siyah saçlar, kahverengi giysiler.Bu kişi... Bu...bu
İSABELLE'Dİ!!
Konuşmak istiyordu ama ağzını açıcak gücü kalmamıştı.
Karanlığa gömülmeden önce duyduğu son sözler şunlardı.
" Selam Julia."( isabelle)

Umarım sizin için heyecanlı yazabilmişimdir. Lütfen yorum yapıp oy verin:)))))))