Arkadaşlar bilerel kısa bir bölüm yayinliyorum sadece Saranin duygulsri olan bir bölüm , ama karşılığını verirmisiniz bilmiyorum , oy ve okuyucu sayisi benim için çok çok çok önemli , sizi seviyorum
On gün geçmişti abimin ölümünden bir ara intihar etmeye kalktım ama Utku en gel oldu , yardimcida oldu acılarım geçsin diye . Birde o olay yani annemin rüyama girip kullandığı cümleleri Utkununda kurmasının şokunu hâlâ atlatamamıştım .
İçimde kalıyor hep bunlar , hiç arkadaşım , dert ortağım yokki içimi dökeyim . Zaten abimin ölümünden sonra çökmüş durumdayım , öcü gibi gözüküyorum . Bence artık kendime çeki düzen vermem gerekiyor diye düşünüyorum . Okulu bırakacağım zaten ilk haftadan devamsızlık yaptım ve artık kendinayaklarımın üzerinde durmam çalışmam lazım , Utku bana daha ne kadar baka bilirki ?
Ama işte Utkuyu bana bağlayan bir şey var . Mesela onu görünce kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor . Hsbersizce aklıma geliyor , istemiyorum düşünmek ama bir bakıyorum sırıtıyorum hemde Utkuya , hayalime ..
Mesela şuan hayallerime olan aşkım var benim . Hayaler kurarak ilerliyorum hayata sanki yaşamak istemezcesine . Yaşamıyorumki şuan , dalarak hayallere yaşadığımı sanıyoruum . hani masallarda falan cümleye 'Bir varmış bir yokmuş ' diye başlarlar ya , benimki 'bir varmış yok olmuş' diye başlıyor , bir mutluluk oluyor ama hemen yok oluyor , ' Bir varmış bir yokmuş' olarak yorumlarsak 'Bir acı varmış , ama mutluluk yokmuş' olurmuş . Var olan dert , yok olan dert istem dışı yaşadığım duygulsr bambaşka dert ..
Sanki Utku normal insanlar gibi değil . Başkalarına göre aynı ama bana farklı . Kokusunu farklı , gözlerinin siyahını farklı Utkuyu farklı kılıyorum ama sonu ne olacak bilmiyorum . ben gün geçtikçe kendimden geçiyorum ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
karanlığın mavisi
Romancesoğuk ve simsiyah gözleriyle ben tehlikeyim diye haykıran genç adam , babasını yaşında zorla evlendirilen genç kız ... kurtaran kahraman nereden bile bilirdiki o deniz mavisi gözlerde boğulacagını ? peki pişmanmıydı tabiki hayır acıdan sonraki gül...
