İçimde tuttuğum ama söyleyemediğim sözler var
İnsanları kırmaktan incitmekten korktuğum
Bir yığın var içimde
Sessizce bağırdığım kimseye zarar gelmesin diye
İçime kustuğum öfkem var
Herkesi çok sevmeye çalıştığım ama bir türlü
Kabüllenemediğim kötülük abidesi
İnsanlar var bir bir hayatım dan çıkarmaya
Çalıştığım
Ben ne kadar uzaklaşmaya uğraşsamda
Benim küçük dünyamın içine etmeye and içmiş
Vefasız insanlar var ..
Ben ne kadar değer versemde
Gözüm kapalı güvensemde
Bir birleriyle yarışır olmuşlar
Acaba dileğe daha Nasıl zarar veririz diye
Aslında bana herşey müstahak
Herkesi kendim gibi bilir
Can diye sarılırım
Can'ın çıksın deselerde
Hata benim ederinden fazla değer kimin Hakkı ki
Hangi sevgili beni sevmiş benim onu sevdiğim gibi
Dost diye sarıldığım insanlara bile bir sırtımı
Dönsem vay geldi başıma
Hançer her daim elinde ..
Fazla değer baş Ağrı'sına sebeb
Bende Zamanla öğrenicem önce sevilmeyi sonra
Güvenmeyi en son da sevmeyi ama insan gibi sevmeyi ........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mühürlendim
RomanceBir kuş misali Göklerde özgürce uçArken yüğreğimdeki Sızı ile kanatlarımı kanattı aşk denen güzel ama yalnız duygu şimdi burada karalıyorum bir kaç kelam hayattan Çalıntı değil hayatın ta kendisi beni anlatıyorum nacizane...
