Kırgınım
Her insan gibi kırıldım
Hayatta her kerkesten bir sıfır mağlup başladım
Çok güvendim çok
Değerli biçtim her şeyi kendime
Meğerse pek te önemli olmayan duygulara yenik
Düştüm ....
Bir söz var az insan çok huzur diye
Haaaa
İşte ondan bende istiyorum biraz da
Olsa ...
Yanlızlık benim soy adım olmalı
Beni anlatan beni anlayan bir o var yanımda
Kuru görültüden ibaret bütün dünyam
Oysaki çok kırıldım buğün
Belki istese Can'ımı verecek kadar sevdiğim
Bir insana çok kırıldım
Yanlışlara gebe kalmış bir dostluk bitti böylece
Koskoca arkadaşlık bir küçük kırgın
Söze yenilmiş ....
Oysaki kırmak incitmek ne kadar kolay ise
Gönlümü almak bir o kadar zor artık
Küskünüm dostuma küskünüm arkadaşıma
Kırılan kalbim bir daha yerine gelirmi bilemem
Ama tek bildiğim şey artık kimseye kendimi
Kırdırmayacağım ...
Bende kurallara göre oynar kurallara göre
İzimden yürürüm.....
Herkes haddini bilecek kimle dans ettiğini görecek
Benim masum duygularım la oynamanın
Elbette bir karşılığı olacak
Bitecek iyilik bitecek bu güven duygusu ve
İyi niyetin teslimiyeti .....
Yanlızlık iyidir tıpkı ben gibi ........
Özüm sözüm bir benim Can'ım çıkmadığı sürece
Ben değişmem Aslan gibi ayakta ama yalnız yüğreğim .....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mühürlendim
DragosteBir kuş misali Göklerde özgürce uçArken yüğreğimdeki Sızı ile kanatlarımı kanattı aşk denen güzel ama yalnız duygu şimdi burada karalıyorum bir kaç kelam hayattan Çalıntı değil hayatın ta kendisi beni anlatıyorum nacizane...
