My brother and his bandmates 3 -dutch 5sos story-

11. Luke

Een week later
Gelukkig heeft Michael het me weer vergeven van zijn gitaar...
Hihihihihihi...
Dit is de laatste week van de tour, en Mackenzie moest terug naar Sydney.
Nu zit ik doelloos achter mijn laptop.
"Luke, je moeder aan de lijn" hoor ik opeens Michael zeggen.
Ik kijk op en hij kijkt me bezorgd aan.
Twijfelend pak ik de telefoon van hem over en houd ik hem tegen mijn oor.
"Hoi mam?"
"Hoi lieverd..."
"Mam, heb je gehuild?"
"Lieverd, beloof me dat je niet te verdrietig wordt nu..."
"Mam, wat is er??"
"De kanker is terug bij Mackenzie..."
Ik kijk op en Michael kijkt me met betraande ogen aan.
Verbijsterd staar ik hem aan.
Hij gaat naast me zitten en slaat zijn arm om me heen.
"G-Gaat ze dit overleven...?"
"Dat is niet zeker... Kan jij het alsjeblieft aan Calum vertellen?"
"Ja..."
"Ik moet gaan, ik bel je vanavond schatje! Stay strong"
"Dag, mam..."
Ik hang op en laat de telefoon zakken.
Een traan rolt over mijn wang.
Michael houdt me nog steeds vast.
Huilend leg ik mijn voorhoofd op zijn schouder.

Een uur later
"Cal... I-Ik moet je spreken..."
"Wat is er?"
"Mackenzie... Ze heeft weer... Je weet wel..."
Calum kijkt me verbijsterd aan.
"I'm sorry" snik ik.
Michael, die naast me staat, legt zijn hand op mijn schouder en knijpt er zachtjes in.
Calum gaat verbijsterd op de punt van zijn bed zitten.
Ashton komt de kamer in en gaat naast Calum zitten, hij wist het ook al.
Ik ga samen met Michael op de grond zitten en begin weer zachtjes te snikken.
Calum doet hetzelfde.
Al snel huilt hij harder dan ik.
Wat ik begrijp.

De volgende dag
Met hoofdpijn word ik wakker.
En nee, dit is geen kater.
Ik pak mijn telefoon en zie dat ik Mackenzie een foto op instagram heeft geplaatst.
Een foto van zichzelf op een ziekenhuisbed, met de tekst:
'Fuck my life. I don't want this anymore!'
Ik staar naar de foto en like hem na een paar minuten.
Gelijk krijg ik allemaal reacties onder mijn laatste foto, zo van:
What's wrong?

I wanna suck your dick XD

Stay strong x

Ik leg mijn telefoon weg en loop naar de badkamer.
Calum staat doelloos achter de wasbak.
"Cal?"
Hij kijkt op en kijkt me met doffe ogen aan.
"Gaat het wel?"
"I don't know... Ik..."
Verdrietig staart hij naar de grond.
Ik loop naar hem toe en sla mijn arm om hem heen.
(Dit is allemaal vriendschappelijk)
"Ik vind het z-zo erg, L-Luke!" Snikt hij op mijn schouder.
Huilend knik ik.