Unutamadım

En Kötü Gün

Seviyorsundur ama soylemeye cesaretin yoktur ya.Bir cesaret gelir ama bu sefer sevdiğin yanında yoktur.

Öykü bulusmaya gelir mi gelmez mi diye içinden geçirirken Aslinin sesini duydu.
"Öykü hadi dışarı çıkalım, gezelim"
"Nereye gidicez asli ya.hicbiryere gitmek istemiyorum"
"Neden acaba ?buluşma meselesi dimi?"
"Yok ya .alttarafi bir hafta gecti ve hala omerden ses yok.ne uzulcem.banane."
"Öykü cabuk hazirlan gidiyoz dedimm."diyerek aslinin kolundan tuttu ve içeri doğru sürükledi. Zorbela üstünü değiştirtti öykünün.
"Off aslı ya napicaz çarşıda uff sana uff"
"Aslılara çemkirilmez öykü.hadi yürü"

Öykü hiç gitmek istemiyordu.Çünkü onu görüp uzulmekten ,tekrar ayni duyguları hissetmekten çok yorulmuştu. Aslinda hissetmek güzel di,ama tek taraflı olunca. ..

Çarşıya gitmek icin otobüse bindiklerinde onu gördüler, ömeri.
"Oo kızlar nasilsiniz ?nereye böyle? "
Öykü hic konusmadan oturdu arka beşli koltuğa. Sinirliydi ömere.trip atiyordu ,taki onun gözünün icine bakana kadar di siniri ışte. Naparsin Seviyodu ve sinirlenemiyodu .AŞIKTI. .
"Iyiyiz omer ya nolsun sen nasilsin?"dedi asli tum sessizligi bozarak.
"Iyiyim de öykü bisimi oldu? Bu surat ne?"
"Yok bisi. Konusmasak daha iyi olacak"
"Niye? Noldu ki ?"
Bu soruyu cevapsiz bıraktı. Sadece baktı öykü. Cevap isteyen öykünün gözlerine baksa herkes herseyi anlardı. Yine bir sessizlik oldu.Inecekleri duraga gelmislerdi.öykü yine suratı asık bir sekilde indi aslinin elini tuttu ve omerle konusmadan kosarak uzaklaştı desek yeridir.
"Öykü tamam yeterince uzaklaştık bence."
"Ne alakasi var canim ben sey icin..."
"Sey için oyle mi? Meraktan soruyorum. Ne icin ?"
"Aa gel su dukkana gidelim hadi."
"Tamam öykü hanım kaçın bakalim nereye kadar."

Oykuyle aslı bir müddet gezdikten sonra cok aciktiklarini farkkettiler ve bir kofteciye oturdular.koftelerini siparis etmek icin garsonu çağıracaklardi o geldi yanlarina. Oyku ömeri görünce şaşırdı.
"Sen..senin burda ne isin var?"dedi öykü.
"Evet isim var oyku hanim..burda calisiyorum."
Öykü ilk şoku atlatamadan ikinci şoku patlattı ömer. Böyle bisi olmazdi.carsinin göbeğinde çalışıyordu. Omer konuşuyordu askerlik filan.ama asli o kadar şok olmustu ki hic bukadar hizli atmamisti kalbi.koftelerini yediler tesekkur edip,kolay gelsin diyip gittiler.
"Öykü duydunmu?"
"Neyi ?bugun nasi bir gun ya.Allahım sen bana sabir ver"
"Askere gidecekmiş"
Oyku yol ortasında şaşkınlığında verdiği etkiyle "neee" diye bağırdı. Şok esnasında dinlememisti omeri.kesin ozman soyledi diye gecirdi icinden.
"Ne diyosun sen asli ne askeri,hayir ya"
"Askere gidecekmiş yakinda oyle dedi .Napican şimdi? "
"Ne napicam ya.o askere gitmeden anlaticam herşeyi. Olamaz ya ben daha bisi demeden olmaz. "
Ağlamaya başladı öykü. Aylardır içinde biriktirdiklerini boşalttı ağlayarak. Ne yapacağından emin değildi, tek birşey hariç ona herşeyi anlatacaktı. Artik bu sevgiyi tek kişilik yasamak istemiyordu.

Subat tatili bitmiş, okul açılali bir kac hafta olmuştu. Oyku bi pazar sabahi bir kadin ağlaması sesiyle uyandı. Ne olduğunu öğrenmek için dışarı cikti ve omerin babaannesinin ağladığını gördü. "Noldu anneanne? "
"Ömer askere gitmis şimdi" dedi anneannesi ve iceri girdi.
Ne olacakti simdi.omere hicbir sey dememisti ki.askere gitmeden soylicekti her seyi.tum hayalleri yikik bir sekilde kaldirima oturdu. Bir sene onsuz nasi yapardi. Nasi bir gundu boyle,nasil KÖTÜ BIR GÜN ...
Ağlamak neydi? insan hep mutsuzken mi aglar? Hayir mutluykende sevinçten ağlar. Peki oyku neden hep mutsuzken agliyordu.Sadece sevmişti ya sevmişti. 23.03.15 kotubir tarih olarak öykünün defterine kazındı.

Aglamak artık boş geliyordu.omer gideli bir ay olmuştu. Kendi doğumgününde bile mutsuzdu öykü. Ama yinede güçlü gibi gözükmeye çalışıyordu. Herzamanki gibi kapinin önünde oturuyorlardı annesi ve asliyla.omerin babaannesi sevim teyze gelmişti.
"Napiyonuz ? Neler kaynatiyonuz bakalım? "
"Hic sevim teyze havadam sudan işte. Sen Napiyon bakalım? "Dedi öykü boğuk bir sesle.
Bu sırada annesiyle konustular sonrada annesi iceri girdi.
"Yaa ışte seda bizdeydi onla oturduk."
"Seda kim ?"dedi asli.
"Omerim sozlusu.askere gitmeden sozledik ya biz bunu.cabuk oldu aman neysr hadi kalkiyom ben .iyi oturmalar kizlar" dedi ve gitti.resmen öykünün kalbine bombayi bıraktı ve gitti.

Öykü şaşırmıştı. Boyle bisi olamazdi.simdi omeri kaybetmisti yani oylemi.hayir olamaz. Ona seni seviyorum demeden olmaz diye tonlarca düşünce dolandı aklında. Cani yanıyordu. Kolay değil sevdigim adamın baskasinin gözlerine bakip seni seviyorum demesi. En kotu günün askere gittigi gun oldugunu saniyordu.aslında EN KOTU GUN bugündü.. Sevdiğini kaybettigini sandığın an..EN KÖTÜ GÜN