Ve gülümsedi bana , hiç kimse yapmamıştı bunu ,
Kim giderken gülümserdiki,
Bu muydu onun stili?.
Nasıl unutursun ki giderken gülümseyen birini,
Nasıl seversin,istersin böylesini,
Nasıl özleyeceksin ki gülümseyişini,
Her özlediğinde gidişini özler gibi.
Karadeniz türkümdü oysaki,
Dinleyeni müptelası yapardı,
Bileni, söyleyeni azdı,
Ama ne hikmetse çoktu seveni.
O benim hikayemdi,
Bir türlü bitiremediğim,
Dönüp dönüp devam ettiğim,
Ben hikayemi kelime kelime hatmim,
O benim çayımdı,
Tek şekerli içtiğim,
Bir türlü kopamadığım,
Bardak bardak tükettiğim,
O benimdi,
Tabi buda eskidendi,
Şimdi ne çayım ne şekeri,
Nede türkülerim var,
Bir sen birde sensizlik , bir aşk birde dengesizlik var ; ben sensizlikteyim fakat bilemedim aşkta mıyım dengesizlikte mi ?
