Noell's POV
Kolejny męczący dzień razem z rodzicami... Wspomniałam już że ich nienawidzę? To w takim razie mowię teraz: NIENAWIDZĘ ICH. Jednym z niewielu plusów bycia córką najbogatszych ludzi w całej Anglii jest to że nigdy nie ma ich w domu. Dzisiaj zabrali mnie na jakiś ważny bankiet, co było dosyć dziwne bo wstydzili się pokazywać ze mną gdziekolwiek, wolałabym siedzieć teraz w domu z laptopem na kolanach i przeglądać Twittera.
-Noell słuchasz mnie?!?- potrząsa mną Luke (mój najlepszy przyjaciel).
-Yh Taa, co mówiłeś?
- Że od przyszłego tygodnia zaczynamy pracę... Zawiesiłaś się znowu. Co się dzieje? -
- Przepraszam... Pokłóciłam się dzisiaj na tym bankiecie z rodzicami i, i to mnie już przerasta...- wraz z ostatnimi słowami głos mi się załamał, a chłopak mgnieniu oka znalazł się przy mnie i porwał w ramiona. Luke zawsze potrafił mnie uspokoić, był ze mną wtedy gdy go potrzebowałam.
-Ćśśś... Będzie dobrze chicka Luke tu jest...
- Wiem, ale nie mam zamiaru obarczać cię ciągle własnymi problemami, bo masz ich wystarczająco dużo. - wychlipiałam my w ramię i uśmiechnęłam się smutno.
***
Wieczorem, gdy Luke wrócił do swojego domu, zamknęłam się w pokoju i włączyłam Twittera. Miałam zamiar iść na balkon zapalić kiedy usłyszałam dźwięk powiadomienia.
@HarryStyles obserwuje Cię!
Czytałam to powiadomienie dobre 20 minut na okrągło. Dlaczego ktoś taki jak Harry miałby mnie zaobserwować?
Przecież jestem nikim, prawda? Odłożyłam laptopa na biurko i zeszłam do kuchni by się napić. Zbiegłam szybko po schodach i weszłam niepewnie do pomieszczenia, by zastać w nim mojego ojca z gazetą.
- Po co zeszłaś?- zapytał oschle ,,tata"
- Po picie? - odparłam obojętnie i podeszłam do lodówki z zamiarem wyjęcia z niej sok, ale przeszkodziła mi jego dłoń zaciskająca się na moim nadgarstku. Odwróciłam się i spojrzałam z obrzydzeniem w jego brązowe tęczówki.
-Nie tym tonem do ojca!- krzyknął i wymierzył mi siarczysty policzek... Znów...
