Sehun- ah Sehun-ah!!!
သတိထားပါဦး ။
ကြ်န္ေတာ္ မႈန္ဝါးေနေသာ အျမင္အာရံု ကို အန္တုျပီး မ်က္ေမွာင္ကုတ္ ျကည့္လိုက္ေတာ့
ကြ်န္ေတာ့္ ေဘး မွာ Luhan ဆိုတဲ႔ ေကာင္ေလး ေအာ္ငိုေနေလရဲ႕။
သူ႔မ်က္ႏွာ မွာ လည္း ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြ နဲ႔။
ကြ်န္ေတာ့္လက္မွာလည္း ပိုက္တန္းလန္း နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေဆးရံု ေရာက္ေနတာကိုး။
Ginchana Sehun???
ငိုရႈိက္သံ ေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို သူ စိုးရိမ္တျကီး
ေမးေနရွာသည္။ ကိုယ္ သက္သာ ပါတယ္။
သူ႔မ်က္ႏွာ ျဖဴျဖဴ ႏုႏုေလးမွာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ။
"Mianhae wuri Han-ah "
ကြ်န္ေတာ့္အမွားေတြ ေျကာင့္ပါ။အဲ႔ေန႔ ညက ကြ်န္ေတာ့္ဆီသူေရာက္လာတယ္ေလ။ Suho ရဲ႕လက္ခ်က္ေပါ့။ သူ တား ေနတဲ႔ျကားက bar မွာ အမ်ားျကီးေသာက္ျပီး ကားကိုအရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေမာင္းေတာ့ ကားတစ္စီးနဲ႔ ဝင္တိုက္မလိုျဖစ္တာကို ေရွာင္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ လမ္းေဘးကဆိုင္တစ္ခုကို ဝင္တိုက္မိသြားခဲ႔တာ။
သူေလး ဘာမွမျဖစ္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။သူသာ တစ္ခုခု ျဖစ္မယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္ မေတြးဝံ႕ေတာ့ဘူး။
Han ေလးရယ္ ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြာ။
ေျပာရင္း နဲ႔ အသံ ေတြ ေတာင္ တိမ္ဝင္သြားခဲ႔ျပီ။ မ်က္ဝန္းထဲ က ဝမ္းနညိးမႈ
သကၤတ မ်က္ရည္ ေတြ က ကြ်န္ေတာ့္ ပါးတစ္ေလွွ်ာက္ စီးက်လာခဲ႔ျပီ။
ကြ်န္ေတာ့္ ႏွလံုးသား ေတြ အရမ္းပဲ နာက်င္ေနပါျပီ။ကြ်န္ေတာ္ အရမ္း ပင္ပန္းေနျပီ။
သူ႔ရင္ခြင္ေလးထဲ တိုးဝင္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တိတ္တဆိတ္ငို ေနမိပါျပီ။
( မငိုပါနဲ႔ေတာ့ oppa sehunရယ္:( )
သူ႔ရင္ခြင္ ေႏြးေႏြး ေလးေတြထဲ ကြ်န္ေတာ္တစ္သက္လံုး နားခိုခြင့္ေလး ရခ်င္မိပါတယ္။ သူကြ်န္ေတာ့္ ဆံပင္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ရင္း ႏွစ္သိမ့္ ေပးေနသည္။
ျပီးေတာ့ သူကြ်န္ေတာ့္ကို တစ္ခါမွမေျပာခဲ႔ဖူးေသာ
စကား ေလးတစ္ခြန္း ကို သူ႔မ်က္ရည္ ေတြျကားမွ ကြ်န္ေတာ့္ကို စိုက္ျကည့္ရင္း ေျပာသည္။
"Saranghae Sehun-ah"
ကြ်န္ေတာ္ သူ နာက်င္ မွာ ကို မျကည့္ရက္ပါဘူး။ကြ်န္ေတာ့္ေျကာင့္ သူ႔ဘဝ တစ္ေလ်ွာက္လံုး နာက်င္ခဲ႔ရျပီးပါျပီ။
မာေက်ာေက်ာ ေအးတိေအးစက္ပံု ေပါက္ေနတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ Oh Sehun က အရာရာ ကို
ခံစားလြယ္ တဲ႔သူပါ။
ခံစားတတ္သေလာက္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္း ခဲ႔သူပါ။
