BEN GÖRÜNMEZ MİYİM?

Bugün geri kalan hayatımın ilk günü.
İlk kalp atışlarımı,nefes alışımı,ilk adımlarımı,ilk anne deyişimi,okula ilk başladığım günü,1. likle mezun olduğum liseyi,başarılarımı,başarısızlıklarımı,ilk kez aşık olduğum adamı,ilk öpücüğümü,ilk aldatılışımı,kırgınlıklarımı,üzüntülerimi,kavga gürültülerimi,göz yaşlarımı, hayal kırıklıklarımı,babama olan nefretimi geri de bıraktığım gün bugün.
Sinir krizi gecirdikten sonra istenmediğim evin kapısını carpıp cıktığım o an açılan bir diğer kapının önündeyim şuan.
Bir tarafımda yaşama sebebim olan herseyden cok sevdiğim annem diger yanda bavula bile gerek duyulmayacak kadar az bir kac parca esyam.
Cami avlusuna bırakılmıs bir bebek gibiyim tamda.Tek farkım aradan 24 yıl geçmis koca kız olmusum ayrıca ağlamıyorumda.

Çünkü bugün benim geri kalan hayatımın ilk günü,iyisiyle kötüsüyle en özel zaferim güzel kurtulusumdur...