His Lost Princess

HLP: Chapter 1.

Chapter 1

“Hello Philippines. Finally were home!!!!!”

“Ughhh! Kuya Tristan, Will you please stop? Can’t you see kanina pa tayo pinag titinginan. Nakakahiya” Saway ko sa kanya. Nakakahiya talaga siya. Seriously?! Pag lapag na pag lapag pa lang ng eroplano sigaw na siya ng sigaw. Napaka isip bata talaga =_____=

By the way, I’m Keishalyn Smith. At yung parang tangang sigaw ng sigaw? Well, sad to say he’s My brother. 4 years older than me.

“Hoy tigilan mo ko Keisha ah. Eh sa masaya ko eh. Bakit ikaw hindi ka ba masaya?” Natahimik ako sa tanong ni Kuya Tristan.

Masaya nga ba ko? Napahawak ako sa right chest ko kung nasan ang puso ko at pinakiramdaman ito. I think I’m happy……a little bit.

“HOY KEISHA!!”

“O-oh?”

“Di ka naman nakikinig eh. Ang sabi ko, kung masaya ka ba sa pag uwi natin dito?”

“Duh?! Mukha ba kong masaya?! Psh” Yun na lang ang sinagot ko sa kanya at saka naunang mag lakad. Humabol naman siya sa akin at inakbayan ako.

“Eto naman oh, makakapag adjust ka din dito”

“Whatever” Sabay alis ko ng akbay nya “Asan na ba yung mag susundo sa atin?”

“Oo nga noh. Asan na ba yun?” Nilibot nya yung paningin nya “Oh ayun na pala oh. Tara bilis”

Pumunta kami dun sa nakablack suit na lalaki na may hawak pang placard. Ang nakasulat?

‘WELCOME MR&MS.SMITH. LOVE~LOVE~LOVE <3’

Parang tanga amputek  >____<

“Welcome Mr&Ms.Smith. I’m Mr. Harry. Ako po yung pinadala ng daddy nyo para sunduin kayo” Sabi nya nung nakalapit kami sa kanya. 

“Oh I see. Ikaw ba gumawa netong placard? Astig ah ^____^”

“Plastic. Alin ang astig para sayo dyan? Parang tanga nga lang eh” Sabi ko sabay roll ng eyes at nauna ng maglakad dun sa tinurong sasakyan ni Mr.Harry. Hinayaan ko na lang yung luggage ko. I’m sure namang may mag bibitbit nun.

“Abat---Hoy Keisha…..Aish! Nako pasensya na kayo Mr.Harry, nag bibiro lang po yun. He-he” Rinig kong sabi ni Kuya.

Pag tapos nilang ayusin yung luggage namin. Pumasok na sila ng sasakyan at nakatanggap pa ko ng batok mula kay Kuya dahil dun sa Placard. Psh! Ano bang masama sa sinabi ko? Para naman talagang tanga eh. May pa Love~Love~Love pa. Kaya yun, buong byahe naka earphone lang ako at nakapikit. Ingay kasi ni Kuya -____-“

“HOY! ANDITO NA TAYO!!”

“Ah shit” Napadilat ako bigla “Kailangan talaga nakasigaw, huh?!” Hilahin daw ba yung earphone sa tenga ko at sigawan. Kainis!

“Eh kanina ko pa kaya sinasabing nandito na tayo. Hindi mo naman ako naririnig”

“Tss”

“Dalian mo na nga dyan. Nag aantay na sila mommy’t daddy sa loob. Sumunod ka na agad ah?” Bilin nya at nauna ng lumabas ng sasakyan. Inayos ko muna yung shoulder bag na dala ko at sumunod na din sa loob. Pag pasok ko, naabutan ko sila sa living room.