His Lost Princess

HLP: Chapter 4.

Keisha's POV

This is it! Another day sa Elite Acadmey. On the way na nga ko papunta dun eh. Nakakainis inaantok pa ako. Walangya kasi yung Ashrey na yun hindi ako pinatulog dahil dun sa sinabi nya kahapon.

“I want you to remind. Be ready tomorrow! I’ll make sure mag susuffer ka sa ginawa mo sa akin. I will make you life miserable”

 “I want you to remind. Be ready tomorrow! I’ll make sure mag susuffer ka sa ginawa mo sa akin. I will make you life miserable”

“I want you to remind. Be ready tomorrow! I’ll make sure mag susuffer ka sa ginawa mo sa akin. I will make you life miserable”

At ngayon na yung tomorrow na yun.

MY GOD! Ano ba ‘tong gulong pinasok ko?! Pero di tamang matakot ako. Remember? Ako si Keishalyn Smith. Magulang ko nga hindi ko kinatatakutan. Siya pa kaya? Hah! In his dreams.

*SCHOOL

Pag dating ko ng school. Nag park agad ako. Oo ako ang nag drive mag isa papuntang school. Well, alam ko na rin naman papuntang school kaya ano pang silbi kung mag pa hatid ako sa driver diba? So ayun, pag kapark ko, bumaba agad ako ng car. Tapos napansin ko lang ang dami nakatingin sa akin.

OH GEEZ  >____<

Ngayon lang ba sila nakakita ng babaeng bumaba ng car? Ugh! Di ba nila alam na staring is rude?! Kaasar.

Nag lakad na lang ako papasok ng school. Totally ignore them! Di pa naman ganun kadami yung tao since maaga pa naman. Sinadya ko pumasok ng maaga para makatulog ako sa library. Hindi nga kasi ako nakatulog dahil dun sa letseng Ashrey na yun eh. Haay! Ano ba yan. Nagiging Kei (Kay) nanaman ako. Kei kasi ang tawag sa akin sa school ko dati except sa mga friends ko. Keisha kasi tawag nila saken. Then the rest, puro Kei na. At honestly I'm trying my best para maging si KEISHALYN. It means, the good one. Pero sa nang yari kahapon at sa nararamdaman ko mang yayari ngayon. I think nagiging si Kei ako, The Bad one. At aaminin ko I missed to be Kei. Hoho ^___^

“Psst”

Haay. I missed them na! Lalo na si Patrick. Kamusta na kaya sila?

“Psssssst”

Namimiss ko tuloy mga kalokohan ko sa school. Sa school ko dati, AKO ANG NANG BUBULLY at NAG SISIMULA NG KALOKOHAN. Pero ngayon ako etong BINUBULLY. How poor. Tss!

Napatigil ako sa pag rereminscenes ko ng may humarang sa harapan ko.

“Uy. Kanina pa kita tinatawag, hindi ka naman lumilingon. Kamusta? ^___^” Tinaasan ko lang siya ng kilay. Then nilagpasan ko siya. Psh! PLASTIC.

“YAH! Bakit ganyan ka na sakin?” Parang bata naman ‘to. Nag pout pa “May nagawa ba ko?” Tinitigan ko lang siya. EXPRESSIONLESS. Then, AGAIN nilagpasan ko siya. Totoo nga, Kamukha nga niya si Ashrey.

Nag lakad na ko ulit pero sadyang makulit talaga siya eh. Kaya hinarang nanaman niya ko! Gahd, patient Keisha. Patient.

“Uy. Sagutin mo naman ako ohh. May nagawa ba ko sayo?”Napabuntong hininga ko. FINE! Makulit eh. Pag bigyan.

“Bakit sa tingin mo ba may nagawa ka sa akin, Zei Ashley KEIFER?” Then I smirked. Halatang nagulat siya sa sinabi ko dahil nanlaki mata niya. Shit! Ang cute nya. Kung hindi lang ako galit sa lahi neto, kanina ko pa nakurot pisngi neto.

“P-pa…P-pano…mo…n-na…laman?”

“So wala ka pa palang balak mag pakilala sakin? How nice. Sino nag sabi sakin? Eh sino pa ba.. Eh di yung KAMBAL MO!!” Hindi ko na napigilan pa mapasigaw. Nakita ko may mga tao nanonood sa amin. Di naman ganun kadami kasi pasukan pa nga lang.