ölümlü gezi

77 6 2
                                    

-Sevgiiiiiii hadi artık okulunuzun düzenlediği geziye geç kalacaksın. Kahvaltı hazır daha üstün bile giyinik değil.
-Ne gezimii? Neden daha önce söylemedin anne ? Hemen geliyorummm .
Meraba ben sevgi. Annem ve ben yalnız yaşıyoruz. Ve bu gün aylardır beklediğim okul gezisine çıkacağız. Çok heyecanlıyım. Öğretmenimiz büyük bir ormanda kamp yapacağımızı söyledi. Aslında birazda korkuyorum çünkü orman hakkında efsanevi söylentiler var. Neymiş ormanın derinliklerinde küçük korku dolu bi kasaba varmış. Ormana giden insanlar vahşice öldürülüyomuş o kasabada insan değilde kötü varlıklar varmış falan filan. Amaaaan hiç inanmamak lazım böyle şeylere zaten öğretmenimizde efsane olduğunu söyledi.
- Kızım Sevgiiii yine kendi kendine mi konuşuyosun sen hadi kahvaltiya gel artık.
Ayyyy lafa daldim yine hemen üstümü giymeliyimmm. Biraz sonra okulun servisi kapıda olur. Dün akşamdan hazırladığım pembe tişörtümü ve kot pantolonumu giydim. Hemen kamp için hazırladığım çantayıda alıp aşağıya mutfağa indim. Çantamı yanımdaki sandalyenin üstüne koyup yemek yemeye başladım. Yediğim son anne yemeği olduğunu bilsem hiç burun kıvırmazdım o ıspanaklı böreklere aslında. Yemeği burnumu kıvıra kıvıra yarim yamalak yedim ve annemle vedalaşıp heyecanla aşağı indim. Tamda tahmin ettiğim gibi servise geç kaldım. Tam servis gidecekken bağırarak durmasını söyledim ve birazda arkasından koştuktan sonra servisi durdurabildim. Ve beni hayatımın sonuna yaklaştıran adımları atarak servisin merdivenlerinden çıktım. Bugün serviste bir gariplik vardı. Dört senedir şoför olan Asım amca gitmiş serseri tipli , ne genç ne yaşlı yani orta yaşlarda olan bir şoför gelmişti. Çok garipti tam okul gezisine gideceğimiz sıradamı gelmişti öğretmenlerimizin aklına şoförü değiştirmek. Neyse , değiştirmişler işte ne yapalım diyerek oturmuştum en arka koltuklardan birine. Yavaş yavaş yol almaya başlamıştık artık .çok heyecanlıydım hayatımda ilk defa okul gezisine katılabilecektim. Babam olmadığı için annemin emekli mağaşıyla geçiniyorduk o yüzden hiç bir geziye katılamamıştım. Sanki bana inat gezileri ücretli yapıyorlardı. Söyledimya ilk gezime çıktığım için çok heyecanliyım. Tabiki otobüste yalnız değildim benden başka yedi tane daha arkadaşım vardı. Semih , efe , can , dilara , burcu , hediye , ayşe ve ben. Ormana yarım saat kala arkadaşlarla sohbet etmeye başladık. Aslında herkesin merakı aynıydı :Dört yıllık asım amca niye gitti? Otobüste bide en sevdiğim öğretmenim Sevinç öğretmen vardı. Veee ormanın girişindeyiz. Herkez otubüsten kamp çantalarını alıp aşşagı indi. Kimse bilemezdi çok feci şekilde öleceğini. Öğretmenimiz bize önce ormanı gezdirmek istedi ve yürümeye başladık bir çeşme vardı yüz metre ötede ben ve arkadaşlarım otobüs sıcak olduğu için terledik ve susamıştık. Öğretmenimize su getirip getiremeyeceğini sorduğumuzda ögretmenimiz getirebileceğini söyledi ve çeşmeye gitti. Aradan beş dakika geçtiğinde bizde çeşmenin yanına doğru ilerledik. Öğretmenimiz yoktu bizde suyu kendimiz almak istedik veeeee musluğu açtığımızda ne görelim "KANNN" ben ve arkadaşlarım çok korktuk yanımızda büyük olarak kimse yoktu. Bizde kanın çeşmenin ilerisindeki depodan geldiğini düşünerek deponun yanına doğru korkuyla ilerledik. Arkadaşım semih deponun kapağını açıp bakalım dedi. Herkez zorla ve korkuyla deponun kapağının kulplarından tuttu ve çekti. Sonunda deponun kapağını açtık. Hep bir ağızdan :
-Hayıırrrr bu olamaz dedik.
Olmamalıydıda hayatımda şimdiye kadar en çok sevdiğim öğretmenim deponun içindeydi. Hem de karnının içi oyulmuş halde. Arkadaşlarımdan bitanesinin çantasının içinde ip varmış hemen ip yardımıyla öğretmenimizi ordan çıkardık ve kamp alanına doğru sürükledik. Onun için son vazifemizi yapmak için yani onu gömmek için.
Kamp alanında çok korkunç bişey daha çıktı karşımıza. Tam kamp alanının ortasıdlnda "BURDAN SAĞ ÇIKAMAYACAKSINIZ"yazıyordu hemde öğretmenimizin BAĞIRSAKLARIYLA. Hepimiz bağırmaya başladık ve çok korkuyorduk. Yavaş yavaş hava kararmaya başladı ve biz istirahat edecekik sabaha kadar dinlenip sabah bu meseleyi sakin kafayla halledip burdan gidecektik. Halbuki hiç birimiz bilmiyorduk. burdan gerçektende sağ çıkamayacaktık. bunu kim yapıyo bizden ne istiyo bulmak için dinlenip yarın düşünecektik . hep birlikte bir çember oluşturup uyumaya çalıştık. Yarın bizi ne bekliyor acaba???

Arkadaşlar lütfen oy verin. Bide yorum istiyorum sizden beğendiyseniz bir şekilde belirtin bende ona göre üçüncü bölümü yazayım. ;-);-);-)

Ölümlü GeziHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin