adını söyle yakışıklı

16 1 0
                                    

Birkaç gün sonra facebook'tan arkadaşlık isteği geldi.Adı buğra görkem tunç'tu.Adı çok güzeldi ve bir o kadar da uzun.Profil çok tanıdık geldiğinden yakından bakmak istedim ve o an inanamadım bu oydu ama beni nasıl bulmuştu?yoksa oda bana karşı birşey hissediyor muydu?bu sorulara hiç takılmadan kabul ettim,vakit geçmeden bir mesaj geldi bana

- selam
Yazmasına karşın yüzümdeki salak gülümseme beni farklı bir boyuta taşımıştı.

+selam
Yazdım başka ne diyebilirdim ki?
Bana beni daha yakından tanımak istediğini söyledi.Bundan başka bir anlam çıkarmamak mümkün değildi belli ki o da bana karşı boş değildi.
Pekala dedim hakkımda ne bilmek istiyorsun?..
Yazışmalar baya uzun sürdü aile soyağacımıma varana kadar anlattım ona bakalım neler olacak.
Ertesi gün okul kayıtları başlamıştı malum üniversite hayatı,barajı geçmiş olmam bile bir mucizeydi aslında.Okulum yakınlardaki saraat kıraç masulen yüksekokulu oldu.Okulu gayet iyi bilirim nerde dallama , salak tipler varsa bu okulda olur,hatta geçen yıl uyuşturucu satışı yüzünden ortalık polis kaynıyordu.Neyse okula girdiğimde sınıflar dikkatimi çekti,sınıflar çok büyüktü ve yaklaşık 40 sıra vardı,eee normaldi tabi puanı yerlerde olanların ilk tercihiydi bu okul.kayıt işlemlerini bitirip eve dönüyordum ki yolda bir kavga gördüm, kavgada bizim aykut'la ömer vardı iki yakın arkadaş nasıl olurda bu kadar sinirlenebilir diye düşünürken işleri dedikodu olan birkaç kişiden kız meselesi diye duydum.Peki bu özel kız kimdi?çok merak etmiştim ki birden cem araya girip eylül ikinizide sevmiyor diyene kadar.Şok olmuştum onların bana bu gözle baktığını bilmiyordum,bilsem de ne değişirdi ki ben ikisini de sevmiyordum.
Oradan koşarak ayrıldım ömer beni fark etmiş olacak ki peşimden koşarak geldi,bana bu olanlar hoşuna gitmemiş olabilir ama ben seni gerçekten çok seviyorum dedi.Ona ne diyebilirdim ki sadece "hayır önemli değil sevmek kötü birşey değil ama platonik ise o zaman çok zor" dediğimde birden durdu ben yürümeye devam ettim arkamdan öylece bakıyordu,üzüldüm elbette empati kurduğumda gerçekten haklı olduğunu bilmek...

Günlerden cumartesi en sevdiğim gün .Sabah erken kalkıp kahvaltımı yaptıktan sonra üzerimi değiştirip buse ile gezmeye gitmenin heyecanı vardı.Uzun zamandır çıkamıyordum dışarıya.Onu evden aldıktan sonra otobüse bindik,karşımda ömer vardı benimle göz göze gelmekte kararlıydı ama bu kadarıda tesadüf olamazdı.Tabi ya facebookta ki durumu okumuş olmalı"(biz kardeşimle gezmeye gidiyozz çatlayın)"tabikide bu durumu buse paylaştı çatlak kız.
Otobüste arka koltuğa doğru ilerledik ikimoz oturduktan sonra başka duraklardan birsürü insanlar bindi ,hava alınacak yer yoktu diyebilirim.Nihayet inmiştik artık bi an ölücem sanıp mal varlığı paylaşımı yapabilirdim,neyse şaka bir yana indiğimiz yerde buğra ile karşılaştık meğerse bizi bekliyormuş,busenin yüzüme baktım bi anlam ifade etmiyordu.Beraber sinemaya girmeye karar verdik koltuk numaraları belli oldu,girdiğimiz film dabbe 6'ydı.Çok korkmuyordum bu tarz filmlerden.Geçtik koltuklarımıza buse sen ortamızda otur korkarsam sarılırım dedi,gülümseyerek tamam dedi tamda yanımdaydı Allahım çok mutluydum o an.

Film başladı,sesler baya yüksekti yani korkmamak mümkün değil e tabi bi süre sonra psikolojinizde bozuluyor.Keyifle koltuğuma yaslanarak başladığım filme bükülerek devam ediyordum buğra bana garip garip bakıp sırıttı,anlamış olmalı korktuğumu,bana sarılabilirsin korkuyorsan dedi.Nefesim kesilecekti sanki,pekala o zaman dedim kolunu tutup kafamı yasladım.çıkardığım garip sesler onu güldürüyordu.Çok tatlı görünüyordu,filmin sonunda herkes öldü böyle olmasını beklemiyordum.Hayal kırıklığıyla çıktım salondan.Yemek ısmarlamak istedi buğra kırmak istemedim tabi benimde işime gelirdi.Oturup uzun süre üçlü olarak muhabbet ettik akşam geç vakitlere kadar gezdik,evime kadar bıraktı centilmen çocuk.Eve girdiğimde ailemin tuhaf bakışları beni tedirgin etti doğrusu.

KIZLARIN GÜNLÜĞÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin