A Song for Ma Boy

Track 08

AN: 3 CHAPTERS TO GO AT MATATAPOS NA ANG STORY.  Maraming salamat sa bumabasa :* labs u ol ^^

_____________________________________________

NP : Should I Confess by Soyu of Sistar

(See the external link ------------------------------------------------------------->)

Again, today I looked up into the sky aimlessly

I tried to draw your face slowly

Your lips, your eyes are so lovely today

I tell myself that I need to forget you

Lumipas ang isang linggo ng di ko namamalayan. Buong linggo ay wala akong gana mag-aral pero kailangan dahil sa tambak na requirements na kailangang ipasa bago ang final exams. Idagdag mo pa ang signing of clearance. Ang sarap magbulakbol pero hindi naman yun pwede.

Since that day, things have never been the same. Bigla atang nagbago ang ihip ng hangin. I never thought that it would turn out this way. Siguro masyado akong na-attach kaya siguro labis akong nasaktan sa mga nangyari. Di ko alam na ganito na pala kalalim ang nararamdaman ko sa kanya.

I keep telling myself that

I can’t see you anymore

But you’re the only one for me

It can’t be anyone else

Will you now accept my heart?

Pag naiisip ko yung dahilan kung bakit ako nagsimulang magkaganito, natatawa ako kasi napakababaw lang nun. Pero siguro na-hurt yung pride ko nang di niya inaccept yun. It took me a lot of courage para i-press yung 'Add Friend' button sa FB. Yeah, pwede nyo na akong tawanan. Simpleng friend request lang naman yun eh pero napaka-big deal na nun sa akin. Sa personality kong ito, it's not a surprise kung bakit ganito yung reaction ko. Kinagabihan kasi nung election day sa school, inadd ko siya sa Fb and then, 2 days after vinisit ko ulit profile niya. Then, I saw sa gilid nang profile  niya na nag-accept siya ng friends 3 hours to go. Pero yung akin, hindi.

Andaming pumasok sa isip ko nun. Na baka ayaw niya akong magka-access sa fb niya. Ayaw niyang makita ko kung ano man amng meron sa fb niya. This is the second time na nangyari sa akin to. Una kay Kirk tapos ngayon sa kanya. No wonder, I'm acting like this. Kahit sino naman eh ina-accept niya. Umabot nga ng 3000+ yung friends niya. Simpleng accept lang naman ah. Pero bakit yung akin hindi? May problema ba siya sa akin? Ayaw niya ba sa akin dahil crush ko siya? Inisip niya bang masyado na akong head over heels sa kanya kaya ayaw niya? Nandidiri ba siya sa akin?

Oo na. Napaka-pessismistic ko. Eh sa anong magagawa ko, talagang na-hurt yung pride ko. Masyado akong affected. Nakakawala ng self-esteem. Panget ba ako? Kadiri ba talaga itsura ko? Pero hindi naman masagwa itsura ko ah. Marami namang nagsabi na maganda daw ako. May iba pa nga na nagsasabi na seductive yung beauty ko. Di nga lang ako kasing ganda ng iba at aminado naman ako dun. Tell me, what's wrong with me? O baka naman, what's wrong with him? Aigoo.. 

Should I tell you that I love you?

Do you know how I feel when I look at you everyday?

If you stay by my side, I don’t want anything else

Will you just please stay by my side?

Should I try to run to you?

I want to know the way you feel about me

That’s the only thing I need

I can’t imagine a day without you

Will you accept the way I feel about you?

Depress na depress ako nun. Di ko na siya nakikita at ayoko rin siyang makita kasi baka lalo lang akong ma-hurt. Ilang gabi rin akong naiiyak. Buang din naman ako, nakikinig ng unrequitted love songs tapos nage-emote. Sa tuwing madaraanan ko yung classroom niya di ko siya nililingon at kahit sa corridor, di ko talaga siya tinitingnan. As much as possible, ginagawa kong intimidating yung itsura ko para isipin niyang di ako basta-basta. Siguro, isang beses ko lang siya talgang natitigan sa buong linggong ito . And to think, nasa malayo pa except nung election.

I try to remember everything that you did to me in the past

Do you know how I feel when I look at you everyday?

If you stay by me side, I don’t want anything else

Will you just please stay by my side and protect me?

Nasa pinakataas kami ng bleachers nun tapos sila naman nasa kabilang side sa baba. I could see him from my place, di nga lang clear because of the distance. Kaya naman malakas yung loob ko na tingnan siya. Confident rin kasi akong di niya ako makikita kasi from his point of view madilim yung side namin kasi binoblock namin yung light.

He was with his friends, as usual. Ayun, nagkukulitan. I can see he's happy. Di ko man marinig pero alam kong malakas yung tawa niya. He looks so happy habang ako dito miserable. Minsan nga napapansin ko na nagpapalinga-linga siya sa paligid. Nililibot niya ng tingin yung kabuuan ng gym. Parang may hinahanap. Gusto kong isipin na ako yun. Ganung oras kasi kami nagkikita nun, siya kasama yung kaibigan niya tumatambay at kami na nagpa-practice. Pero di pwede kasi imposible. He doesn't like me at all.

The cold looks you always give me

And the way you talk to me

Don’t matter to me anymore

Will you tell me how you feel about me?

Love you…

Hay naku.. ang hirap talaga ma-in love lalo na yung unrequitted. Kasalanan ko rin naman to eh. I should bear with this. Wala naman siyang sinabi na gusto niya rin ako. Ako lang tong sobrang nag-assume. Ewan. Maybe I need to forget him. I need to forget my feelings for him. I know, di yun ganun kadali. It's a process. And today, sisimulan ko na.. 

I should've known from th start..

...It was too good to be true :(

I love you, I love you more than anyone else in this world

If you give in to this love, I won’t expect anything else

You’re just enough for me

Should I find the courage to confess to you?

I need to know how you feel about me right now

I don’t desire anything else

I can’t live one day without you

I only love one person,

You…..