Show you

Ανατροπή

Δεν ήταν κάτι σημαντικό..  Μου έγραφε απλώς..  "γεια σου Κάθριν συγνώμη αν σε ενόχλησα αλλά έμαθα πως είσαι πολύ καλή μαθητρια και θα ήθελα αν μπορείς να με βοηθήσεις λιγάκι στα μαθηματικά κατεύθυνσης..:/" ασφαλώς και θα του απαντούσα ναι..  Αν και δεν ξέρω πως θα κρατηθώ απέναντι του..  Χωρίς πολλά πολλά του έστειλα "ευχαρίστως αν θέλεις την Πέμπτη έλα σπίτι μου μετά το σχολείο.. Σε βολεύει;" δεν πρόλαβα να αφήσω το κινητό και ένα μήνυμα μου έρχεται..  Ήταν αυτός μου απάντησε.. Το μήνυμα έλεγε "ναι την Πέμπτη είναι μια χαρά..  Αν γίνεται θα γυρίσουμε μαζί γιατί δεν ξέρω που μένεις..  Καληνύχτα Κάθριν.. Τα λέμε:*" δεν μπορούσα να κρύψω τον ενθουσιασμό μου! Η καρδιά μου χτυπούσε πιο δυνατά..  Που να τον είχα και μπροστά μου αυτή τη στιγμή..  Του έστειλα ένα "έγινε καληνύχτα;)" και έκλεισα το κινητό.. Μετά κάθισα κι άλλο στον καναπέ για να συνεχίσω την ταινία μου..  Δεν κατάλαβα πότε αποκοιμήθηκα στον καναπέ..  Το ξυπνητήρι χτύπησε. Ήταν Τρίτη πρωί.. Σηκώθηκα από τον καναπέ πήγα στη κουζίνα και έφαγα ένα μαφιν που είχε πάρει η μαμά μου από το ζαχαροπλαστείο του μπαμπά του Τζακ.. Μετά ανέβηκα στο δωμάτιο μου πήρα τις πετσέτες μου και πήγα πλύθηκα.. Γύρισα στο δωμάτιο μου και έβαλα ενα ψηλομεσο Τζιν, ένα καρό πουκάμισο, σε αποχρώσεις κόκκινο-μαύρο, από μέσα και τα αγαπημένα μου μαύρα μποτάκια..  Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη πήρα δύο τρεις πόζες έβαλα στην τσάντα μου τα κατάλληλα βιβλία και κατέβηκα τις σκάλες..  Είπα στην μητέρα μου πως φεύγω άρπαξα τα κλειδιά μου και έφυγα.. Ο ίδιος δρόμος ξανά..  Βάζω τα ακουστικά στο κινητό και αρχίζω να ακούω το αγαπημένο μου τραγούδι..  "act like you love me" όταν το ακούω χάνομαι δεν καταλαβαίνω που βρίσκομαι..  Αναμνήσεις ξυπνούν μέσα μου..  Δεν άντεξα άλλο το έκλεισα και έτρεξα προς το σχολείο ένα στενό πριν είδα ξανά την Άννα με το Σον μαζί.. Αποφάσισα πως πρέπει να τον ξεπεράσω..  Μετά το σκέφτομαι και λέω πως δεν γίνεται να ερωτευτείς κάποιον στις δύο φορές που σου χαμογέλασε..  Ένας απλός ενθουσιασμός θα 'ναι..  Οπότε άλλαξα διάθεση και προχώρησα.. Είδα πίσω μου τον Τζακ..  Αχ ευτυχώς! Έτρεξα τον αγκάλιασα και προχωρήσαμε μαζί για το σχολείο..  Περάσαμε την πόρτα του σχολείου κάνοντας χαζομάρες..  Πάντα χωρίς να το θέλει με κάνει να νιώθω υπέροχα..  Αυτόν τον ξέρω περισσότερα χρόνια από την Άννα..  Η μαμάδες κάνανε παρέα από όταν μετακομίσαμε εδώ δηλαδή όταν ήμουν μόλις 5 ετών.. Ήταν ο πρώτος μου φίλος εδώ.. Παλαιότερα έμενε απέναντι μου αλλά όταν ήμουν περίπου στην ηλικία των 13 οι γονείς του χωρισαν και μετακόμισε μαζί με την μητέρα του πιο προς το κέντρο της πόλης.. Για πρώτη φορά η Άννα με είδε και δεν ήρθε να με χαιρετήσει..  Και ο Σον μαζί της.. Δεν με νοιάζει πλέον.. Πφφ.. σε τι σημείο έφτασα.. να λέω ψέματα στον εαυτό μου και να προσπαθώ να τα πιστέψω κι όλας..  Προχώρησα με τον Τζακ και πήγαμε σε ένα παγκάκι πίσω από το σχολείο για να μην φανεί πως ήμουν αναστατωμένη..  Καθίσαμε και του τα είπα όλα! Δεν ήξερα αν έπρεπε πάντως δεν μπορούσα να τα κρατήσω άλλο μέσα μου.. Μου προτείνε να ξεκινήσω μαζί του γυμναστήριο για να εκτονώνομαι..  Μ φάνηκε καλή ιδέα..  Και π ξέρεις ίσως άλλαζε κάτι..  Ίσως γνώριζα άλλον "Σον" εκεί..  Οπότε δέχτηκα.. Το κουδούνι χτύπησε οπότε πήγαμε και εμείς στις τάξεις μας..  Πήγα και κάθισα με την Ρέα σμρ ένα κορίτσι π κάνουμε παρέα αλλά όχι κ τόσο..  Δεν ήθελα να καθίσω με την Άννα.. Σιγουρα κάτι θα μ ξέφευγε είτε αυτό ήταν με λόγια, είτε με πράξεις είτε απλώς με μία έκφραση ή ένα δάκρυ.. Οι σχολικές ώρες κύλησαν ομαλά..  Και ήρθε η ώρα να επιστρέψω σπίτι.. Εχω μια φορτωμένη ημέρα σήμερα.. Μόλις γυρίσω φεύγω κατευθείαν για φροντιστήριο..  Πάλι καλά είχα μόνο δύο ώρες σήμερα..  Μία μαθηματικα και μια χημεία..  Σκεπτόμενη όλα αυτά δεν κατάλαβα για πότε έφτασα στο σπίτι..  Οι γείτονες είχαν φύγει και σμρ το απόγευμα θα μετακομιζαν οι καινούριοι.. Ελπίζω να μην ήταν ιδιότροποι γιατί θα έχουμε θέμα.. Μπαίνω στο σπίτι αφήνω τα κλειδιά στο συνηθισμένο τασάκι και προχωράω προς τις σκάλες.. Τις ανεβαίνω και φτάνω στο δωμάτιο μου.. Παίρνω την τσάντα του φροντιστηρίου και φεύγω τρέχοντας..  Πάω στην στάση απέναντι από το σπίτι μου και περιμένω το λεωφορείο..  Βγάζω τα ακουστικά από την τσέπη μου τα συνδέω στο κινητό και ακούω τραγούδια.. Το λεωφορείο ήρθε..  Είχε αρκετό κόσμο όπως συνήθως..  Περιμένω να κατέβουν όλοι και ανεβαίνω.. Πάω και κάθομαι όρθια κοντά στην πόρτα αφού σε 4 στάσεις θα κατέβαινα.. Συνεχίζω να ακούω την μουσική μου και να μην δίνω σημασία.. Είχε πολύ κίνηση αλλά ευτυχώς έφτασα στην ώρα μου..  Καθώς κατέβαινα ένας τύπος με μαύρη ζακέτα αρπάζει το κινητό μου και αρχίζει να τρέχει..  Τότε ένα εντυπωσιακό παιδί από δίπλα μου τρέχει πέφτει πάνω του και παίρνει πίσω το κινητό μου..  Δεν τον είχα παρατηρήσει..  Ήταν αρκετά όμορφος καστανόξανος με γαλαζοπράσινα μεγάλα μάτια και γυμνασμένος αν και δεν μπορούσα να είμαι σίγουρη γι αυτό..  Έρχεται και με ένα χαμόγελο μου επιστρέφει το κινητό..  Τον ευχαριστώ θερμά και τον ρωτάω αν θέλει να τον κεράσω καφέ για να τον ευχαριστήσω.. Μου εξηγεί πως δεν ήταν τίποτα γι αυτόν αφού κάνει παρκούρ και απαντάει καταφατικά στην ερώτηση μου να πάμε για καφέ..  Του δίνω το όνομα του λογαριασμού μου στο facebook και το κινητό μου για να με πάρει τηλέφωνο οπότε μπορέσει γιατί αυτή τη στιγμή είχα μάθημα..  Φαινόταν πολύ καλό παιδί τα είχε όλα..  Ήταν ευγενικός, εμφανίσιμος, αθλητικός και φαινόταν να έχει χιούμορ από τον τρόπο που μιλούσε.. Αλλά δεν ήταν σαν τον Σον..

______________________________________
Η εικόνα άσχετη..  Αλλά ήθελα να βάλω κάποια με γυμναστήριο και βρήκα μόνο αυτή✌