Show you

Η γνωριμία..

Δευτέρα η μέρα.. Η χειρότερη απ'όλες... Τα ξυπνητήρι χτύπησε όπως κάθε πρωινό 7:15.. Με τα μάτια μου μισόκλειστα πετάω το πάπλωμα στην άκρη κ σηκώνομαι να το κλείσω.. Ανοίγω τα παντζούρια και ψάχνω τι ρούχα να βάλω.. Είχε κρύο.. Βάζω το αγαπημένο μου μπλε τζιν κ μια φούτερ από πάνω.. Πηγαίνω στην κουζίνα όπου εκεί με περιμένει η μητέρα μου πλένοντας τα πιάτα.. "Καλημέρα" μου λέει χαμογελαστή, της λέω κ εγώ καλημέρα της δίνω ένα φιλί κ πάω στο μπάνιο να πλυθώ.. Αφού τελείωσα παίρνω μια μπανάνα για να φάω στο δρόμο κ φεύγω για το σχολείο.. Φέτος είμαι μαθήτρια της 3ης λυκείου και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.. Περνάω την σιδερένια πόρτα της αυλής και προχωράω προς το κτήριο.. Είχα αργήσει λιγάκι οπότε έβαλα το κινητό στην τσάντα κ μπήκα στην αίθουσα χημείας που είχαμε πρώτη ώρα.. Ζήτω συγνώμη στον καθηγητή κ κάθομαι στο δεύτερο θρανίο δίπλα στην καλύτερη μου φίλη, την Άννα.. Με την Άννα γνωριζόμαστε από το δημοτικό.. Είναι ένα όμορφο κορίτσι με σπαστά ξανθά μαλλιά κ πράσινα μάτια που πάντα ζήλευα.. Εγώ έχω κάστανα συνηθισμένα αλλά για κάποιον λόγο δεν θέλω να τα αλλάξω.. Χωρίς να το καταλάβω ή ώρα τελειώνει το κουδούνι χτυπάει και όλοι βγαίνουν στο προαύλιο του σχολείου.. Εγώ συχνάζω σε ένα παγκάκι κοντά στα κάγκελα.. Συνήθως παρατηρώ ποιοι περνούν απ'εξω όπως και σήμερα.. Εκεί που κάθομαι και αγναντεύω έξω μια μπάλα του μπάσκετ με χτυπάει ελαφρά στο ποδι έρχεται προς το μέρος μου ένα παιδί που δεν είχα παρατηρήσει πως ήταν στο σχολείο μου.. Είναι όμορφος σκέφτομαι πολύ όμορφος.. Ψηλός, με καστανά σγουρά μαλλιά και κάστανα μάτια.. Μου χαμογελάει και με ρωτάει αν πόνεσα που με χτύπησε η μπάλα του λέω πως είμαι μια χαρά κ του χαμογελαω από ευγένεια.. Τότε μ δίνει το χέρι του και μου λέει πως τον λένε "Σον" τότε του δίνω και εγώ το δικό μου και του λέω "Κάθριν χάρηκα".. Τότε μου χαμογελά κ λέει παρόμοιος.. Παίρνει την μπάλα και επιστρέφει στο γήπεδο και συνεχίζει το παιχνίδι του.. Σήμερα οι ώρες του σχολείου μου φάνηκαν αμέτρητες αλλά επιτέλους ήρθε η ώρα να γυρίσω σπίτι.. Αν και είμαι καλή μαθήτρια σήμερα μου έκαναν αρκετές παρατηρήσεις οι καθηγητές επειδή δεν προσεχα στο μάθημα τους.. Η αλήθεια είναι πως ναι! Δεν πρόσεχα δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι αυτό το παιδί.. Τον Σον.. Από τότε που μου χαμογέλασε κάτι άλλαξε μέσα μου.. Πρώτη φορά αισθάνομαι έτσι για κάποιον που βλέπω πρώτη φορά.. Φτάνω στο σπίτι διασχίζω την αυλή και φτάνω στην εξώπορτα του σπιτιού.. Βγάζω τα κλειδιά μου από τη τσέπη στο φούτερ ανοίγω μπαίνω μέσα αφήνω τα κλειδιά στο τασάκι που βρισκόταν πάνω στο μικρό ξύλινο κομοδίνο δίπλα από την πόρτα.. Και προχωράω προς την κουζίνα.. Κοιτάζω την μαμά και την μικρή κατά 5 χρόνια αδερφή μου να τρώνε το μεσημεριανό φαγητό.. Είχαμε σνίτσελ κοτόπουλο με τηγανιτές πατάτες ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά.. Αφήνω την τσάντα μου στο πάτωμα παίρνω μια πατάτα από το πιάτο της αδερφής μου και ανακοινώνω πως θα φάω αργότερα γιατί έχω πολύ διάβασμα και νυστάζω.. Οπότε θα πήγαινα να ξαπλώσω λιγάκι.. Παίρνω την τσάντα μου ανεβαίνω τα σκαλιά και μπαίνω στο δωμάτιο μου.. Αφήνω την τσάντα μου δίπλα στο θρανίο και έπεσα ανάσκελα στο κρεβάτι δεν κατάλαβα πότε με πήρε ο ύπνος, φαίνεται ήμουν αρκετά κουρασμένη.. Με ξύπνησε ο ήχος μιας ειδοποίησης στο κινητό ήταν ένα μήνυμα από την Άννα στο facebook για να πάμε για καφέ το απόγευμα .. Αφού της απάντησα ναι αλλά μπορεί να αργούσα λίγο γιατί δεν είχα ξεκινήσει ακόμα το διάβασμα πήγα να δω μερικές δημοσιεύσεις στην αρχική καθώς έβλεπα ένα τσεκ ιν που έκανε ο κολλητός μου Τζακ ένα παιδί από το άλλο τμήμα με γαλανά μάτια και ανοιχτά κάστανα μαλλιά βλέπω πως έχω ένα αίτημα φιλίας.. Ήταν από τον Σον! Άρχισα να γελάω και αγκάλιασα και φίλησα το κινητό μου.. Μετά από αυτό έκλεισα το κινητό και άρχισα να διαβάσω για να μπορέσω να βγω και να πω όσα έγιναν στην Άννα.. Η ώρα 6:30 μόλις τελείωσα ένιωθα περήφανη για μένα γιατί μέσα σε δυόμιση ώρες κατάφερα να τελειώσω όχι μόνο του σχολείου αλλά και των ιδιαιτέρων μου.. Παίρνω τηλέφωνο την Άννα και της λέω να ετοιμαστεί και πως θα περάσω να την πάρω από το σπίτι της.. Μου λέει εντάξει και τότε σε χρόνο ρεκόρ κατεβαίνω λέω στην μητέρα μου πως τελείωσα και θα βγω με την Άννα.. Τρώω ένα σνίτσελ από το μεσημέρι και ανεβαίνω ξανά στο δωμάτιο μου.. Βάζω λίγο μεϊκ απ λίγο από το αγαπημένο μου λιπ γκλος λίγη μάσκαρα αρπάζω το κινητό μου από το θρανίο και φεύγω.. Στο δρόμο τρέχω γιατί θέλω πολύ να τα πω σε κάποιον.. Όπως προχωράω βλέπω στο πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι της Άννας αυτήν και τον Σον μαζί..