Kalbime Giden Yol

BÖLÜM 2 ( Resimdeki ''RÜZGAR'' )

 YORUMLARINIZA ELİMDEN GELDİĞİNCE DİKKAT EDİYORUM İLGİNİZ İÇİN TEŞEKKÜRLER...BUNU BİRAZ DAHA UZUN YAPTIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ...O bize doğru yürürken kalbimin atışını beynimde hissediyordum bir anda o çoço cuk dedim beni düşmekten kurtaran çocuktu.O çocuk keremin kankasıydı ben kalbimin atışını beynimde hissederken o bize doğru yaklaşıyordu. Bana iyimisin diye sordu ve merhaba ben RÜZGAR dedi.Senin adın ne diye sordu ben sadece ESİN diyebildim.Mira siz tanışıyor musunuz dedi çok değil dedi rüzgar sadece esin düşecekti onun düşmesini engelledim.O yüzden sordum iyimisin diye çünkü korkudan sararmıştı.Ben yine teşekkür ettim ve rüzgar kim olsa aynı şeyi yapardı dedi.Miranın kulağına sen rüzgarı nerden tanıyorsun diye sordum mira bizim okulda ya dedi.Ya ben neden tanımıyorum dedim ve mira da bilmem dedi ben acaba hangi sınıfta diye düşünürken kerem ile mira dans a kalktılar kerem rüzgara kaş göz ile birşey anlattı ve rüzgar bana dönerek bana bu dansı bana lutf edermisin diye sordu ben heyecandan elim ayağım titriyordu bende elimi onun eline koydum ve dans etmeye başladık. İçimden inşallah üvey annem ve babam görmez diye geçiriyordum.Müzik bitti yerimize geçtik düğün bitmişti üvey annem ve babamla arabaya bindik.Üvey annem sessizce kimdi o dans ettiğin bende arkadaşım dedim.Ve tamam inandım hadi bakalım dedi.Babam ee hanımlar nasıldı eğlendiniz mi? dedi ben içimden ah ne heyecanlıydı ay. Babam esin nasıldı eğledin mi die sormuştu bende çok eğlendim babacığım dedim.Yolculuk Allah tan kısaydı.Eve geldik yarın okullar açılacaktı bugünü düşünerek uykunun kollarına bıraktım kendimi.