Daniel's POV
Matapos ng naging malabong usapan namin sa bahay, pumasok na ako ng school. Lito-litong nako. Di ko alam kung anong pinag-uusapan nila mama. Kagabi may kapatid daw ako? tapos ngayon naman, may ibang pamilya? Ano ba talaga? Im so naive. Alam kong di dapat ako nakikialam sa usapang pang matanda, pero masyado nang pesonal ang pinag-uusapan nila. May tinatago sila sakin. I think its about mom's past. Not to interlude, pero, mom's the one who's hurting eh. She's been crying for nights because of "ANAK" niya daw. Eh? ako lang naman ang anak niya? And kanina, paos na siya, defending that "FAMILY" daw niya to papa. Tinanong ko naman siya kanina, di niya ako sinagot. Umiwas lang siya. I really need to find out what's going on. Hays
For it is almost 9am, i'm shocked nung wala akong nakitang tao sa room.
"Pre! Wala si prof! Bukas na resume ng class natin sa kaniya." Lawrence. Hayyss. Sana di nalang ako pumasok. Wala rin naman pala si prof. -_-
"Oh? Talaga pre? Psh. Sige salamat." Ako. Tumango nalang si lawrence at umalis na palayo sakin. Napag-isip-isip ko.
"San naman ako pupunta neto?" Haayss. What a beautiful day nga naman, started with a mom-dad fight in the house, followed by a Profs-not-here-go-home-moment and then what?! -_-
~
Wala akong ibang mapuntahan and i don't wanna go home yet. I want some peace and a quiet place. Gumugulo parin kasi sa isipan ko yung tungkol ke mama.
Naisip ko, DI KAYA MAY FIRST FAMILY ANG MAMA KO?
O.O
No-no-no-no!
Pero what if nga?
Haayys! Enebe nemen itow! *sigh*
Nice thing! Walang tao sa bleachers! Imma go there.
But it's so unusual ha? I haven't seen that Ms. Yabang here in school today.
Psh!
Bakit ko ba ina-alala yun? Kumukulo lang dugo ko dun eh. -_-
Back to the thing with my mama, what if nga merong mas na-unang pamilya si mama kesa samin ni papa? Pero bakit naman nila inilihim yun saken? They could've told me! Maiintindihan ko naman sana eh. Diba? Diba?! Nag-iisang anak na nga lang ako--
" HOY KUWAGO! ANONG PROBLEMA MO AT GANYAN ANG MUKHA MO! ANG BINGI MO!" Sabay yugyug sa akin with force ha?! Sino ba tong?!
"ANAK NG- ANO BANG PROBLEMA MO?!!" ako. Im totally pissed off with this effin person who shouted and pushed me! Grabeh! ANGSAKETSATENGAHA?! Teka-
-__________________-
Sino pa nga ba talaga ang ibang makapagsigaw ng ganoon kalakas?
Sino pa!
Edi si MS. YABANG!
"Aaah sorry. Pasensya." Ms. Yabang.
"Ikaw pala yan, Sorry. Nasigawan kita, Nagulat lang ako, Sorr- TEKA, BAT KA BA BIGLANG NANINIGAW!? NAKAKASIRA KA NG ARAW!" Ako. Bat nga ba ako magso-sorry? eh siya nga tong nambulabug eh! Ang gulo ko din minsan no?
"ANG BINGI MO KASI! KANINA PA KITA KINAKAUSAP! BINGI! SUPER! DYAN KA NA NGA! KUWAGONG HAMBOG!" Ms. Yabang sabay walk-out. GRABEH! Di talaga niya kayang magsalita ng mahina no?! Dapat ALA-MEGAPHONE talaga kalakas! Sirang-sira na talaga tong tenga ko dahil sa kanya.
Pero srsly? Kanina pa siya jan? wala talaga akong napansin eh. heheh.
Grabeh.
Pero, teka nga?!
Why is she even trying to talk to me?
Hmmm.
I HAVE TO MAKE HABOL-HABOL HER! :D
Pero
San nga ba yun dumaan? O.o
*Lakad
*Libot
*Tingin to the left
*Tingin to the right
*Lakad
*Takbo
*Libot
*Upo
Ive been looking for her all-over the campus. But no sign of Ms. Yabang anymore.
"Haaaay! Where is that girl ba?!"*Sigh* Ba't mo pa kasi sinigawan daniel?" Bulong ko sa sarili ko.
Ive made the situation more complicated between us.
"i gotta do something."
VOUS LISEZ
You're My Long Lost Sisisister? >,< (JulNiel/JulQuen FF.)
Fanfiction"For some reasons, you can't be with someone you love. But life's not unfair. It's just that, not all things you wanted to be will be where you want and what you want. If it's meant to be, then let it be." a story of an unpredictable/complicated lov...
