YANGIN

BÖLÜM-2

Berrin Hanım yanımdan ayrıldıktan sonra bende hesabı ödeyip cafeden ayrıldım. Kadına gerçekten bir sempati duymuştum. Aynı zamanda acısı beni duygusallığa sürüklüyordu. Sahile gitmeye kadar verdim. Her zamanki banka oturdum. Berrin hanımın bıraktığı notu aldım. Acaba kim bu notu bırakmıştı. Etrafımdaki herkese çok fazla güveniyordum fakat bana bu kadar güvenen kim olabilirdi ki? Buna daha sonra kafa yormaya karar verdim ve AVM'nin yolunu tuttum.

Büyük otomatik kapıdan geçip, herzamanki mağazaya girdim. Yeni olduğu belli olan görevli somurtan bir yüzle 'hoşgeldiniz' dedi. Öyle bakınıyordum. Bana yardım etmemesi canımı sıkmıstı. Damla karşıdan geliyordu.

" Elis Hanım Hoşgeldiniz. " dedi sevecen bir tavırla.

" Hoşbulduk Damlacım."

" Elemanımız yeni henüz sizin ne kadar değerli bir müşterimiz olduğunuzu bilmiyor. Kusura bakmayın. Yeni sezon ürünleri göster hemen Elif. Elis Hanım sizde koltuğa oturun isterseniz. Tekrar kusura bakmayın. "

" Problem değil canım. Abartılacak birşey değil yeni geldim zaten. "

İki dakika içerisinde ben koltukta otururken çalışan bütün yeni sezon ürünleri getirmişti. Beğendiklerimin bedenlerini istedim. Ürünlerin ücretini ödemek için kasaya doğru ilerledim. Kasiyer tüm güleryüzüyle karşıladı. Ücreti ödedikten sonra Damlaya yeni ürün gelince bana mesaj atmasını söyleyerek mağazadan çıktım. Bir kaç yeri daha gezdikten sonra alışveriş merkezinden çıktım. Taksi çevirip evin yolunu tuttum.

Kapıyı yardımcımız açtı. " Hoşgeldiniz"

" Hoş bulduk. Biz Asrınla akşam yemeğine annemlerde olacağız. Yemek yaptıysan eve götür. Çıkabilirsin."

" Elis hanım yatak odanızı toplamadım henüz. " ona minnettar bir biçimde baktım.

" Her zaman fazlasıyla yapıyorsun. Ben hallederim."

" Ama E-"

" Aması yok. Yarın ben erken gelicem. Bu yüzden Izinlisin ayrıca. "

" Çok çok çok teşekkür ederim."

Cüzdanımdan bir miktar para çıkardım. Parayı kabul etmeyince bıkkınlıkla baktım.

"İzin gününde çocuklarınla birşeyler yaparsın. "

Cevap beklemeden üst kata çıktım. Giysi odasına girdim. Üzerimi değiştirip, makyajımı silip, saçımı topuz yaptıktan hemen sonra yatak odama geçtim. Biraz toparladım ve akşam için hazırlanmam gerektiğini hatırladım. Sonra zaten annemlere gideceğimizi düşünüp, eşofmanlar ve topuzla gitmeye karar verdim.

Mutfağa inip, kahve için su hazırladım. Kahve ve fincanı da çıkardım. Su kaynar kaynamaz önce kahveyi ardından suyu fincana boşalttım. Kahvemi yudumlarken çantamdan çıkardığım dosyaları inceliyordum. O sırada kapı çaldı. Asrın.

Kapıyı açtım.

"Hadi çıkalım. "

" Tamam. Bekle çantamı alıp geliyorum. "

" Ne gerek var? "

" O zaman bende telefonumu alıp geliyorum. "

" Iyi. Arabada bekliyorum. "

Arkasını dönüp çıktı. Beni beklemediği için sinir olmuştum. Bu adam son zamanlarda ya fazla öküzdü yada ben fazla hassastım. Umursamamayı deneyerek arabaya bindim. Kısa süre sonra annemlere gelmiştik. Kapıya yaklaştım ve zile bastım. Kapıyı annem açtı. Sanki 10 yıldır görmemiş gibi sarıldı.