Chapter 8 : Reconciliation

15 0 0
                                    




"Kylie! Gising na, umaga na. Nasa baba ang kuya mo."

Napabangon ako bigla nang madinig ko ang sinabi ni Mama. Si Kuya, andito na?

"Kylie, ano ba? Bangon na." Pangungulit ni Mama sabay katok sa pinto ng kwarto ko.

"Andyan na po! Maghihilamos lang."

Agad na akong tumungo sa banyo ng kwarto ko at naghilamos.

I sighed when I remembered what happened yesterday. I had a small fight with Nathan. I don't know why but his face when I left him yesterday just keeps on popping in my mind. He looks so awful yesterday.

I'm not actually mad at Nathan, maybe a little disappointed but not to an extent that I already hate him, okay? After all, sobrang bait niya sakin minsan nga lang he's being an asshole but more often okay naman siya. I just need to pretend that I am seriously mad at him because I want him to learn his lesson. I want him to get back on his senses. I believe that Nathan isn't that kind of person. He wouldn't act that way without a reason.

I was busy thinking of the possible reasons for Nathan to act that way when all of a sudden I heard someone knocked on my door.

I immediately went out and opened the door.

"Kuya!" I exclaimed and gave him a warm hug.

"I miss you, kuya." I whispered.

"Ang sweet naman ng kapatid ko! Anong nakain mo? Hahaha."

"Wala pa nga, Kuya eh." Sabi ko sabay hila sa kanya pababa ng hagdan.

Tumawa lang siya bilang tugon.

"Kuya, okay na kayo ni Ate Angel?" I asked.

"Okay na kami bunso. Kahapon lang." He smiled.

Pagbaba namin ay agad na kaming pumunta sa dining area.

"Ano naman yung pinag-awayan niyo, kuya?  Bakit ang tagal niyo naman atang magreconcile sa isa't isa? Nambabae ka ano? Naku! Ikaw talaga kuya, kahit kalian. Tsk tsk hindi ka na talaga magbabago---"

"Kung makapanghusga ka parang hindi mo ako kuya ah, loko kang bata ka ha. May pa 'I miss you, kuya' ka pang nalalaman tapos huhusgahan mo lang din naman pala ako. Sino ka ba bunso para mang husga ha? Nakakasakit ka na ng damdamin bunso ha, nakaka---"

"Tama na kuya, OA na masyado eh." I said and started to eat the breakfast that mom prepared.

Napanguso naman siya.

"Kwento ka na Kuya." I said.

"Mamaya na, kain muna tayo." He said and started to eat too.

"Okay." I said while nodding. "Si mama pala? Asan?" I asked.

"Phone call." He simply said.

I am done eating my breakfast when mom came back.

"Nak, I'll be gone for a couple of days, okay? And I want you and your brother to behave."

"Ma, naman! Para naman kaming mga seven years old niyan." Kuya said.

I laughed. "Oo nga naman ma, matanda na si Kuya, 70 years old na yan! Kaya na niya ang sarili niya ma."

"Gago ka, anong sabi mo? Ha, bunso?" tanong niya sabay akbay sa akin at pulupot ng braso niya sa leeg ko.

"Yan ang sinasabi ko." Mom said while crossing her arms.

"he he he" I awkwardly laughed.

"Joke lang ma. Naglalambingan lang kami ni Kylie. Ako na ang bahala dito ma." He said.

The ManTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon