Baek…Kyungsoo ညက မအိပ္ဘူးလား မ်က္တြင္းေတြလည္း က်လို႔ မ်က္လံုးကလည္း မို႔အစ္ေနတာပဲ ငိုထားတာလား ဘာျဖစ္လို႔လဲ
Kyungsoo…ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြာ
Yeol…Yah…ဘာကို ဘာမွမျဖစ္တာလဲ မင္းပံုစံက တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာ့တီးေပ်ာ့ဖတ္ ျဖစ္လာတယ္ လူက အားမရွိဘူး အသံေတာင္ မထြက္ခ်င္ဘူး မင္းကိုမင္းလည္းဂရုစိုက္ပါဦးKyungsooရာ
Baek…ဟုတ္တယ္ Kyungsoo ဂရုစိုက္ဦး မင္းလဲသြားလို႔ မျဖစ္ဘူး Kai ကမင္းကို အရမ္းအားကိုးရွာတာ မင္းလဲသြားရင္ သူပါလဲသြားႏိုင္တယ္
Kyungsoo…ငါက ဘာလို႔ လဲရမွာလည္း စိတ္ခ် ငါဘယ္ေတာ့မွ မလဲဘူး Kai ေကာ ငါတို႔ရဲ႕ကေလးေလးအတြက္ေကာ ငါဘယ္ေတာ့မွ လဲမက်ဘူး
Kai…hyung
Kyungsoo…ဟင္ Bae
Kai…Bae ေတာင္းပန္ပါတယ္ Bae ေၾကာင့္ hyung အခုလို အပင္ပန္းေတြခံ ဒုကၡေတြေရာက္ေနရတာပါ Bae ေတာင္းပန္ပါတယ္
Kyungsoo…Bae ရယ္္ မဟုတ္တာ အဲ႔လိုမေတြးပါနဲ႔
Kai…hyung
Kyungsoo…ဟင္
Kai…Bae bae ေၾကာက္တယ္ ဒီကေလးေလးကို စြန္႔လြတ္ခ်င္လာျပီ
Kyungsoo…Bor Kim Jongin……
Baek…Kyungsoo
Kyungsoo ရုတ္တရတ္ ေဒါသထြက္ကာ ေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ Kai မ်က္ရည္ေတြက်လာမိသည္။
Kai ရဲ႕ပခံုးႏွစ္ဘက္ကို တင္းတင္းစုပ္ကိုင္ရင္း
Kyungsoo…မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ Kim Jongin ငါမင္းကို ဒီေလာက္ထိ လိုေလးေသးမရွိ ဂရုစိုက္ေပးေနတာေတာင္ မင္းဘာေတြ အလိုမက်ျဖစ္ေနရတာလဲ ဘာလို႔ ဒီကေလးကိုပဲ စြန္႔လြတ္ခ်င္ေနရတာလဲ ဒီကေလးကဘာအျပစ္ေတြမ်ားရွိေနလို႔လည္း
Kai…မဟုတ္ပါဘူး hyung ရယ္ အဲ႔လို မဟူတ္ပါဘူး hyung ပင္ပန္းေနတာကို Bae မၾကည့္ရက္လို႔ပါ Bae ေၾကာင့္ ပင္ပန္းေနရတဲ႔ ၾကားထဲ ထပ္ျပီး ဒီကေလးေလးေၾကာင့္ပါ
Kyungsoo…ငါပင္ပန္းတယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ ငါမပင္ပန္းဘူး ငါမင္းကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ………
ရုတ္တရပ္ သူပါ အသံေတြ တိမ္ဝင္ကာ မ်က္ရည္ေတြက်လာေတာ့ မ်က္ရည္ေတြကို ျပန္သုပ္ျပီး
