by the moon and the stars in the skies..

forget!

Itong mokong pala na ito sinusundan ako >_<
"Bakit mo ako sinusundan?!"taas kilay taray effect pa.
"Wala lang "tipid niyang sagot then he shrugged his shoulders

"Panget!"sigaw ng isang pamilyar na boses..gusto ko sanang lumingon pero naalala ko agad yung mga nakita ko kanina..dumiretso ako sa paglalakad..this time hindi na sumusunod si galley..

Nandito na ako sa parking lot at natanaw ko na ang kotse ni kuya ng biglang may humawak sa kamay ko..

"Kanina pa kita tinatawag pero hindi mo lang ako pinansin,pinagod mo ako"paliwanag niya habang hinihngal siya.

"Ga-ganun ba?!"utal na utal kong sagot..biglang may tumulong luha kaya agad ko itong pinunasan.
"Oh bakit ka umiiyak?"tanong niya.
"Wala ito..ako umiiyak?hindi nuh!"note the sarcams

Binuksan ko yung bag ko at kinuha ko ang regalo ko para sa kanya "oh,regalo ko sayo"

Nagtaka siya "huh?hindi ko naman birthday ah"

"Sige una na ako..pinapauwi ako ni mommy eh.."
"Hatid na kita"
"Nobthanks!anjan na si kuya"
"Sige bye ingat i love you!"
"Sige!"matamlay kong sagot then umalis na ako..nakita ko pa siya na halata nga,..hindi niya alam kung anong okasyon ngayon..

"Ayos lang yan princess.."
Sabi ni kuya..malamang alam nila ang nangyari..kung bakit ako ganito siya lang naman ang dahilan kung bakit ako magkakaganito..