7 days... ~ Liam Payne ~ Dutch Fanfic.

Day 2.

Day 2.

Ik werd wakker toen ik iemand hoorde zingen “Liam hou je kop! ik wil slapen!” ik pakte mijn kussen en gooide het zomaar een kant op, ik trok de dekens over me heen en probeerde nog eventjes te blijven liggen maar ik kon niet meer slapen zonder kussen, toen kwam Liam aanlopen met het kussen in zijn hand, hij keek me nors aan “ik dacht dat we vrienden probeerden te zijn…” ik griste het kussen uit zijn handen “precies ja… proberen…” mompelde ik terug, ik ging weer liggen en draaide met mijn rug naar Liam toe, ergens deed het me wel wat… hij probeert het tenminste… maar nee… ik vergeef hem nooit voor wat hij gedaan heeft…. Ik hoorde Liam zuchten en weglopen, ik voelde dat er zachtjes een traan over mijn wang gleed, waarom moet mij dit nou weer overkomen ? waarom is Marjolein er niet om me te helpen ? ik deed mijn ogen weer dicht maar slapen kon ik niet meer, ik stond op en liep naar de badkamer, daar stond Liam in zijn joggingbroek, hij had geen shirt aan… ik keek even naar hem maar duwde hem toen aan de kant, ik keek hem misschien maar 2 seconden recht in zijn ogen aan maar dat was voor hem genoeg om te zien dat er wat was, hij kwam achter me staan en keek in de spiegel naar mij “vertel eens wat er is…” zei hij zacht, hij legde zijn hand op mijn schouder, ik draaide me op en keek hem nu recht aan “je weet het echt niet meer hé…?  De reden dat wij begonnen met ruzie maken…” ik wou snel weglopen maar Liam pakte mijn pols vast, hij wou wat zeggen maar ik trok me los en liep zo snel mogelijk naar beneden in  de hoop dat ik Smith ergens zou zien, gelukkig kwam ik haar tegen op de gang “meisje wat is er ?” vroeg ze toen ze een paar tranen over mijn gezicht zag lopen, ik liep op haar af en gaf haar een knuffel “ik… ik kan dit niet zonder Marjolein, als de andere meiden er nou waren maar… die zijn ook niet mee… en… dan heb je ook nog Liam die het bloed onder mijn nagels vandaan haalt… IK WIL TERUG!” Smith keek me medelijdend aan “als ik het kon dan.. dan liet ik je bij mij op de kamer slapen maar.. je mag niet in het lerarenvertrek blijven… Kom, ik breng je terug naar je kamer, dan kun je je aankleden” ik keek haar even aan en knikte zacht, ik kwam er nu ook pas achter dat ik nog in mijn pyama liep… Smith zette me voor mijn deur af en ik liep naar binnen om me om te kleden, ik keek nog even om me heen maar kon Liam nergens vinden.

“Oké mensen, vandaag gaan we skiën” echode de stem van Meneer van Eckenveld door de zaal “jullie maken straks tweetallen en jullie krijgen dan allebei dezelfde kleur armbandjes zodat wij weten wie bij wie hoort.. ik zuchtte even en keek naar Mevr. Smith ze lachte naar me en gaf me een knipoog. Toen van Eckenveld klaar was met zijn preek over veiligheid kwam ze naar me toelopen “heb je liever blauw of groen ?” zei ze lachend, ik dacht na en koos de groene, toen gingen we de bus in en reden naar de skipiste. “ik moet op de groepen letten, ga jij vast naar boven ? dan zie ik je daar” zei Smith tegen me, ik knikte en ging in een stoeltjeslift zitten, ik zat net en toen kwam Liam eraan rennen “wacht op mij!” ik zuchtte even hoorbaar toen hij naast me kwam zitten, de rit naar boven duurde ongeveer 10 minuten, dus dat waren 10 minuten van stilte, nahja… eigenlijk 5 want toen begon Liam te praten “ik weet niet wat er gebeurt is… of wat ik fout heb gedaan maar.. het spijt me.. wil je alsjeblieft vertellen wat er aan de hand is ?” ik keek hem aan en zuchtte, zijn mooie bruine ogen keken me diep aan “misschien… later…” zei ik zacht, de manier waarop Liam naar me keek deed iets met me, ik weet niet wat maar één ding wist ik zeker, ik mag niet verliefd worden op Liam Payne… ik schudde even met mijn hoofd en stapte toen van mijn stoeltje en ging boven op de berg op een bankje zitten… “waar denk je aan?” ik voelde een hand op mijn schouder en draaide me geschrokken om, ik keek in het lachende gezicht van Mevr. Smith, “niks hoor, ik zat hier gewoon wat te wachten” Smith glimlachte “kom groentje, we gaan” ik begon te lachen “had ik nou maar voor blauw gekozen..” mompelde ik, ik maakte mijn ski’s vast en ging toen samen met Smith de berg af, ik had al eerder geskied en kwam gelukkig zonder brokken beneden aan, helaas gold dat niet voor iedereen… Jessica de grootste bitch van de school kwam vlak na mij naar beneden en kon niet stoppen, dus ze viel met haar hand dubbel tegen de rand van de stoeltjeslift, ze schreeuwde het uit van de pijn, normaal had ze mij nooit nodig maar nu leek ik als enige voor haar te bestaan “blijf bij me, alsjeblieft” ze keek me smekend aan ik zuchtte en hielp haar omhoog, ondertussen kwam Smith ook al aangerend en samen reden we naar het ziekenhuis, we hebben daar de hele middag gezeten want Jessica’s hand moest eerst nog geopereerd worden voordat er gips omheen kon…Het was 11 uur toen we eindelijk weer in ons hotel aankwamen, Jessica volgens mij helemaal high van de pijnstillers hebben Smith en ik samen naar bed gebracht en daarna gingen we zelf ook... Ik probeerde zo zachtjes mogelijk te doen om Liam niet wakker te maken, ik sloop even naar de bank waar hij op lag, eigenlijk had ik wel medelijden met hem omdat hij nu die harde bank kreeg, ik zuchtte even en trok toen de dekens van hem af, Liam sliep half en ik trok hem rechtop “kom… vanavond ruilen we van plek” zei ik zacht en ik trok hem mee naar het grote tweepersoonsbed, Liam mompelde wat in zijn slaap, ik legde hem goed op bed neer en trok toen de dekens over hem heen, eigenlijk was hij best lief…. Ik schudde met mijn hoofd om de gedachte weg te halen en liep toen moe naar de bank, ik trok de dekens over me heen en viel al snel in slaap…