Chapter One

464 26 38
                                    

PG-13

 **

Kayzel's POV

"Babe, sorry naman na oh" Patuloy pa rin ako sa paglalakad papalabas ng school. Kanina pa ko hinahabol ni Kaiden. Ayoko siyang pansinin. Galit ako sakanya.

Tuwing magkasama kasi kami laging may 'Emergency Call'. Yan ang reason niya, emergency daw eh. Naiintindihan ko pa nung una eh. Nung pangalawa, sige lang. Pangatlo? Nakakapagduda na. Eh umabot pa ng apat. Ano na yun diba? Abuso na!

"Babe" Sabi niya sakin sabay hila sa kamay ko paharap sakanya.

"Uuwi na ko kaiden. Pagod ako" Sabay tanggal ng kamay niya sa kamay ko. Pero dahil dakilang matigas ang ulo ni Kaiden ay niyakap niya ako sa likod.

"Babe, I'm sorry. I'm just busy that time. Tsaka emergency talaga yun" That time?! Baka everytime! Wow, See? EMERGENCY. Lintek na EMERGENCY na yan! Quota na eh! Quotang quota na!

"Alam mo kaiden, tsaka nalang tayo mag usap kapag maayos na pakiramdam ko" Sabay alis ng yakap niya sakin. Kahit ayoko, tinanggal ko. Galit ako sakanya eh. Pero makulit talaga eh. Hinawakan ako ulet sa kamay.

"Ano ba kaiden!" Galit na sigaw ko sakanya. Siya naman nag buntong hininga muna bago magsalita.

"Babe, sorry talaga. Busy lang ako nung time na yun. Promise! Emergency talaga yun" Sabay taas ng kamay niya na parang na nunumpa siya. Tinanggal ko ang kamay niya at humarap sakanya ng maayos.

"Busy? Nung time na yun? Lagi ka naman busy this past few weeks eh! Tapos ano yun? Emergency? Wow ah! Wala ka na bang maisip na ibang dahilan? Paulit ulit nalang yang lecheng EMERGENCY na yan eh! Quotang quota na eh!" Sabay lakad patalikod. Hindi na niya ako hinabol. 

At dahil dun. Parang dinudurog ang puso ko sa sobrang sakit. Ganun lang yun? Susuko na siya agad? Konting suyo nalang eh. Alam naman niyang hindi ko siya matitiis eh. Pero bakit sumuko na siya agad? Ang sakit lang eh.

Ako nga pala si Kayzel Cariño. 3rd College Student. 19 years old. Accountancy ang Course ko. Maraming nagsasabi na maswerte ako. Dahil sa may kompleto akong pamilya. Karaniwan daw kasi broken family. O kaya namatayan ng Ina o Ama. O kaya naman anak ka sa labas. Mga ganung sitwasyon.

Meron pa kong  supportive na kuya. Minsan daw kasi kapag may kuya ka, aso't pusa kayo. Away ng away. Agawan sa ganito. Agawan sa ganun. Yung tipong wala daw lalampas na araw na hindi kayo nag aaway? Mga ganun daw. Kaya ang swerte ko daw sa kuya dahil mahal na mahal ako. Wala naman sigurong kuya na hindi mahal ang sarili nilang kapatid diba?

At higit sa lahat. May boyfriend akong napakabait, sweet, mayaman, gwapo at maalaga. His name is Kaiden Lastimosa. Since 4th Year High School pa kaming dalawa. Meaning...Mag Thi-3 Years Anniversary na kami. Malapit na nga eh. Hulaan niyo kung kelan. The day after tomorrow. Lapit na no? Kaya ako galit sakanya eh.

Legal kami both sides. Kaya wala kaming problema. Hindi kami katulad ng ibang mag boyfriend at girlfriend halos puro kasweetan lang ang alam. Hindi rin namin pinapabayaan ang pag aaral namin. Lalo na't Civil Engineering ang kinuha niya.

Nakauwi ako ng bahay ng nakabusangot ang mukha. Mabuti nalang at wala sila Mom at Dad. Nasa work pa sila. Siguro gabing gabi na sila makakauwi. Malaya ako makakapaglabas ng sama ng loob sa kwarto.

Umakyat na ko sa kwarto at nagpalit na ng damit at humiga sa kama. Naisipan kong basahin ang mga text messages niya na sweet.

From: Babe Kaiden

Good morning sa pinakamamahal kong babae!  Wait mo ko dyan sa inyo ah? Susunduin kita, sabay na tayong pumasok. Mahirap na, ang ganda mo pa naman. :) Wait mo ko ah? Papunta na ko. :) I love you :*

*

From: Babe Kaiden

Babe, wait mo ko dyan sa may guard house ng school ah? May kukunin lang ako ulit sa library. Nakalimutan ko kase eh. Opps! Sorry na, alam kong sasabihan mo nanaman akong makakalimutin. Pasensya naman. Masisisi mo ba ako kung ikaw lagi laman ng utak ko?

*

From: Babe Kaiden

Babe, buksan mo bintana mo. Papasok ako sa kwarto mo. May dala akong Ice cream. Tara kain tayo dyan! I love you! :*

*

From: Babe Kaiden

Good night sa pinakamamahal kong babae. :) Matulog ka ng mahimbing ah? Panaginipan mo ko. :) Tapos kailangan kapag napaginipan mo ko wag mo ko gagahasain ah? Di biro lang babe! Alam ko naman magagalit ka eh. Hehehe. Osiya, Sweetdreams Kayzel Cariño - Lastimosa. I love you! :*

Hindi ko alam na nakangiti na pala ako dito sa kwarto. Ang sarap kasi sa feeling na mahal ka ng taong mahal mo. Yung tipong hindi ka na matatakot pang umamin sakanya na mahal mo siya, kasi alam mong mahal ka din niya.

Yung tipong laging nandyan sa tabi mo. Laging nakasuporta sa kung ano mang gagawin mo. Aalalayan ka kung mabigat ang dala mong gamit. Tutulungan ka kung may bagay ka na hindi alam. Hindi pa siya nauubusan ng surprises.

Laging alam kung malungkot ka o masaya. Umiyak ka ba o hindi. May problema o wala. Alam kung kailan ka badtrip o hindi. Lagi kang napapasaya. Kahit korning jokes napapangiti ka. Kahit sabihin mo sakanyang 'Ang korni mo!' napapangiti ka pa rin kasi kikiligin ka.

Mukha ba kong High school student kung kiligin? Ganun kasi ang pinaparamdam sakin ni Kaiden. He was like a prince from a fairy tale, and I'm the princess. We have our own story. Not like any others. But, I've never dreamt about riding with him in a white horse. It's too common. You know what my dream is?

Riding in a white car and has a tarpaulin in front of the car and it says "Just Newly Married". And everybody is in the road. Throwing red roses on us. I want to be his bride. I want to him to be my husband. I want to make a family with him.

And our story doesn't start with "Once Upon A Time" and doesn't end in "And They Live Happily Ever After" do you want to know why? Cause just like I said. Our story was different from them. Their story just lasts for 2 hours. But me and Kaiden? Forever.

Our love was like a Rainbow. It was full of colors. That's why we were always so happy. Just like when you're looking at the Rainbow, It gives you happiness. That's why my mom said that, we should stick together cause we were fit to each other perfectly.Then my mom said that..

We should face every challenge together. We should help each other to solve the problem. We can do that, as long as we're together, and loving each other. But, this past few weeks. I don't want to think about....something like....He's starting to dislike me?

I don't know. That's how I feel. Like, he's making excuses just not to be with me. Remember the thing 'Emergency' ? That's the example.

Will my dream came true?

I'm losing my hope.

Hope that we will make it to forever.

RainbowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon