THE FAMILY (Private Story)

Terrified

Guys walang kinalaman ung TITLE ng chappy sa kwentong to haha kiyema lang yan. Ano kasi yan ung background music ko habang nagtatype eh. Kaya yan na ung ginamit ko rin na title haha.

==================================================================

Jinn's POV

Since wala na ako sa bahay ni Dad dahil nagko-condo na ako di ko na kailangan gumising ng maaga dahil malapit na ako sa University. Kaya petiks lang ang kilos ko pagkatapos ko sa morning routine ko pumasok na ako sa school sakto pagpasok ko pa lang ng gate yun din ang pasok nila Sarah, Camille at Ana binati ako nila Ana pwera kay Sarah.

Nagula na lang ako ng may biglang tumapik sa balikat ko kaya napalingon agad ako sa taong un.

Me: BAkit kailangan mangulat Jason?

Jason: Eh kasi kanina ka pa tulala jan sa kawalan. Ano bang tinitignan mo huh?

Me: Wala naman may iniisip lang.

Kurt: Eh anu naman un?

Me: Wala

Mabilis kong sagot then naglakad na papasok sa building then sa room namin pagpasok sa room nakita ko sila Sarah na nakaupo na sa pwesto nila. Napatingin sya sa aminpero agad nya din inalis ung tingin nya.

Me: Galit pa rin sya sa akin.

Kurt: Ikaw kasi eh sinabihan ka na namin di mo pa rin ginawa.

Jason: Ano bang hinihintay mo? Ang paglaki ni Mahal huh?

Me: haha g*go! *slight tulak* hindi naman pero ayaw nya ako kausapin eh

Kurt: So di ka na gagawa ng paraan huh?

Me: Ilang beses ko na syang tinawagan o tinext triny ko rin lumapit wala deadma langa ko saknya.

Napansin ko nagkatinginan si Kurt at Jason parang naguusap.

Jason: Dont worry bro kaming bahala

Me: Ano naman un huh?

Kurt: Basta bro text ka namin ok

Di na ako nakasagot kasi dumating na ung prof namin kaya hahayaan ko na lang silang dalawa sa gusto nila. Mabilis lang dumaan ang araw ngayon uwian na pero bago pa ako makaalis ng school nagtext si Jason na pumunta daw ako sa soccer field dahil may practice daw kami kaya pumunta naman ako. Pagdating ko mejo napakunot ang noo ko kasi wala namang katao-tao. Aalis na sana ako ng tawagin ako ni Kurt.

Kurt: Jinn!!!

nilingon ko sya mejo nagulat pa ako na kasama pa nila sila Sarah, Camille at Ana. Napataas kilay ko.

Me: Aaarrrggg sabi ko na nga ba set-up to eh!

Aalis na sana ako ng bigla akong hatakin nila Kurt at Jason.

Kurt: Bro ito na un chance mo kaya please pakibabaan ang pride and you guys need to talk!

Jason: Oo nga para matigil na rin yang kakaisip mo ng kung anu-ano.

Umalis sila hatak-hatak ang dawalang babae then wala na akong nagawa kaya padabog akong umupo sa mga bleachers habang nakatingin sa malayo. Naramdaman kong umupo din sya pero may two seat apart na pagitan.

Me: Sorry

yan na lang ang nasabi ko.

Sarah: Sorry for what?

Mejo cold nyang pagkakatanong kaya napalingon ako sa kanya na nakatingin din sa malayo. Di agad ako nakasagot kasi parang umurong ung dila ko. Di k oalam kung saan ako magsisimula.

Sarah: Sige nga sabihin mo sa akin bakit mo ako iniiwasan?

Me: Dahil kailangan

Sarah: Wag kang pabitin ng sagot just get to the point Jinn!

Ramdam ko ang galit ni Sarah sa akin. Tama nga sila dapat di ko ginawa ang pag iwas pero di nila ako maintindihan eh.

Me: Nagseselos ako

Napayuko ako dahil baka di ko mapigilan ung sarili ko na baka mapatulo na ang luha ko wala pa naman ako masyadong nasasabi.

Me: NAgseselos ako kai di ko magawa ung nagagawa sayo ng ibang lalaki na pwede kang hawakan sa kamay, pwede kang yakapin, pwede kang yayain lumabas. Yeah I know bestfriends tayo pero iba un sa mga lalaking nagnanais sayo. Pero ano naman laban ko sakanila diba. Kasi kaibigan lang ang tingin mo sa akin. kaya naisip kong umiwas na lang kesa patuloy akong masaktan. Alam kong napaka-selfish ng ginawa ko pero wala un lang ang tanging paraan para kahit papaano mabawasan ung sakit nararamdaman ko.

Sarah: What are you trying to say?

This time lumingon na sya sa akin kaya napatingin na rin ako.

Me: Why are you so dense Sarah. Can't you see that I am madly in-love with you.

SILENCE

SILENCE

SILENCE

Sarah: Wh...what?

Me: I said Im in-love with my bestfriend

Sarah: Ako ung nasa kwento mo...

Me: Yes sarah ikaw un.

Sarah: Kailan pa?

Me: Simula ng makilala kita

Katahimikan ang namuo ulit sa amin. Kaya naman napakamot ako sa ulo at tumayo na then dinampot ang bag ko.

Me: Can you do me a favor?

Napalook-away ako ng bigla nya akong tignan sa mata di ko kasi kayang ipakita na nasasaktan ako. Ganun din ako di k sya kayang makitang masaktan sa ginagawa ko.

Sarah: What favor?

Me: Help me to unlove you.

And with that umalis na ako ng di man lang sya pinagsalita. Alam ko naman kasi na di nya ako gusto eh. Hay ang tanga mo Jinn!!! Paano na bukas edi mas malala ang iwasan. Damn! bakit kasi nauso ang inlab-inlab na yan eh!