Multimedia'da kaan var.
Kiz telaşlı bir sesle ' ben cok ozur dilerim yanlis bişey mi soyledim' dedi. Bende "benim kimsem yok ailem gecen ay bicaklanarak öldürüldü" dedim basimdan gecenleri anlattim. Kizda aglamaya başladı. Yaşlı masmaci gözlerini yesil gozlerime çevirerek "ben çok Üzgünüm. Bende 1 yil once babamı trafik kazasinda kaybettim" dedi. Agliyordu ellerimi yüzüne koydum. Gözyaşlarını silerken "Özür dilemene gerek yok, bilemezdin ailemin olmadigini" diyerek sakinlestirmeye çalıştım. Sonra doktor geldi içeriye ve durumumun iyi olduğunu 2 gun dha misafir edeceklerini sonra taburcu edeceklerini söyledi. Bu kizin adini merak etmiştim. Adını sordum gülümseyerek "Melis " dedi. Gülüşü içimi ısıtmıştı. Ne oluyordu boyle bana. Melis
" peki ya senin adin ne " diye sordu.
" kaan" dedim bende gülümseyerek. Adi ne kadar güzeldi. Melis. Kendimi bu kiza cok yakin hissetmistim. Acaba melisNeler hissediyordu şu anda.
Melis' ten.
Gözleri ne kadarda güzel. Bakislarinda kendimi kaybediyorum. Sevgiye ihtiyaci olan masum bi cocuk gibi bakiyor. Yasadiklari hic kolay bisey değil. Son 1 ayda hayati kararmış. Kaderlerimiz ayni Kaan' la. Biran once bu düşüncelerden çıktım. " melis ne oluyor ya iyice kendini kaynettin o yesil gözlerde, kendine gel artık. Belki cocuk senin bu halinden rahatsiz oluyor, belki kiz arkadaşı var" diye soylendim icimden kendi kendime. Kaan bana bakiyordu. Gozlerimin içine. Neden boyle bakiyordu ki. Elim ayagima dolasmisti. Bi bahane bulup kendimi dışarıya attım. Cok heyecanlanmistim. Neden boyle hissediyordum ben. Neden o yesil gozlerde kaybolmak istiyordum. Neden Kaan' in yanindayken kalbim hizli hizli atıyordu.
Kaan'dan
Melis odadan çıkınca derin bi "ohhhh" çektim. Durup dururken bu kadar heyecanlanmak hiçte normal değildi. Sanırım ben aşık oldum.