SULARIN SESSİZ SOĞUKLUĞU

Nefesleri bi kuşun kanat cırpışı kadar hızlıydı.Kalbinden kopan bi damla yaş dudaklarını siliyordu.Ayakları isyan edercesine kendini geri cekiyordu ama o kararlıydı özgürlüğe kanat cırpıp icindeki ucsuz bucaksız ruhunun zincirlerini çözecekti. Gözleri dibe baktı dalgalar gelme nidalarıyla  faleze carpıyordu. Küçük bir ses duydu yaninda  gözlerinde bir aslan kadar güçlü ama bir cocuk kadar masum bir hissiyat yatan bir genç vardı. Elini omzunda hissetti bir annenin çocuğuna sarildigi kadar güven verici bir katilin bıçağı kadar güvensiz bir hisdi bu hissettigi. Bir refleks gibi aniden gencin  kollarına attı kendini. Gençle göz göze geldiklerini aşağı dogru uçarken farketmişti hic böyle hayal etmemisti oysaki. Avazı cıktığı kadar bağırmak istiyordu ama yapamazdı çünkü korkuyordu neyden yada kimden olduğunu bilmiyordu. Suların sessiz soğukluğunu teninde hissettiğinde ölmediğini anladı. Şekeri çalınan çocuk kadar üzgün annesinin hediyesine sevinen cocuk kadar sevinçliydi.