Kız Gözlerini açtığında karşısında kollarına atladıgı genç vardı. Onu kumsala kadar yüzerek taşımıştı. Güneşe baktı kalp atışlarını hissetti. Genç soğuk gülümsemeyle "Bugün değilmis" dedi. Kız "Bugün olmalıydı" dedi belki bağırarak. Sonra nedensizce kahkaha atmaya başladı ayağa kalktı ve denize haykırdı kahkahasının arasına sıkıştırılmış şekilde " Beni kurtarmak sana mı kaldı". Genç şaşkınca izliyordu karsısında deli bi kız vardı galiba ama koşarak yanına gitti kendinden emin ama ölüme dakikalar kalmışcasına endişeli bi şekilde "İyilik yap denize at demişler galiba biz o kadar cok iyilik yapmışızki denizde bize yer kalmamış" dedi ardından ikisi birlikte kahkahaya boğuldular.
Kumsaldan uzaklaşırken ikisininde kafasında cevabini hatta sorusunu bilemedikleri soru işaretleri vardı. Kız " galiba ölüm ona saygı duymamızı istiyor"dedi kabullenerek. Genç utanarak ve aynı soruyu kendine de sorarcasına "neden ölmek istedin?" dedi. Kız gözlerini kocaman açarak "yaşamaktan sıkıldım. Annem ve babam beni cok güzel yetiştirdiler onları cok seviyorum ama galiba kendimi o kadar cok sevmiyorum. Peki sen?". Gencin beklediği malum soru gelmişti işte şimdi ne soyleyebilirdi? Ne ovecek bi ailesi nede kendinden başkasına sevgisi vardı."boşver..Neden boğulmadığımız çok açık çünkü sen boğulsan ben ben boğulsam sen boğulamazdın deniz kararsız kaldı ve ikimizide reddetti" dedi emin olamamasına karşın."hadi evlerimize gidelim de hayata devam edelim tabi buna hayat denirse"dedi kız.Gencin gidecek bi evi yada özür dileyecek bi ailesi yoktu bu yüzden kifayetsizce "önce seni bırakalım ailen merak etmiştir"dedi.
Bölümlerin cok kısa olduğunu biliyorum ama hergün yazıcam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SULARIN SESSİZ SOĞUKLUĞU
RomanceNefesleri bi kuşun kanat cırpışı kadar hızlıydı.Kalbinden kopan bi damla yaş dudaklarını siliyordu.Ayakları isyan edercesine kendini geri cekiyordu ama o kararlıydı özgürlüğe kanat cırpıp icindeki ucsuz bucaksız ruhun zincirlerini çözecekti .Gözleri...
