~Yeni hayata ilk adım~

10.1K 204 2
                                    

Yine bir pazartesi dramı okulların açılmasına 3 gun gibi bir süre kalmasına rağmen uyku sorunu yaşıyordum. Babamla her sabah bunun tartışması içerisindeydik gec saatlere kadar takılmamı isteyen hayatıma geri dönmemi bekleyen oydu. Annemi gecen sene kaybetmistim ağır bir psikoloji içindeydim anneme çok bağlıydım o gittikten sonra hayatım zorlaştı babama olan nefretim arttı çünkü ölümünden 5 yıl önce boşanmışlardı ve babam başka bir kadınla evlenmişti. Nevin abla çok iyi bir kadındır yaşını hic belli etmeyen ve yıllara meydan okuyan bir güzelliğe sahip.Beni kendi kızı gibi seviyor ha birde üvey kardeşim yağız var kendisi 4 yaşında ve çok sevimli ve bir o kadar da yaramaz. İlk başta çok direnmeme rağmen babamın kararlarına saygı duydum. Evet farkındayım çok zordu kabullenmek ama buna mecburdum.

Babam yine zahmet etmeyip her sabah olduğu gibi odama gelip beni uyandırma çabaları içerisindeydi. "Ekin kızım artık uyanır mısın sana bir süprizim var " derken gözlerim yarı açık yarı kapalı bi vaziyetle babama şaşkın şaşkın bakıyordum. Elinde bilet vardı ne yani süpriz bu muydu okulların açılmasına az bi zaman kala bir tatil mi düşünürken babam konuşmaya başladı. "Metehan senin Izmir'e gidip son seneleriniz birlikte geçirmenizi istiyor ve sana bu biletleri vermemi söyledi." diyip komidinin üstüne bırakıp salona geçti. Elime biletleri alıp baktım. Uçak yarınaydı. Napacagım bilmiyorum Mete kuzenimdi en yakınımdı, herseyimi bilirdi fakat bunu nasıl kabul edebilirdim koca 2 seneyi amcamlarla beraber gecirmek, yeni hayat ve arkadaşlar çok zordu. Mete'nin takıldığı ortamları biliyorum çok kafa dengidir ama alışabilir miydim ki ?
Yatağımdan kalkıp banyoya geçip rutin islerimi hallettim, üstümü değişip sacımı yaptım ve telefonuma yöneldim. Meteyi aradım;

Mete açar açmaz ;

- "Prenses erkencisin yoksa erken kalkmanı güzel haber mi sağladı." derken o sırıtışını tahmin edebiyordum.
- "Evet ! Mete neden şimdi haberim oluyor benim." derken sesim sinirli ve sert çıkmıştı. Kötü bir amacı yoktu ama bilmeliydim bunu.
-"Daha önceden demiş olsaydım kabul etmezdin ama şimdi hersey hazır ve gelmek zorundasın" dedi. Hersey hazır bi ben yokum iyimis ya cidden.
-"Ne yani okulum kalacağım yer hazır mı Mete ? " onlarda kalıp yük olmak istemiyordum. Babam zengin bir iş adamı mutlaka tutmustur düşüncesindeydim ta ki..
_" Evet Ekin her zaman ki gibi odan hazır evde ve benimle aynı sınıfta olacaksın öpüyorum güzellik senin soruların bitmeyecek gibi" diyip yüzüme kapattı öküz.

Telefonu yatağa fırlatıp kahvaltıya indim Nevin abla ne kadar öz annem olmasada bana karşı cok iyiydi.Evet içim buruktu ama hayat devam etmek zorundaydım en azından herkes böyle diyor.
Kahvaltı faslı bittikten sonra yeni kıyafetler almak için alışverişe çıktım en yakın arkadaşım Buseyle. Çocukluk arkadaşım onu bırakmak cidden çok zor olacak o nasıl anlatacağım bu durumu bilmiyorum ama benim iyiliğim icin pek ısrar etmez. Alışverişten sonra bir cafeye gidip takıldık sohbet dedikodu falan.
Buse platonik olarak selime aşıktı selim yakışıklı bir cocuktur. Fakat tam bir yürüyen ego. Buse'yi uzmesini sevmiyordum ama iste bazen elimizden bir sey gelmiyordu.

Aksam 11 gibi eve gelip kıyafetlerimi toplamaya başladım orda birçok kıyafetim olduğu icin pek bişey almadım. Yarın burdan tamamen kopuyordum cidden. Bileti elime aldım saatine bakmak için ohaa yani saat 9 da yeni uykuya dalmış oluyorum. 9 saatlik bi uyku yeter mi bana cidden bilmiyorum.

Bir sağa bir sola dönüp durdum. Saate baktım ve daha yeni 2 olmuştu. 2 saattir yatakta oyalanıyordum. Içimde heyecan ve üzüntü vardı . Zordu çok annemden fiziksel olarak kopmustum ama simdi farklı sehirlerde olacağız bu belkide daha da acı verecek bana ama burda kalıp hayata devam edemezdim zaten belki de benim için en iyisi gerçekten buydu.

" Sadece Bana Ait "Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin