Chapter 6

4 0 0
                                    

(Monday)

'Bat mukha kang asungot dyan?' Bati sakin ni Andrei.

'GOOD MORNING TO YOU TOO.'

'Good pa pala morning mo sa lagay na yan? What's up?'

*hands a stack of papers in his lap*

'Could have at least given me a warning.' *glares* *starts looking at the papers*

'NAKATANGGAP KASI AKO NG PM KANINA SAYING THE THING STARTS NOW. AS IF NAMAN KAILANGAN KO PANG IPAALALAHANAN, NGUDNGUD NA NGUDNGUD NA NGA SA MUKHA KO!'

Tinignan lang ako ni Andrei. 'ALAM MO SARAP MONG SAKTAN. I AM RANTING HERE AND ALL YOU DO IS STARE BACK AT ME.' *tinago ko yung mukha ko sa mga braso ko sa desk*

Andrei: 'Vivian Paige Lee. In a known group called the Queens. (Self proclaimed Queens)'

'Daphne Cece David. In a known group called the Queens.'

'January Stevens. Famous for being a Ballerina. In a known group called the Queens.'

Ako: Yang tatlong yan, sure na ko na kasama ko sila sa iisang bahay. Nakakaines. Sila pa! Those b*tches.

Andrei: Any fond memories to share?

Ako: Gago. Fond memories ka dyan. Pinahiya ako nyang tatlong yan. One week din yun! I hate relieving those days.

Andrei: *stares*

Ako: Alright. I'll spill. Dahil nga ako lang naman new student nun. *umubo si Andrei* (sabay kasi kami dibang nagtransfer) NA BABAE, EXCUSE YOU. Nainsecure ata sa kagandahan ko *malalang ubo* NAKAKAHALATA NA KO, ANDREI HA! *hampas sa kanya* *tinawanan lang ako* kung ano ano ginawa sakin. Nilagyan locker ko ng palaka, nilagyan din yung bag ko ng kanin-baboy, tinapunan ako ng chocolate, pinaliguan ako ng pabango, pinunit P.E. uniform ko pati libro ko and those stupid students didnt do something. Kinatatakutan ata sila, Damn them.

Andrei: *nakakunot ang noo* What did you do?

Ako: Syempre, tiis tiis muna. Nag interview here and then ng patago kasi whoever sees me with someone may nagrereport ata sa kanila, may nangyayaring masama dun. Ako naman sinisigurado ko na walang mangyayari dung masama. Normal thing lang daw pala yun. Same old tactics ang ginagawa nila, like how lame is that? *bitch laugh* Bute nga pinalampas ko yan ng isang linggo! Nako! Kakagigil! Binantaan ko. 'Two can play a game, Bitch' sabi ko. Natakot. HAHAHAHAHAH! KUNG ALAM MO LANG KUNG ANONG SINABI KO PARA KILABUTAN AT TUMIGIL SILA! *ngisi ko* I'm great like that. *winks* Since then, they hate my guts. Well news flash, I hate their sole presence more.

Andrei: *scandalized* Nakakatakot ka magkuwento, alam mo yun? Did you just realized how many emotions there are nung nagkukwento ka? *shivers*

Ako: O.A. mo talaga!

Andrei: Bat andito profile nila Rydell, Mickey and Cole?

Ako: *nagulat na napatayo*Oh you know them? *natuwa* *kinausap sarili* Great! At least kilala sila ni Andrei!

Andrei: *gets my left wrist then hinarap ako sa kanya* WHY ARE THEY HERE?

Ako: *mahinang boses* H.. h.. Hey. Masakit.

Bigla kong natakot kay Andrei. Alam nyo yun? Yung tipong pagkapikit nya then dilat one minute amused yung mata nya then the second biglang pang killer na.

Binitawan nya yung wrist ko and napaupo sya sa desk nya.

Ako: Okay ka lang? You scared me there for a bit.

Andrei: *nakayuko* Did I hurt you?

Ako: Nope. *ginalaw galaw wrist* No harm done. *smiles*

Andrei: Sorry Ish.

Friendship at 16Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon