Chapter 11

7 1 0
                                    

~3rd person’s POV~

A.N (*HAHAHA! First POV ko! LOL! May ganun? Hehehe! May ganun talaga, always ^----^*)

Habang naguusap ang dalawa di nila alam na may nakikinig sa kanila sa kusina, at si Gian at Yuni naman nasa sala.

“Gian, ako yung hinanap mo. At walang iba kundi ako, baka nagkataon lang na nasabi nya yun out of the blue” naniniwala naman talaga si Gian sakanya pero di lang maintindihan ni Gian kung bakit nasabi ni Dara yun.

“Sinisigurado ko lang yuni…I searched for you for almost 6 years, 6 years Yuni”

“I know Gian, even me, I did the same thing.. kaya please wag kang magduda, alam ko naman na ayaw kitang mawala right?” naiiyak na sabi ni Yuni kay Gian.

Niykap naman sya ni Gian para patigilin sa pag iyak

“Shh, alam ko. Di ko rin naman gagawin yan”

Habang nakikinig yung dalawa sa kusina di makapag salita si Dara dahil sa mga narinig nya

“Bes. Still okay? Halika na kaya sa taas.” Nagaalala na si Sam sa kaibigan nya pero di naman sya pinansin ni Dara at patuloy na nakikinig sa dalawang nasa sala.

“I love you Gian.”

“I love you too Eunice. I believe you…”

I believe you…

I believe you…

I believe you…

Habang paulit ulit na naririnig ni Dara yun sa isipan nya di nya mapigilan umiya, kaya pumunta agad sya ng backdoor ng kusina at umakyat sa kwarto nya. Si Sam naman sinundan ang bestfriend nya, alam nyang sya nalang nagyon ang kayang magpatahan kay Dara…

 ~Dara's POV~

Pag pasok ko ng kwarto humiga agad ako sa kama ko at nag takip ng kumot.

Di ko na alam ang gagawin ko, di ko na kaya. Di mapigilan ng mga mata ko ang pag luha. Pero hanggang kaya ko pa, pinipigilan ko pa din.

Gusto kong patunayan na matapang ako. Pero wala, tumulo na talaga, parang gripo na binubuksan unti unti at nag sisimulang buksan ng malakas hanggang sa dumami ang patak.

Hindi ko na kaya. Wala na kong maisip na gawin.

"Bes, alisin mo nga yung kumot mo. Andito lang ako. Wag ka ng umiyak please."

Ginawa ko yung sinabi ni Sam at umupo ako sabay yakap sa kanya.

"Shh, ala ko naman Bes, Umiyak ka lang, basta peramin mo ko ng damit ha. basa na kasi damit ko eh Haha!" napahiwalay ako sa yakap.

"Sira ka talaga Bes! Nag dadrama nga ko ikaw naman tong Kj"

Sam: "Tara, pumunta tayo sa park. para masigaw mo lahat ng galit mo." 

"Sige, kukuha lang ako dalawang jacket"

Pag katapos nun bumaba na kami ni Sam. Nandun pa din sa sala yung dalawa -_- Di manlang nila kami nilingon sabagay kung anu-ano pa kasi ang pinag gagagawa. 

I'm so dead. :( Di ko na alam susunod na mangyayare basta ang alam ko andyan si Sam para sakin.

+++++++++++

Feel free to post your comment! ^^

Take Me To Your Heart (OnGoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon