friends with benefits ft. Nils Käller

20.

Pov Nils

Toen ik klaar was met zingen en ik terug in de kamer kwam was Daphne nergens te bekennen. "Waar is Daphne?" vroeg ik aan de jongens. "uhh , ze voelde zich niet lekker dus is naar huis gegaan" zei Rein stotterend. ''Oh oke raar, want vanochtend leek er nog niks aan de hand te zijn?'' antwoorde ik. "Vast ongesteld geworden" zei Owen flauw. ''Waar slaat dat nou weer op? Doe even normaal!'' kaatste ik bot terug. Ik pakte mijn spullen en fietste richting Daphne haar huis, toen ik voor de deur stond twijfelde ik nog even maar toch besloot ik aan te bellen. Daphne deed open en ze zag er moe en verdrietig uit. "Wat is er meisje van me" zei ik lief. "Het spijt me Nils" antwoordde ze. Ze dook in mijn armen en barstte in huilen uit. "Kom we gaan naar binnen" zei ik. "Nils, i-i-ik. Het spijt me zo erg, het gebeurde gewoon en ik dacht niet na en voor dat ik het wist waren we al bezig en" ratelde ze aan een stuk door. Ik onderbrak haar en kuste haar. "Waarom doe je dat? Je hoort boos op me te zijn." Zei ze verward. "Wat is er gebeurd dan?" vroeg ik. "Beloof je dat je niet boos zult worden? " vroeg ze angstig. "Ik beloof het" zei ik. "Nou, Rein en ik waren een beetje aan het kloten en we liepen naar de wc en toen trok hij me een kamer in en hebben we uhm seks gehad, het spijt e zo erg Nils. Het voelt alsof ik ben vreemdgegaan terwijl dat niet zo is maar ik voel me gewoon heel erg schuldig en et had nooit mogen gebeuren, ik was wanhopig en ik twijfelde nog maar deed het toch, eigenlijk deed ik het uit wanhoop omdat ik niet weet wat ik moet met mijn gevoelens voor jou" ratelde ze aan een stuk door. "owh shit uhm dat laatste floepte er uit." zei ze onzeker. Ik wist niet wat ik moest zeggen en vond het moeilijk om haar zo gebroken te zien. Even bleef ik stil omdat ik nog steeds niet wist wat ik moest zeggen. Ik keek haar aan en zag haar mooie ogen, ik hield het niet meer en zoende haar. " Daphne" fluisterde ik zachtjes. "Ja Nils" zei ze terwijl ze me aankeek met tranen in haar ogen. "Wil je mijn meisje zijn? " vroeg ik terwijl ik verdronk in haar mooie donkerbruine ogen. "I-i-ik zou niets liever willen" zei ze huilend. "Maar hoe doen we dit nu met Rein" vroeg ze ongemakkelijk. "Ik praat wel met hem, en jij moet dat ook doen. We komen er samen wel uit" zei ik lief.