3.Bölüm / İhtiyacım Var

4.3K 36 3
                                    

Haberi aldığım andan beri içimde büyük bir acı oluştu şoka girmiştim ayaklarımın bağı çözülmüştü resmen yerimden kalkamıyordum. Sanki zaman durmuştu inanmak istemiyordum buna yalandı gerçek olmazsı ya ona bir şey olduysa ben napardım o benim en yakın arkadaşım dostum her şeyimdi.Cenkin bana dokunmasıyla yerimden sıçradım göz yaşlarım birden akmaya başladı durduramıyordum kendimi Cenk sürekli ne oldugunu sorup duruyordu.
" Cenk Ecrin kaza yapmış. " dedim anda yerimden koşar adım çıktım Cenkin arabasını alıp son gaz hastaneye gittim. Acil tarafına ilerlerken bizim arkadaşları gördüm yavaşladım arkadaşlarıma baktım herkes bir köşede bekliyordu kimse konusmuyor kimse kimsenin yüzüne bakmıyordu.
Ceyda'nın yanına geldiğimde yanına çöktüm.Birbirimize bakıp sıkıca sarıldık hıçkıra hıçkıra ağlıyorduk sessimiz koridorda yankılanıyordu sadece acı vardı.

Bir saat sonra sakinleşip Emre'nin yanına gittim.
" Bu kaza nasıl oldu Emre." dedim ağlamaklı sesimle.
Emre " Yolda giderken çok dalgınmış arabanın geldiğini fark etmeyince karşıdan gelen arabaya çarptı. Çarptığı kişinin durumu iyi ama Ecrin.." sustu devamını getiremedi. Benimse ağlamaktan maf olmuştum.
Neden bu kadar dalgındı neye takmıştı kafasını.... Bunları düşünürken doktor çıktı. Hepimiz birden ayaklandık doktorun söyleceklerini bekledik.
" Merak etmeyin durumu şuan iyi ama sabaha kadar yoğun bakımda uyutacagız vücudun dinlenmesi lazım geçmiş olsun. " diyip uzaklaştı. Hepimiz bir oh çekmiştik. Etrafta birileri eksikti Ecrin'nin Annesi yoktu. Babası yıllar önce terk edip gitmişti Annesiyle yaşıyordu ama Annesi yoktu.
" Ceyda Ecrinin Annesi nerde aramadınız mı." dedim.
" Aradık ama açmadı." dedi.
" Tamam ben bi daha arıyorum."

Koridorda uzaklaştım Ecrin'in Annesi aradım. Arıyor ariyor ve açtı.
" Alo Selma teyze ben Ayça tanıdınız dimi."
" Evet ." dedi sesi ağlamaklı geliyordu.
" Size bir haber vericem ama sakin olun."
" Ne oldu Ayça söyle."
Hızlıca söyledim. " Ecrin kaza geçirdi hastanedeyiz şuan durumu iyi ama merak etmeyin." ilkde ses gelmedi.
" Hangi hastahane."

" Ayça kızım nerde nerde." çok kötü ağlıyordu.
" Merak etmeyin şuan yoğun bakımda sabaha kadar orda kalıcak." dedim omuzlarından tutup destek verdim.
" Yalan söylemiyorsun."
" Doğruyu söylüyorum gelin oturun şöyle."

Sorup sormamakta kararsız kalmıştım ama sormam lazımdı.Kendimi toparlayıp
" Ecrin neden kaza yaptı yani çok dalgın kullanmış aracı "
Selma teyze sordum soruyla yüzüme baktı. Durdu durdu ne söyleyeceğini düşünür gibiydi.Tam bir şey söyleyecekken Cenk geldi.
" Ayça." Hemen kalıp Cenke sarıldım.
" Nasıl pat diye gidersin çok merak ettim seni Ecrini yada neyse sen nasılsın Ecrin nasıl."
" Merak etme iyi bende iyiyim ama şuan sadece sana sarılmak istiyorum." Hiç bir şey demeden sarıldık bana ilaç gibi geliyordu sanki vücuduma verilen uğuşturucu gibi kokusu bağımlılık yapıyordu ve ben o bağımlılığın esiri olmuştum.

" İyiki geldin sana çok ihtiyacım vardı." dedim ve yine sıkıca sarıldım.
" Ben hep senin yanındayım." sesi bile huzur vericiydi.

" Ecrin uyandı." dedimde hep birlikte odaya dolduk.
Selma teyze " Nasılsın canım." diye sordu. Ecrin hiç tepki vermedi.Kesin önemli bir şey oldu kesin.
" Ecrin nasılsın." Gülümseyip hepimize baktı. " Gayet iyim."
Emre " Korkuttun bizi deli kız. " diyince Arda " Aynen bi daha dikkatsiz araba kullanmıyosun."
Ceyda " Çok korktuk."

" Merak etmeyin iyim ben." o sırada hemşire odaya girdi çok kişi olduğumuzdan hepimizi boşalttı içerde bir tek Selma teyze kalmıştı.
Aralarında ne geçti bilmiyorum ama önemli bir şey olduğu belliydi ve ben bunu öğrenecektim.

Cenk " Gidelim mi artık dinlenmen lazım." Başımla onaylayıp hastaneden çıktık.Yol boyunca hiç konuşmadım sustum şu iki gün çok berbattı.

Günler geçtikçe Ecrin kendini daha da toparladı. Her şey yoluna gidiyordu. O kazandan sonra Emre'nin Ecrine olan ilgisi arttı kim bilir belki aralarında bir şey olucak belli olmazdı. Hayat dediğin ince bir çizgiydi ve zamanı geldiğinde bizede saf dışı bırakacaktı hayatın gerçeği buydu.

..........

Sabah uyandım üstümü giyinip makyajımı yapıp evden hemen çıktım proje için malzeme almam lazımdı sonrada okula gidip kütüphanede araştırma yapmam gerekiyordu. Cenk bugün yoktu gerçi öğleden sonra okula gelecek.
Evden çıktım arabayı bana bırakmıştı rahat rahat gidecektim. Arabaya bindim hemen müzik açtım yola koyuldum..İşlerimi halledip okula geldim.

Kütüphaneye girdiğimde hemen araştırmaya koyuldum. İki saat geçmişti aradan istediğimi bulmuştum yoruldumda saate baktığım da öğlen olmuştu. Cenk gelecekti. Kütüphaneden çıkıp hemen aradım.
" Canım geldin mi." diye sordum.
" Geldim bahçedeyim."
" Tamam geliyorum." diyip kapattık.

Koşar adım bahçeye giderken birine çarptım kitaplarım her şeyim düştü.
" Gerizekalı kız önüne baksana." dedi karşımdaki kız.
" Sensin gerizekalı bilerek olmadı ya." sinirle söylemiştim. O sırada kitapları mı topluyordum.
" Bak bak havalara bak." Cidden sinirleniyordum haddini aşıyordu bu kız.
" Yürü git elimden bi kaza çıkacak." kıza diklenmiştim bi vurmalık canı vardı zaten.
Üstüme doğru gelip " Benim elimden çıkmasın o kaza." kız yakama yapıştı. Tam bir şey diyecekken.
" Ne oluyor orda." Arda'nın sesiydi. Yanımıza gelip kızı çekti.
" Kızım uza burdan hemen."
Kız Ardaya baktı bana baktı sonra gözlerini bana sabitleyip.
" Senle işim bitmedi." diyip arkasına bile bakmadan gitti.
Arda " İyimisin." diye sordu.
" İyim gerizekalı kız." derin bi nefes aldım sabır diledim.
" Arda ben Cenkin yanına gidiyorum geliyormusun."
" Yok sen git benim kütüphanede işim var."
" Tamam sonra görüşürüz." diyip uzaklaştım.

Cenki gördüğümde keyfim yerine gelmişti. Cenk bugün yaptıklarını anlattı bende aynı şekilde anlattım tabi o kız hariç tadımızın kaçmasını istemiyordum.Cenkin akşam dersi vardı o yüzden arabayı Cenke bıraktıp durağa kadar yürücektim. Ceydayla buluşup Ecrin'e gidecektik.

Cenkle vedalaşıp yürümeye başladım. Akşam karanlığı çöküyordu rüzgar yüzme çaprpıp titriyordum. Karşıdan o kız belirdi bana doğru geliyordu. Bu kız ne yapıyor böyle kafayı yemiş egoist. Yolumu kesip tam önümde durdu.
" Senle işim bitmedi demiştim dimi." Bu kız harbi takıntılıydı.
" Önümden çekil hemen." hala karşımda durup sırıtıyordu.
Birilerinin kollarımdan tutuğunu hissetim.
" Ara sokağa götürün." Duydum şeyle şoka girdim. İmdat diye bağırmaya kalmadan ağzımı kapamışlardı. Çırpınıp duruyordum gücüm kalmamıştı.
Ara sokağa geldiğimizde ağzımdaki elini çekti yanımdaki kız diger kızda kollarımı tutyordu.
" Laan bırakın beni." Çırpınmaya devam ediyordum.
" Sakin ol güzellik gerçi birazdan güzelliğinden eser kalıcak mı bakalım." karşımdaki çarptım kıza baktıp sarı kısa saçları vardı boyu uzundu göz rengi kahveydi yüzünde piç sırıtşını yerleştirmiş beni karnıma yumruk geçirdi. Acıyla yüzümü buruşturdum.
" Pislik sıkıyorsa tek gel." bu lafıma gülüp tarzım değil dedi.
Bu sefer yüzüme vuraktı ki durdu " Yok ben senin vücuduna çalışım acıdım seni." söyleyip tekrardan karnıma vurdu. Nefesim kesildi nefes alamıyordum. Yanımdaki iki kız kollarımı bıraktı o anda yere yığıldım.
Tam kalkacakken tekmelerle vurmaya başladılar sırtım karnım canım çok yanıyordu. Karşımda gülüp duruyordu.
" Çekilin." dedi yandaşlarına yanıma gelip kulagıma fısıldadı.
" Bi dahakine kime bulaştığını unutma." dedi ve uzaklaştılar.
Gerisi sadece karanlıktı sonsuzluktu...

Kalbim Onu SeçtiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin