11.Bölüm / Acı

745 14 8
                                    

" Ailen mi " diye sordu.
" Evet sana anlatıcam ama beni sonuna kadar dinle tamam mı." Somurtarak " Tamam dinliyorum." dedikten sonra anlatmaya başladım.
" Bundan beş yıl önce....

" Yani benim Annem ve Babam yaşıyor mu. "
" Evet kızım bende amcan oluyorum. "

Durup düşündüm. Madem yaşıyorlar neden beni yetimhaneye bıraktılar. Bu adam neden şimdi karşıma çıktı ki... Belki amcam değil nerden emin olacaktım. Bu yaşıma kadar Anne ve Baba hasretiyle yaşadım özellikle Anne... Kimsesiz olmak küçük yaşta çok zordu.. Anne şefkati görmeden sevilmeden büyümek... okulda arkadaşların Anneleri geldiğinde uzaktan sarılmalarını sevinçlerini izlemek öyle acı veriyordu ki öyle can yakıcı ağlarken ki halim hala da aynı acıyı yokluğu çekiyordum. Şimdi ise biri çıkmış amcanim ve Anne ve Baban yaşıyor diyor..
Göz yaşları mı silip adama döndüm.
" Size inanma mı bekliyorsunuz yani yıllar sonra pat diye amcanım diyorsunuz buna inanmami beklemeyin.. " dedim kendimden emin olmaya çalışarak ama o kadar çok istiyordum ki amcam olmasını aile mi tanımayı çok istiyordum.

" Biliyorum kolay değil ama gerçek bu senin yaşadığını öğrendiğimde seni bulmak için her şeyi yaptım ve buldum da bana inanman zaman alabilir ama emin ol her şey düzelecek Anne ve Babanla tanıştırıp DNA testiyle bunu kanitlayabilirim yani böylece sende inanmış olursun kızım. "
dediğinde söyledikleri beynimde yankılanmaya başladı.

Ayağa kalkıp " Düşünmem lazım. " dedim ve hızla yetimhaneye yürümeye başladım. Göz yaşları mı tutamıyorum ayak durmakta zorlanırken kendimi yatagimda buldum. Hıçkıra hıçkıra ağladım ne yapacağımı bilmiyordum dengem alt üst olmuştu. Ağlamak sadece yorulana kadar ağlamak istiyordum... Gerçekten Anne ve Babam yaşıyorsa o zaman ben neden burdayım beni neden bıraktılar ki.. çirkin bir bebekmiydim hadi öyle olsa insan evladını neden bırakır ki bunların cevaplarını bulmam gerekiyordu. Yarın amcam olduğunu iddia eden adamla konuşacaktım.
.......

" Madem amcam olduğunu söylüyorsun Annem ve Babamla tanıştır beni " dediğimde hemen " Tamam " dedi karşımda ki adam şaşırmıştım doğru mu yani annem ve babam hayatta mı?
" Peki bu söylediklerine nasıl inanicam yani yalan da olabilir. "
" DNA testi yaparız kızım sen sorun yapma. " dediğinde artık inanıyor gibiydim cesaretli olmam lazımdı ama onları nasıl affederdim beni neden bıraktılar ki neden bunları öğrenmenin tek bir yolu vardı yüzleşmekti ama korkum bundan daha fazla ağır basıyordu. Yinede bu testi yaptirmam gerektiğini biliyordum.
" Tamam yapalım bu testi. "
......
Anne diye ağladım geceler aklıma geliyordu. Yarın sonuçlar çıkacaktı ve ben sonuçlardan sonra Anne ve Babamla tanışacaktım. Uyuyamıyordum heyecandan içim içime sığmıyordu. Ya hüsrana uğrayacaktım ya da yeni bir hayat başlayacaktı benim için...

Sonuç kağıdını elime aldığımda Amcam dediğini söyleyen adam Ahmet bey de yanımdaydı. Kağıdı açıp baktığımda göz yaşları mı daha fazla tutamadım. Gördüğüm sonuçla dizlerimin üstüne çöktüm benim bir Anne ve Babam vardı....

Günlerimi Annemle geçiriyordum genelde Babam ışte olduğu için Annemle vakit geçiriyordum çoğunlukla yurtta kalmıyordum artık Annem ve Babam yanına almıştı beni çok mutluydum çok hem de Anne duygusunu tatmak müthiş bir şeydi bu hiç bozulmasın istiyordum. Ruyada gibiydim her şey çok mükemmeldi.

Ta ki aradan bir yıl geçtikten sonra bilemezdim bu mutluluğun kısa süreceğini bilemezdim umutsuzluğa tekrar düşeceği mi... O kadar alışmıştım ki bu yeni hayatıma ailme ışte aile... Ve bir gün karşıma avukat çıkana kadar...
Avukatın karşıma çıktığı gün herşey başıma yıkıldı sanki hayatım bitmiş batıyor gibiydim duyduklarım beni dibe çekiyordu nefes almıyordum nasıl bir oyunun içindeydim ben nasıl.
Avukat " Ben sana ulaşmak için herşeyi yaptım ama amcan denen adam beni hep engelledi.Sana ulaşmaman için beni her yönden engelledi o senin zaten öz amcan değildi."
Duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum ayaklarım titremeye başlamıştı. Göz yaşlarımı sonuna kadar tutmaya çalıştım ama daha fazla dayamayip kendiliğinden akmaya başlamıştı.Devam etmesi için avukata konuşması için izin verdim.
" Baban Eren bey çok iyi insandı. Senin annenle baban trafik kazasında öldü." Bu cümleyi duyduğum anda daha da fazla ağlamaya başladım.Avukat Erdem bey benim sakinleşmemi bekledi ben biraz sakinleşince devam etti.
" Bütün servetini sana bırakınca baban amcan bildiğin Ahmet çıldırdı senin paranı istiyordu onun için bu tür bir oynuna girişti. Benim sana ulaşacağımı bildiği için beni de aylarca oyladı ve hatta engelledi. Bu oyunu öğrendiğim gün o zaman anlamıştım senin paranı isteğini herşeyi babanın sana bıraktığı yüklü miktarı istiyordu.
Ve artık bu oyun bugün burda sona erdi." Durakladı ve suyunu içti devam etti konuşmasına " Babanın bıraktığı herşey senin bugünden itibaren." Toparladım göz yaşlarımı silip kendime gelmem için hiç konuşmadım.
" Bunların hesabını sormaya gidiyorum." Dedim. Ve ayağa kalktım. " Ben hesap sordum ve onlar sana yaklasamıcak bile bunun için mahkemeden onay aldım. Lütfen otur artık o insanlarla muhattap olmayacaksın izin vermem baban benim en yakın dostumdu ve sende onun kızısın bu son görevimi yapmam lazım." dediğini dinleyip oturdum.
" Artık bana yaklaşamıcaklar mı "
" Evet, sana bu kartı bırakıyorum buda benim kendi kartım ne ihtiyacın olursa ararsin zaten bu kartta ki para senin istediğini yapabilirsin."

O günden sonra toparlanmam zaman almıştı.

Cenkin yüz ifadesi izliyordum. Donuktu tepki vermiyordu bana korkuyordum. Sonunda ben konuştum.
" Bir şey demicekmisin." Birden dönüp bana sıkıca sarıldı. " Neden bu zamana kadar anlatmadın "
" O günleri hatırlamak istemedim çok zor günlerdi."
" Anlatırken kızdım evet bana içimde sakladım çok ağır bir olay geçmiş başından ve benim sana kizmam doğru değil ben seni çok seviyorum Ayça çok bundan sonra bir şey saklamak yok ben seninle herseyi yasamaya varım." Ağlamaklı sesimle " Tamam " dedim.
Göz yaşlarımı sildi elleriyle dudaklarıma öpücük bıraktı. Hayatımın gerçeği Cenkti. Bu yükten kurtulmuştum geçmişimi anlatmak beni rahatlatmış. Uykumda gelmişti Cenk beni kollarına alıdı bende bir müddet sonra uykuya daldım.
......

" Ceyda ne oldu suratın asık "
" Söyleyeceğim ama dalga geçmek yok."
" Tamam hadi söylede çatlama."
" Ben sanırım Arda dan hoşlanıyorum."
" Neee sen ciddi misin "
" Yaaa Ayça sessiz ol biri duyacak."
" Tamam tamam ne zamandan beri peki "
" Bir iki gün önce onu bir kızla gördüm ve o an çok sinirlendim sanırım kıskandım o zamandan beri işte."
" Ceyda ya peki ne zaman söyleyeceksin Arda ya " o sırada Ecrin yanımıza geldi.
" Ne oluyor burda " diye sorunca ben hemen cevap verdim.
" Ceyda Arda dan hoşlanıyor." Dedim gülümseyerek.
Ecrin " Vayy kardeşim helal eee ne zaman söyleyeceksin Arda ya "
" Bende tam bunu sormuştum."
Ceyda " Kızlar söylemem sizde ısrar etmeyin ve bu aramızda kalacak "
Ecrin " Neden ki söyle bence "
Ceyda " Şu an olmaz bana olan davranışlarını ölçmem lazım ona göre düşüncem."
" Haklısın."
Koridorda yürümeye başladık. Dersin başlamasına on dakika vardı ve karşıdan Arda ve Cenk göründü. Ben hemen Ceydanın kolunu sıktım. Cenk hemen yanıma gelip yanağımdan öptü. Biz konuşmaya başlarken Ceyda Ardayla konuşuyordu ve Emre de geldi hemen Ecrine sarıldı. Eminim Ceyda ile Arda birlikte olacaktı. Herke kendi sevgilisi ile ilgilenmeye başladı.
Ders vakti geldiğinde herkes ayrıldı ve derse girdik.
Ders çıkışında kızlardan ayrılıp lavobaya gittim. Girdiğim anda sırtımla duvar birleşti neye uğradığımı şaşırmıştım. Karışımda Aylayi görünce sinirlendim.
" Merhaba Ayça sana görüşcemizi söylemiştim ve burdayız."
" Bırak beni pislik." dedim ve kollarımla ittirdim bir iki adım geriledi.
" Sert kız " dedi tam çıkacaken kapıyı kapatıp köşeye ittirdi beni.
" Ne istiyorsun " diye bağırdım.
" Onu zamanla göreceksin canını çok fena yakıcam kızım bu bir başlangıç " dedi ve kapıyı sertçe vurup çıktı.
Kendime gelip bende hemen arkasında çıktım. Ve olanları kızlara anlattım.
Ceyda " Bu kız durmuyor dikkatli olmalıyız."
" Biliyorum."
Ecrin " Bundan sonra yalnız kalmayacaksın sen nereye biz oraya "

Aradan bir kaç gün geçti kizlar sağolsun beni hiç yanlız bırakmıyorlardı. Cenk de hep gözü üzerimdeydi.
Aylanın bu sessizligi beni korkutuyordu. Gerçi beni korkutmak içinde olabilirdi. Benim dersim geç bittiği için Cenk den sonra eve gidiyordum. Beni bırakmak istemediği için bekliyecekti ama ben ısrarla yolladım. Emre ile Ecrin önden el elle yürüyordu bizde Ceyda ile arkalarında yürüyorduk.
" Eee Arda ile nasıl aranız."
" Iyi bir problem yok ama bakalım ileride neler olur. "

Cenkten devam

Eve geldiğimde çok yorgundum uyumak için odama çıkacakken karşımda hiç görmediğim bir kiz gördüm.
" Sende kimsin ne işin var evim de."
Karşımda ki bana doğru yaklaşıp
" Senin için " dedi kısık sesle.
" Neyin nesisin bilmiyorum ama çık evimden hemen." bağırmıştım.
" Aaaa ama çok eglenecektik gece daha yeni başlıyor. " sinirlendim ve kızın kolundan tuttum kapıya sürüklemeye başladım. Kız birden kolunu çekti. Kapı kilit sesi duyulduğunda dudaklarima yapıştı.
Elleri ensemi öyle sıkıyordu ki kızı tam ittirecekken Ayçanın senini duydum tam o sıra kızı ittirdim. Kız karşımda gülerken Ayça bize bakıyordu.
" Ayça anladığın gibi değil " Yüzüme inen tokatla Ayça evden koşarak çıktı bende arkasında çıktım ama yetişemedim çoktan taksiye binip uzaklaşmıştı. Aradım aradım aradım telefonunu açmadı. Hemen eve girdim kızı bunu ödetecektim ama evde yoktu çoktan gitmiştim ne yapacaktım ben bu kiz kimdi neden böyle bir şey yapmıştı.
Tekrar Ayça yı aradım yine açmadı. Sinirden evdeki her şeyi dağıttım.

Ayça gitmişti... ve ben onu nasıl ikna edecektim onu aldatmadığıma..

Nasıl buldunuz sizce Cenk ne yapacak.
Peki ya o kız kimdi.

Kalbim Onu SeçtiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin