Yağmurlu bir havaydı.Yollar hala ıslak ve kaygan olduğu halde markete gidip birkaç şey almak zorundaydım.Evden koşar adımlarla çıktım.Evle market arasında biraz mesafe vardı.Yağmurda koşmak hiç de hoş bir şey değil hele de şapkanız yoksa.Siyah saçlarımın içine tek tek damla damla yağmur taneleri giriyordu.Ve ben bu durumdan hiç hoşnut değildim.Telefonum çaldı ve montumun cebinden telefonu çıkarmaya çalışıyordum ki çok hızlı geçen arabaların olduğu bir yolda dikilip durmuşum hemen kaldırıma çıkıp telefonu açtım."Alo,kimsiniz?"diye sordum fakat yanıt gelmedi.Tekrar sordum ve kalın ve korkunç bir ses "seni tanıyorum ezra" dedi ve nerden nasıl tanıdığını sordum. Şöyle dedi "annen ve baban öleli kaç sene oldu ezra?"
"Yaklaşık 5 sene oldu ama bunu neden sordunuz artık söyleyin kimsiniz siz?"
"Ben 5 senedir seni takip eden birisiyim ama kim olduğumu boş ver"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EZRA
RomanceSorun o değil işte. Sorun beni bırakması. Beni yarı yolda bırakması. Gök beyaz yeryüzü siyah. O ise gri. ...Eşsiz... Şöyle ki kalbim; Gerçekler acıymış özür dilerim, anlayamadım. ||gökyüzü||
