Mr. Unknown (BOOK 1 COMPLETE)

Mr. Unknown

Written as third person omnicient POV

Meaning Narrator ang bida... XD

B.T.W Please always check your left side to see the photo's ->>

Thank you!

Enjoy and Hope you like it!

~~~

Siya ay si Lyka Cister, 19 from Cebu.

No boyfriend since birth.

Focus muna sa studies, dahil malapit na rin siyang Grumaduate...

Kailangan maghanap ng work this summer para na rin sa pag-aaral niya...

At sa Maynila niya naisipang maghanap ng trabaho kahit tutol ang magulang niya, pero dahil ayaw na niyang mahirapan ang mga ito nagpasya siyang pumunta ng wala man lang plano...

(Lakad-lakad)

"Kainis bakit ba walang gustong tumanggap sa akin..." T_T

Maghapong ng naglalakad si Lyka pero mukhang hindi yata siya sinwerte ngayong araw na to..

"Ahh, try ko kayang maghanap sa mall na to!"

(lakad-lakad)

Hanggang sunod-sunod na stall ng mga damit ang nakita niya...

"Wow, ang daming magagandang damit... Wala naman sigurong masama kung titignan ko..."

"Sandali, maganda ang isang to, magkano naman kaya?~"

>> Price : P1,500

"Waah! Maganda nga, maganda rin ang presyo, wala pa kaya sa kalahati niyan ang pera ko..."

" Yes Miss, may kailangan po kayo? "

"Naku, wala Miss tumitingin lang ako...

(Masama ba?)"

"Aah, sige po..."

Hanggang sa narinig niyang nagbubulungan ang dalawang saleslady...

S1 :"Bantayan mo yang babaeng yan mamaya may kunin yan dito..."

S2 : "Oo nga eh, kaya nga kanina ko pa siya sinusundan eh..."

At Dahil sa palaban Lyka...

"Sandali lang po, mga Miss... Kung ipasigawan niyo na lang kaya ang bulungan na yan baka sakaling marinig ko ng malinaw!!!"

Hindi na niya napigilang sumigaw... Kaya't nagtinginan sa kanila ang mga tao...

"Kala niyo, ang gaganda niyo ha, kung makapang husga kayo ng tao!!! Grr

r!!!"

S1 : "Guard palabasin niyo nga yang probinsyanang yan!!!"

Pinigilan niya ang dalawang guard na akmang hahawakan sana siya sa magkabilang braso...

"Don't touch me! Hindi na kailangan! Lalabas na ako! Hmp!"

Sabay taas ng kilay sa dalawang saleslady...

"Panget!" X b

Palaban talaga si Lyka kahit na noong bata pa lang siya ayaw na ayaw niyang inaaasar o iniinsulto siya... At ayaw na ayaw niyang naririnig ang salitang ampon dahil baby pa lang siya ng iwan siya sa harap ng isang maliit na kubo kung saan nga nakatira ang tinuturing niyang pamilya...

~~

"Kaiinis, hindi na ba katiwa-tiwala ang itsura ko?..."

Umupo siya sa isang tabi at halos mangiyak-ngiyak na sa mga nangyari... Para bang batang naagawan ng candy...

"Saan na ba ako pupunta ngayon? Kulang na ang pera ko, wala pa akong matutuluyan ngayong gabi... Ahuhuhu..." TnT

Muli siyang naglakad-lakad ng tulala sa kawalan...

(Beep! Beep!)

"Ha?!"

Hindi na niya namalayan nasa gitna na pala siya ng kalsada...

"Katapusan ko na ba?" @.@

Yun lang ang huling naiisip ni Lyka ng sandaling yun...

~~~

Kindly VOTE and drop down your comments if you like it!

Thank you for reading!!!