A/N: This is the continuation of the last chapter. Change in POV tayo dito kaya don't be confused guys. Sorry for not updating sooner anyway enjoy guys. :)
Kian's POV
"San kaya yung gymnasium dito?!" ang usal ko sa sarili ko kasi naman kanina pa ako paikot ikot dito sa university na papasukan ko.
Lakad dito lakad doon san naba yun? Ang dami naman kasing tao bakit naman kasi nasaktong foundation day ang pagpunta ko dito?!!
"Kuya ayos kalang?" ang tanong sakin ng isang lalaki ba to o babae? Pero maikli yung buhok eh, baka naman gay sya? Ok no offense I was just thinking the possibilities at isa pa masyado syang maliit para maging high schooler na lalaki baka naman babae?
"Ahm miss actually I am not ok kasi kanina pa ako pa ikot-ikot dito di ko makita yung gymnasium!" ang naibulalas ko sa kanya cause I am so frustrated now kaya di ko na nakontrol yung init ng ulo ko.
"Excuse me?!!! First of all hindi ako miss dahil lalake ako! at pangalawa bakit ka sumisigaw?!" ang balik na sigaw nya sakin.
"Eh di ba nagtatanong ka?!" akala siguro nito papatalo ako, buti nalang walang nakakapansin sa aming ibang tao.
"Sorry naman! Concern Filipino Citizen lang ako! At kung yung gymnasium ang hanap mo, ayan po oh!" sabay turo nya sa harapan namin, pagkatapos nyang ituro nisnob nya ako sabay lakad lagpas sakin.
Ang sungit naman nun, sabagay nasigawan ko well I really don't care about him thou.
Sa wakas! Nakapasok na ko! San naman kaya yung dressing room dito? Sabi kasi sakin nung admin pumunta daw sa dressing room ng gymnasium yung presidente ng university at puntahan ko nalang daw sya kasi may sasabihin daw sya sakin regarding ng pagtransfer ko dito.
Buti nalang kadalasan ng mga dressing room sa likod ng stage kaya di ako nahirapan na hanapin yun kaya lang pagkapasok ko sa dressing room wala namang tao. Aalis na sana ako kaya lang may narinig akong nagsalita.
"Ang ganda ko pala talaga kapag nagbihis ako ng pambabae. Grabe para akong baliw na pinupuri ko ang sarili ko sa salamin" ang sabi nito at nanggagaling yung boses nya sa isang stall sa loob ng dressing room kaya pinuntahan ko akala siguro nito walang nakakarinig sa kanya o akala siguro nya iniisip nya lang ang mga pinagsasabi nya.
"Hindi, hindi ka baliw maganda ka talaga!" ang sabi ko sa kanya ng matapat ako sa likod nya.
Nagulat siguro sya sa presensya ko kaya napatingin sya sa kinalalagyan ko with her big blue eyes that somewhat very cute indeed. I can't control myself but smile to her reaction which makes her blush.
"Si-sino ka?!!" ang nauutal nyang nasabi.
Yuki's POV
"Si-sino ka?!!" nautal ako bigla dahil narin sa pagkabila ko sa kanya at medyo pakiramdam ko uminit yung pisngi ko dahil sa kagwapuhan nya *ahemm* gwapo naman talaga sya eh parang di sya taga dito.
"Hi miss I'm Kian Anderson and you are?" sabay lahad nya ng kamay nya para siguro makipagshake hands.
"Ahmmm Yuki, Yukiro Daisuke nice to meet you" nakipagshake hands naman ako baka akalain nya rude akong tao.
"Yukiro? Your name is kinda masculine for a lady like you and have a touch of Japanese" ang pagtataka nya na hindi padin nya binibitawan yung kamay ko.
Binawi ko muna yung kamay ko kasi medyo awkward na eh.
"Actually I am a boy and I have a Japanese blood kaya ganun, at kung tinatanong mo kung bakit ganito yung suot ko well its a long story at di ko talaga ginusto to napag-utusan at napilit lang ako ni Madam President" ang pagexplain ko sa kanya na nagpabusangot sakin dahil sa naalala ko ang pagkumbinsi ni Madam sakin kasi naman eh tsk.
BINABASA MO ANG
The Princes' Target
RomanceHow would it be like if all boys around you would be all over you including not just one or two or three but five princes? Five gorgeous and sexy princes will do everything just to have your hand. Makakaya kaya ni Yuki lahat ng suitors nya? o ma...