...diye içinden geçirdi.Çivilenmiş gibi duruyor, hep aynı kişiye bakıyordu.
" Akrabası mı acaba?" diyecekti sonra :"Yok canım buralı değil ki, hem ailesinin durumu bu kadar kötü değil diye biliyorum.Yok yok akrabası değil.Kesin tanımıyordur." düşünceleriyle boğuşurken Beyza, lisede kural olduğu için hâla cebinde taşımaktan vazgeçmediği mendilini çıkarıp uzattı.O ise başını çevirmeden alıp bir adım uzaklaşarak sırtını dönüyordu. Beyza konuşuyor , karşıdaki pek cevap vermiyor gibiydi.
Adamın tırnak uçlarının simsiyah, serçe parmağından el bileğine kadar nasır bağlamış olan elini "sen karışma " der gibi omzunun üzerinden salladığını gördü. Ümmühan hemşire :
"Ey adam! Beyza bu. Fıtratı gereği hiç vazgeçmez. On yedi yaşında ama çok inatçıdır. Tuttuğunu da koparır... Haydi ağlama sebebini anlatta kızcağız oradan ayrılsın.Ne yaparsan yap öğrenmeden bırakmaz.Haydi anlat... Bu kız ne yapıyor?...O da ne?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARISINDAN BEŞ FAZLA( KİTAP SÖZLEŞMESİ YAPILDI)
Cerita PendekEy adam! Beyza bu. Fıtratı gereği hiç vazgeçmez. On yedi yaşında ama çok inatçıdır. Tuttuğunu da koparır... Haydi kızım kesin dilencidir.Ayrıl oradan.Ne yapacaksın? Sana ne?.." "Bu kız ne yapıyor?""O da ne?"
