[Ayee's POV]
Taas noo akong pumasok sa kumpanya KO. Oo. Kumpanya ko ito. Dala ko ang Prada Bag ko at ang Starbucks na kabibili ko lang.
"Good Morning po Ms. Ayee." Nakangiting bati sa akin ng Guard sa Entrance ng kumpanya.
Ngumiti naman din ako bilang tugon. Wala akong panahon na makipagplastikan sa mga tao dito. At may haharapin pa akong 50 Applicants para sa 25 Slots ng Application/Game Developer na kakailanganin namin bago dumating ang isang Pinakamalaking Investor na kung magustuhan ang Application/Game na magagawa ng mga BAGONG Developers ay itataya ang Investments niya para sa Company. Yes. I am an owner of the BIGGEST Company in this generation. The Sophisticated App and Game Developing Company.Pero kapapasok ko lang may nakabunggo ako! Sayang yung Macchiato ko ah! At sinigawan pa ako nung babae. Teka, parang kilala ko to ah.
"A-ano ba! Tignan mo oh! Natapunan ako! Bwiset! Hoy! Ano hindi mo babayaran to?! Napakasama naman ng ugali mo! Kala mo kung sino ka ah! Bwiset!" Aba. Intrimitida ah. Makaharap nga.
"Excuse me. Miss? Did I hurt you?" Pasada ko sa kanya.
"A-Aira?" Ts. Kilala pa rin pala ako nito.
"Ahm. How'd you know my name? Have we met before?"
"Hindi mo ako makilala? Ako si Siri Salonga, yung BestFriend ni Zaireel Montero na pinsan mo." Nakangiti niyang pagsasalaysay. Ts. Plastic. -.-
"Zaireel Montero? Pinsan ko? Ah. Miss. Wala akong pinsan na Montero. Baka naman nagkakamali ka. Sa sobrang katangahan mo nga pati SB ko na nananahimik binunggo mo." Pagtataray ko sa kanya. Hah! Wala kang pake kung ganyan ako magsalita. Nagsasabi lang ako ng TOTOO.
"Anong sinasabi mo?! Ikaw nga tong hindi tumitingin sa dinadaanan mo! Yabang mo na ah! Makapagpanggap ka pa na hindi mo siya pinsan! Samantalang nung nabalitaan niyang Patay ka na iyak siya ng iyak. Napakawalang utang na loob mo talaga no!" Aba't sisigaw sigawan pa ako ah.
"Siri Salonga right? Hindi ko kasalanan kung TANGA ka! At teka ha. Wala nga akong kilalang ZAIREEL MONTERO bakit ipinagpipilitan mo pa?! Iiyak iyak? At never akong nagpasabing PATAY na ako. Bat ko papatayin ang sarili ko eh successful akong tao kaya mahirap patayin ang katauhan ko. Excuse me. May pupuntahan pa kasi akong mas importante sayo. At! Heto nga pala ang 2,500 pambili mo ng bagong damit. Marami ka nang mabibili diyan sa bangketa! Halatang fake. Tsh." Tinignan ko siya simula ulo hanggang paa at ibinato ko sa pagmumukha niya ang pera saka umalis. May deal pa akong dapat iClose. Sinayang niya ang 5minutes ng mahiwaga kong oras! Hay nako!---
Hi Guys! Another story pero tatapusin ko ito! Haha. At PAALALA po sa mga readers. Tunay pong tao ang mga karakter sa kwentong pero binago ko ng KONTI ang mga letra, apelyido, at bigkas ng mga pangalan para sa privacy nila.

BINABASA MO ANG
Comeback Is Real!
De TodoThey never expect that she will come back. They don't know that she's still living. What will happen if she will play with them without knowing that she's the real Opponent and not the Computer? Will they still play her game? Oh. No. Not that. Will...