horror stories...

Buurman 4

'Maar het wezen transformeert in iets wat ik totaal niet had verwacht...'

Het wezen veranderd in mijn moeder! "Mam?" Vraag ik voorzichtig. "Mama?" Ik loop rustig op haar af. "Hhhmmm" Kreunt ze. "Kan je praten?" "wkoep zte bryurmaeon..." Zegt ze daarna in een onmogelijk verstaanbare taal. "Wat?" Vraag ik. Ik kijk vragend naar papa en mijn vriendinnen. Na even niks zeggen en elkaar aanstaren neemt mijn vader het woord. "Ze zegt dat je de buurman moet roepen."

Ik sta nog even stil en dan ren ik met volle vaart naar de buurman. Die kijkt me verbaasd aan en na het hele verhaal gehoord te hebben loopt hij snel met me mee. Wanneer hij in mijn kamer aankomt knielt hij bij mijn moeder en haalt een aantal vreemde dingen uit zijn koffer.

Hij legt een paars doekje met rare tekens op haar hoofd en doet een ijzeren band met steentjes om haar enkel. Daarna begint hij een spreuk op te zeggen in een vreemde taal.

Wanneer hij klaar is draait hij zich om naar ons. "Ze is genezen van de demonen maar ze kan hier niet blijven. Jullie zullen moeten verhuizen naar een andere stad. Als het kan zelfs een ander land." Daarna loopt hij weg.

Een paar maanden later neem ik afscheid van mijn vriendinnen en stap de auto in. We hebben geluisterd naar onze buurman en verhuizen nu naar een andere stad in een ander land. We hebben ons oude huis verkocht.

Jaren hebben we er niets meer van gehoord tot er een krant in de brievenbus viel met als kop:

Meisje vermoord door vreemd wezen in huis.

Met daaronder een grote foto van een meisje met krassen die haar hele buik hebben opengehaald, een half kaal hoofd doordat gewoon stukken haar uit haar hoofd zijn gerukt en organen die bijna uit haar lichaam vallen.

De demonen zijn weer terug...