"Seni ve ismini unutmamı nasıl beklersin?"
Ne demekti bu şimdi?Ne anlama geliyordu?
Ya ben çok gerizekalıydım,ya o çok fazla zeki yada eski bir olay-
1 saniye olamaz dimi?Yo hayır olamazdı,yok yok olamazdı.O o olamazdı.
O oturduğu yerde telefonla ilgilenirken,arkama bakmadan son hızla koşmaya başlamıştım.Arkadan sesle biraz duraksadım;
"Kaç bakalım sanki nerde kaldığını bilmiyorum prenses"neydi bu simdi,bunu düşünecek durumda değildim.
Tekrar bir ara sokağa rastlayınca kendimi oraya attım.
Havanın soğuk olması terlememi önleyememişti.
Terden yapışan saçlarımı düzelterek derin bir nefes almıştım.
Hadi Elisa 1,..2,...3,..
Al ver,Al ver.
Tekrar ayaklanıp kendimi düzelttim.
Saat zaten çok geç olmuştu.İki saat şanzimentin çenesini çekecektim.İnsallah öykü iyi bir şeyler uydurmuştur.
Yetimhanenin kapısı gözükünce tekrar derin bir nefes aldım,verdim.
Soğukdan dolayı her nefes verişimde sigara içmiş gibi dumanlar çıkıyordu.
Kapıya adım attığım anda karşıma Edoş çıktı.
"Nerdesin kız sen,öldüm merakdan.Ve o Öykünün gevelediği yalan da ne bulamadınız mı kaliteli yalanlar!"diyerek azarladı Edoşum.
O hemen anlardı yalan olup olmadığını.
"Edoşum,sonra konuşalım ve Öykü nerde?
"Jakuzili banyosun da git yavrum"diyerek dalga geçti.Ah,tam benim kafadan.Annem olsa bu kadarı.
"Tamam,tamam anladım ben"diyerek yanaklarından öperek merdivenlere yöneldim.
"Lan bana bak nerdesin sen,öldürdün beni korkudan,manyakk! Hadi inşallah kaliteli bir açıklaman vardır.Zaten şanzimetin ağzından kurtulamadım,başımı belaya sokucaksın!"
"Bitti mi?"diyerek sitem ettim.
"Bitti hanımefendi!"
"Bu saate kadar nerdeydi bu kız,şuna bak"diyerek fısıldaşmalar duyuyordum.Meraklı melehat kekoları.
Kendi yatağımın kenarına geçerek;
"Dediklerinizi duymuyorum sanmayın,şimdi kesin sesinizi yoksa sizlerle tek tek uğraşmak istemiyorum"diyerek sakin konuşmuştum.
Tabiki de yine sessiz kalmışlardı.
"Öykü gel buraya"diyerek yan tarafda ki yatakda mesajlaşan mal arkadaşıma seslendim.
"Hı?"
"Gel diyorum mal."diyerek elimle boş tarafı gösterdim.
"Şuanda mesgulum.Taş birini yakaladım kesinlikle bırakmam.Az durda mesajlaşayım be güzelim."diyerek tek nefeste konuâtu.İŞTE BENİM MÜKEMMEL ARKADAŞIM.
"İyi ben de bugün kü olayı anlatıcaktım.Sen kaşındın bebeğim"diyerek o yumuşak olan yastığıma gömüldüm.Harikaa!Cidden.
Sabah yine bizim katda ki malların sesine kalktım.
Cidden mal diyorum ama valla öyleler ya.Ego filan değil bende ki sadece biraz açık sözlülük diyelim.Biraz fazla :p
"Bu saatte ne bok varda uyandiniz,hadi uyandınız da bu ses ne amk?"
"Ha bu arada şanziment nerde ya,güzel sesiyle kaldırmadı bizi?"diyerek duvara yaslandım.Kızın biri ordan çıkarak.
"Yemekleri beğenmiyoruz!Buramıza kadar geldi artık,yeter be!"
"Boromozo kodor goldo,yothhor bo"diyerek taklit ettim.
"Ciddiyim"diyerek çıkıştı tekrar kız.
"Coddo moson?"diyerek üzerine gittim.
"Kızım bana bak,villa da vs bir yerde yaşamıyorsun.Veya anan baban sana yemek yapmıyor anladın mı?Hayatta kalmak için yiyecekain onları,yiyeceğiz.Kim ister,benim cok memnun olduğumu filan mı düşünüyorsun?Hayır. Zaten az kaldı bu bok yuvasından kurtulmama."Çok artarda cümleler kurduğum için biraz nefessiz kalmıştım.
"Az nefes al lan,ölücen"diyerek öykücüğüm geldi.
"Hadi kızılcığım sen geç hazırlan,kahvaltıya"Yine bir Edoş klasiği.
"Harbi haklısın kız Cansu"diyerek sabah ki kıza döndüm.
Tebessümle yetinmişti sadece.
Korktu ki sesini bile açmadı.Korkulacak kızmıyım ben be.Ee birazcık belki de.
Öykü ye dünkü olayı özet geçmiştim.Kız bir an kendine gelememişti yavrucak.Yazık.
Ağzı ve gözlerini kocaman açan öyküye dönüp;
"Yaşıyor musun annem?"diyerek ellimi öykünün yüzüne doğru salladım.
"Eğer swn bunca olaydan sonra yaşıyorsan,ben kesinlikle yaşıyorumdur annem"diyerek göt etti.
"Sen şimdi beni götmü ettin?"diyerek güldüm.
"Sanırsam"diyerek göz kırptı sarışınım.
Bir anda ciddileşerek:
"Öykü o değildir dimi,o?"
