S~3

24 6 4
                                    

"Al şunu"diyerek elime bir kaç paket tutuşturdu.Neydi bunlar böyle.
"Önce sorularıma cevap ver"diyerek önüne geçtim.Arkadan rüzgar esiyordu.Cidden soğuk olsa da rahatlatıcı ve huzur verici.Şuanda ne kadar huzurlu olucaksam.
"Kes sesini işini yap!"diyerek arkasını döndü,paçalarını düzeltti ve tekrar yanıma geldi.
"Sat bunları"ne demekdi bu böyle,tanrım!
"Şu kösede ki adamı görüyor musun?Siyah paltolu olan?"
"E-evet"
"Ah,Elisa bu hallerine hiç alışık değilim,nerde o içinde ki yırtıcı kız?Göremiyorum?"diyerek sanki bişi aramışcasına hareketler yaptı.Aptal.

Şimdi basmıştı bunlar,UYUŞTURUCU.
"Sen beni ne sanıyorsun be,al şunları benden!" digerek ellerimi ona uzattım.
"Ve mal,salak,öküz,gerizekalı,manda,embesil Elisa neden bir kaçığın peş-"
"Nefes al bebeğim"
"Peşinden gelirsin ki!" digerek sözümü tamamladım.
"Zaten yeterince geç kaldııım,oyalıyorsun beni pis kaçık!"
"Gelen sensin,ve bırakmıyorum"dedi.

Öykü nerdesin be kızım meraklı melehat şimdi yok ortalıkta.
Saçlarımı düzelttim ve güçlü durmak için hareketlendim.
"Ver şu lanet şeyi,izle ve gör"diyerek göz kırptım.Ah,ölümü arıyordum sanırım.

"Merhaba,alıcak mısınız acaba?"diyerek gösterdiği adama yaklaştım.
"Yenisin sanırım,seni çok yıpratırlar benden söylemesi güzelim"diyerek göz kırptı.
Neydi bu şimdi?Allahım öleceğim.
"Alıyor musun almıyor musun be adam?"diyerek sesimi yükselttim.
"Yenisin,anlaşıldı"diyerek ellerim de bulunan küçük,beyaz posetleri aldı.Ve bir kaç TL vererek uzaklaştı.
"Allahım hepsi beni mi bulur ya?"diyerek efkarlanıyordum ki arkadan;
"Belanı sen aradın ufaklık,düş şimdi önüme"
"Bana bak ne boksan bana ne,senin gibi evimde mışıl mışıl uyuyup,istediğim zaman eve giremiyorum,ve ya davranamıyorum.Çünkü ben YETİMHAME denilen bok yuvasında yaşıyorum anladın mı? Ve ben senin küçük bir kölen değilim.Evet biraz aptallık yaptım ve peşinden geldim,kabul.Ama artık rahat bırak lanet olasıca seni!"diyerek adeta üzerine kükledim.
"Neydi bu şimdi?"
"Ne anladıysan o"diyerek yerimden kalktım.Montumu silkeledim,saçlarımı topladım ve vesi yok iste kalktım.
"Görüşmemek üzere!"
"Hoop,nereye?"
"Villama gidiyorum(!)"
Bir adım yaklaştı,bir adım geriledim.Bir adım yaklaştı,bir adım geriledim.Duvarla kendisi arasın da sıkıştırınca beni durdu.
"Ne-e yapıyorsun?"
"Geceleri rahat uyuduğumu mu sanıyorsun?Veya istediğim zaman çıkıp girdiğimi?Nerden biliyorsun?Ordan bakınca öyle mi gözüküyor?"Hadi cevap versene?"
Kısık kısık,küçük harflerle konuşuyordu.
Sinirden ve birazda konuştuklarından dolayı gözlerim dolmuştu.
"Tamam,özür diler-"
"O cümleyi tamamlama Elisa"
Kendimi toplayarak.
"Şu ismimi nerden biliyorsun bir söylesen diyorum artık"
Çöp kutusunun yanında ki kaldırama oturdu.Bende karsı duvarda hala hareketsiz kaldım.
Yine ağzına sigarayı aldı ve yakmadı.Ne acayip birisiydi bu böyle.Gözüme çok tanıdık bir simaya benziyordu.Hadi hayırlısı.Bir an önce kurtulmam gerekliydi bu çöp yuvasından.
"Her neyse umrumda değilsin.İsmimi bil veya bilme.Zaten bundan sonra görüşmeyeceğiz.Hoşcakal.Yada kalma."diğerek bir kaç adım attım.Beni durduran onun sözleri olmuştu.
"Sen öyle sen Elisa,yine görüşeceğiz.Hani dedin ya ismimi nerden biliyorsun diye?şöyle açıklayayım" Digerek oturduğu yerde hareketlendi.
"Daha az önce küçük kölen değilim dedin ve dogru küçük kölem değilsin.Ancak benim küçük sevdiğm Elisasın.Nasıl unutmamı beklersin ismini,seni?"

Arkadaşlar hikayenin daha iyi anlaşılması için bir kaç bölüm daha yüklüyorum.Herkese iyi okumalar.Düşüncelerinizi ve oylarınızı bekliyorum. Çokçoook öptüm.

SOBEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin